Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 เยเรมีย์ 5 Bible Online

เยเรมีย์ 5 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

เยเรมีย์ 5

¹“จงวิ่งไปมาบนถนนในกรุงเยรูซาเล็ม จงมองและสังเกต จงค้นตามลานเมืองดูทีว่า จะหาสักคนหนึ่งได้หรือไม่ คือคนที่ทำการยุติธรรม และแสวงหาความจริง เพื่อเราจะได้อภัยโทษให้แก่เมืองนั้น

²แม้พวกเขากล่าวว่า ‘พระยาห์เวห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’ เขาก็ยังสาบานเท็จ”

³“ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเนตรของพระองค์ทรงหาความสัตย์จริงไม่ใช่หรือ? พระองค์ทรงเฆี่ยนตีเขาทั้งหลาย แต่เขาก็ไม่รู้สึกเจ็บปวด พระองค์ทรงล้างผลาญเขา แต่เขาก็ปฏิเสธที่จะรับการแก้ไข เขาได้ทำให้หน้าของตนกระด้างยิ่งกว่าหิน เขาปฏิเสธที่จะหันกลับ”

⁴แล้วข้าพเจ้าทูลว่า “คนเหล่านี้เป็นแต่ผู้น้อย เขาไม่มีความคิด เพราะเขาไม่รู้จักพระมรรคาของพระยาห์เวห์ ไม่รู้จักพระบัญญัติของพระเจ้าของเขา

⁵ข้าพระองค์จะไปหาพวกผู้ใหญ่ และจะพูดกับพวกเขา เพราะเขารู้จักพระมรรคาของพระยาห์เวห์ และรู้จักพระบัญญัติของพระเจ้าของเขา” แต่พวกเขาทุกคนก็ได้หักแอกเสีย เขาได้ทำลายโซ่ตรวนเสีย

⁶เพราะฉะนั้น สิงห์จากป่าจะมาสังหารเขา สุนัขป่าจากที่ราบแห้งแล้งจะทำลายเขา เสือดาวเฝ้าเมืองทั้งหลายของเขา ทุกคนที่ไปจากเมืองเหล่านั้นจะถูกฉีกเป็นชิ้นๆ เพราะการละเมิดของเขาก็มากมาย ความไม่ซื่อสัตย์ของเขาก็ใหญ่โต

⁷“เราจะให้อภัยเจ้าได้อย่างไร? ลูกหลานของเจ้าได้ละทิ้งเราแล้ว และได้สาบานโดยผู้ที่ไม่ใช่พระเจ้า เมื่อเราเลี้ยงเขาให้อิ่ม เขาก็ล่วงประเวณี แล้วชุมนุมกันที่บ้านของหญิงแพศยา

⁸พวกเขาเหมือนม้าผู้ที่อิ่มหนำและกลัดมัน ทุกคนต่างร้องหาภรรยาของเพื่อนบ้านของตน

⁹เพราะสิ่งเหล่านี้เราจะไม่ลงโทษเขาหรือ?” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ “และเราไม่ควรจะแก้แค้นชนชาติที่เป็นอย่างนี้หรือ?”

¹⁰“ไปเถอะ ไปตามแถวต้นองุ่นของมันและทำลายเสีย แต่อย่าให้ถึงอวสานเสียทีเดียว ตัดกิ่งก้านของมันออก เพราะคนเหล่านี้ไม่ได้เป็นของพระยาห์เวห์

¹¹เพราะพงศ์พันธุ์ของอิสราเอล และพงศ์พันธุ์ของยูดาห์ ได้ทรยศต่อเราอย่างสิ้นเชิงแล้ว” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ

¹²เขาทั้งหลายพูดมุสาในเรื่องพระยาห์เวห์ และได้กล่าวว่า “พระองค์จะไม่ทรงกระทำอะไร ไม่มีการร้ายใดจะเกิดขึ้นกับเรา เราจะไม่เห็นดาบหรือการกันดารอาหาร”

¹³ผู้เผยพระวจนะก็จะเป็นเพียงลม พระวจนะไม่มีในคนเหล่านั้น ขอให้เป็นอย่างนั้นแก่พวกเขาเถิด

¹⁴เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์พระเจ้าจอมทัพจึงตรัสดังนี้ว่า “เพราะพวกเขากล่าวถ้อยคำเหล่านี้ นี่แน่ะ เราจะทำถ้อยคำของเราที่อยู่ในปากของเจ้าให้เป็นไฟ และประชาชนนี้เป็นฟืน และไฟนั้นจะเผาผลาญเขาเสีย

¹⁵ดูสิ คนอิสราเอลเอ๋ย เราจะนำชนชาติจากแดนไกลมาสู้เจ้าทั้งหลาย พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ เป็นชนชาติที่มั่นคง เป็นชนชาติดึกดำบรรพ์ เป็นชนชาติที่เจ้าไม่รู้ภาษาของเขา เขาจะพูดอะไร เจ้าก็ไม่เข้าใจ

¹⁶แล่งธนูของเขาเหมือนหลุมฝังศพ ทุกคนเป็นนักรบ

¹⁷เขาจะกินสิ่งซึ่งเจ้าเกี่ยวได้ และกินอาหารของเจ้า เขาจะกินบุตรชายและบุตรหญิงของเจ้า เขาจะกินฝูงแกะฝูงโคของเจ้า เขาจะกินเถาองุ่นและต้นมะเดื่อของเจ้า เขาจะใช้ดาบทำลายบรรดาเมืองที่มีป้อมของเจ้า ซึ่งเจ้าวางใจนั้น”

¹⁸พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “ถึงแม้ในวันเหล่านั้น เราก็ยังไม่ทำให้เจ้าถึงอวสาน

¹⁹และเมื่อพวกเจ้ากล่าวว่า ‘ทำไมพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราทั้งหลายจึงทรงทำสิ่งเหล่านี้แก่เรา?’ เจ้าจงกล่าวแก่เขาว่า ‘เพราะเจ้าได้ละทิ้งเราไปปรนนิบัติพระต่างด้าวในแผ่นดินของเจ้า เพราะฉะนั้น เจ้าจะต้องไปปรนนิบัติคนต่างชาติในแผ่นดินซึ่งไม่ใช่ของเจ้า’ ”

²⁰“จงป่าวร้องข้อความต่อไปนี้ในวงศ์วานยาโคบ จงประกาศเรื่องนี้ในยูดาห์

²¹“ประชาชนที่โง่เขลาและไร้ความคิดเอ๋ย ผู้มีตา แต่มองไม่เห็น ผู้มีหู แต่ฟังไม่ได้ยิน จงฟังข้อความนี้

²²เจ้าไม่ยำเกรงเราหรือ?” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ “เจ้าไม่ตัวสั่นอยู่ต่อหน้าเราหรือ? คือเราผู้วางกองทรายไว้เป็นเขตล้อมทะเล เป็นเครื่องกีดขวางเป็นนิตย์ไม่ให้ผ่านไปได้ แม้ว่าคลื่นจะซัด ก็เอาชนะไม่ได้ แม้ว่าคลื่นจะคะนอง ก็ข้ามไปไม่ได้

²³แต่ประชาชนเหล่านี้มีใจดื้อดึงและกบฏ เขาได้หันเหและจากไปเสีย

²⁴พวกเขาไม่ได้คิดในใจของตนว่า ‘ให้เรายำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา ผู้ประทานฝนตามฤดูของมัน คือฝนต้นฤดูและฝนปลายฤดู และทรงรักษา กฎเกณฑ์ของสัปดาห์แห่งการเก็บเกี่ยวไว้ให้เรา’

²⁵ความผิดบาปของเจ้าได้ทำให้สิ่งเหล่านี้หันเหไปเสีย และบาปของพวกเจ้าก็กันความดีไว้เสียจากเจ้า

²⁶เพราะจะพบคนอธรรมท่ามกลางประชากรของเรา เขาซุ่มคอยเหมือนคนดักนกซุ่มอยู่ เขาวางกับไว้ เขาดักจับคน

²⁷เหมือนกรงที่เต็มไปด้วยนก บ้านของพวกเขาก็เต็มด้วยการทรยศ เพราะฉะนั้น เขาจึงใหญ่โตและมั่งมี

²⁸เขาจึงตัวอ้วนอ่อนนิ่ม ในเรื่องทำชั่วเขาล้ำหน้า เขาไม่ได้ตัดสินด้วยความยุติธรรม ในคดีของลูกกำพร้า เพื่อให้คดีนั้นก้าวหน้า เขาไม่ได้ป้องกันสิทธิของคนขัดสน

²⁹เพราะสิ่งเหล่านี้เราจะไม่ลงโทษเขาหรือ?” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ “และไม่ควรที่เราจะแก้แค้นประชาชาติที่เป็นอย่างนี้หรือ?

³⁰“สิ่งน่าหวาดหวั่นและน่ากลัว ได้เกิดขึ้นในแผ่นดินนี้

³¹คือผู้เผยพระวจนะได้เผยพระวจนะเท็จ และบรรดาปุโรหิตก็ปกครองตามอำนาจของตน[7] และประชากรของเราก็ชอบแบบนี้ แต่พวกเจ้าจะทำอย่างไรเมื่อวาระสุดท้ายมาถึง?”