Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 เพลงคร่ำครวญ 2 Bible Online

เพลงคร่ำครวญ 2 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

เพลงคร่ำครวญ 2

¹א (อาเลฟ) อนิจจา ด้วยพระพิโรธ องค์เจ้านายทรงทำให้ธิดาแห่งศิโยน[12]อับอาย พระองค์ได้ทรงเหวี่ยงศักดิ์ศรีของอิสราเอล ให้ตกจากฟ้าถึงดิน พระองค์มิได้ทรงระลึกถึงแท่นรองพระบาท ในวันแห่งพระพิโรธ ב (เบท)

²องค์เจ้านายทรงทลายที่อยู่ทั้งสิ้นของยาโคบ โดยปราศจากพระกรุณา ด้วยความกริ้ว พระองค์ได้ทรงพัง ที่กำบังทั้งหลายของธิดาแห่งยูดาห์ พระองค์ได้ทรงดึงให้ต่ำลงถึงดินและเสื่อมเกียรติ คือราชอาณาจักรและเจ้านาย ג (กิเมล)

³ด้วยพระพิโรธรุนแรง พระองค์ได้ทรงตัด เขา[13]ของอิสราเอลจนสิ้น พระองค์หดพระหัตถ์ขวาจากพวกเขา[14] ต่อหน้าศัตรู พระองค์ทรงเผาผลาญยาโคบดุจเปลวเพลิง ที่ไหม้ไปโดยรอบ ד (ดาเลท)

⁴พระองค์ทรงโก่งคันศรอย่างทรงเป็นศัตรู พระองค์ยกพระหัตถ์ขวาอย่างทรงเป็นอริ และได้ทรงประหารทุกคนที่ดวงตาของเราชมชอบนั้น ในกระโจมของธิดาแห่งศิโยน พระองค์ได้ทรงระบายพระพิโรธออกมาดุจเพลิง ה (เฮ)

⁵องค์เจ้านายทรงเป็นดั่งศัตรู พระองค์ทรงทลายอิสราเอล พระองค์ทรงทลายวังทุกแห่งของเธอ พระองค์ทรงทำลายที่กำบังของเธอ และพระองค์ทรงทวีความเศร้าโศกและการคร่ำครวญ[15] ในธิดาแห่งยูดาห์ ו (วาว)

⁶พระองค์ทรงพังพลับพลาของพระองค์เหมือนเพิงในสวน ทรงทำลายสถานที่ประชุมของพระองค์ พระยาห์เวห์ทรงทำให้ทั้งเทศกาลเลี้ยงและวันสะบาโต หมดสิ้นไป[16]ในศิโยน ด้วยพระพิโรธเกรี้ยวกราด พระองค์ทรงดูถูก กษัตริย์และปุโรหิต ז (ซายิน)

⁷องค์เจ้านายทรงทิ้งแท่นบูชาของพระองค์ ทรงเกลียดสถานนมัสการของพระองค์ พระองค์ทรงมอบไว้ในมือศัตรู คือทรงมอบกำแพงวังทั้งหลายนั้น เขาทั้งหลายได้ส่งเสียงอึกทึกในพระนิเวศแห่งพระยาห์เวห์ เหมือนอย่างในวันเทศกาลเลี้ยง ח (เฆท)

⁸พระยาห์เวห์ตั้งพระทัยแล้วที่จะทลาย กำแพงของธิดาแห่งศิโยน พระองค์ทรงขึงสายวัดไว้แล้ว พระองค์มิได้หดพระหัตถ์จากการทำลาย พระองค์ทรงทำให้เนินดินและกำแพงนั้นคร่ำครวญ ให้ทรุดโทรมร่วงโรยไปด้วยกัน ט (เทท)

⁹ประตูทั้งหลายของศิโยนทรุดลงในดินแล้ว พระองค์ได้ทรงทำลายและหักดาลประตู กษัตริย์และบรรดาเจ้านายแห่งศิโยนตกอยู่ท่ามกลางบรรดาประชาชาติ ไม่มีธรรมบัญญัติ บรรดาผู้เผยพระวจนะแห่งศิโยน ก็หาได้รับนิมิตจากพระยาห์เวห์อีกไม่ י (โยด)

¹⁰พวกผู้ใหญ่ของธิดาแห่งศิโยน นั่งเงียบอยู่บนพื้นแผ่นดิน เขาเอาผงคลีดินซัดขึ้นบนศีรษะ และนุ่งห่มผ้ากระสอบ[17] บรรดาสาวพรหมจารีแห่งเยรูซาเล็ม ค้อมศีรษะลงจดดิน כ (คาฟ)

¹¹ดวงตาข้าพเจ้าก็ร่วงโรยเพราะร้องไห้ จิตข้าพเจ้าก็วุ่นวาย[18] ใจข้าพเจ้าก็ระทม[19] เพราะความพินาศแห่งประชาชนของข้าพเจ้า และเพราะเด็กเล็กและเด็กอ่อนเป็นลมสลบ อยู่ตามลานเมือง ל (ลาเมค)

¹²เด็กๆ ถามแม่ของตัวว่า “อาหารและน้ำดื่ม[20]อยู่ที่ไหน?” ขณะเขาเป็นลมสลบดุจคนบาดเจ็บสาหัส อยู่ตามลานเมือง เมื่อชีวิตของเขาต้องสิ้นไป ที่อกแม่ของเขา מ (เมม)

¹³โอ ธิดาแห่งเยรูซาเล็ม ข้าจะพูดอะไรเพื่อช่วยเจ้า? ข้าจะเปรียบเจ้ากับอะไร? โอ ธิดาพรหมจารีแห่งศิโยน ข้าจะเทียบเจ้ากับอะไร เพื่อจะปลอบโยนเจ้าได้? เพราะหายนะของเจ้าใหญ่ดุจทะเล ผู้ใดจะเยียวยาเจ้าได้เล่า? נ (นูน)

¹⁴ผู้เผยพระวจนะของเจ้าได้เห็น นิมิตลวงและนิมิตหลอกมาบอกเจ้า แทนที่เขาจะเผยบาปของเจ้า เพื่อให้เจ้ากลับสู่สภาพดี[21] เขากลับเห็นนิมิต[22]สำหรับเจ้า อันเป็นเท็จและล่อลวง ס (สาเมค)

¹⁵ทุกคนที่ผ่านทางนั้น ก็ตบมือเยาะเจ้า เขาทั้งหลายได้หยันและสั่นศีรษะ เย้ยธิดาแห่งเยรูซาเล็มว่า “นี่หรือคือนครที่คนทั้งหลายได้ขนานนามว่า งามเลิศ ว่าเป็นความชื่นชมยินดีของคนทั่วโลก?” פ (เพ)

¹⁶ศัตรูทั้งหมดของเจ้า ได้อ้าปากว่าเจ้า เขาทั้งหลายหยันและขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน เขาพากันร้องว่า “เราได้ทลายเมืองนี้แล้ว วันนี้แหละที่เรารอคอย เราพบแล้ว เราเห็นแล้ว” ע (อายิน)

¹⁷พระยาห์เวห์ทรงทำตามพระประสงค์แล้ว ทรงทำให้พระดำรัสสำเร็จ ตามที่ทรงบัญชาไว้นานแล้ว พระองค์ได้ทรงทำลายลงโดยปราศจากพระกรุณา ทรงทำให้ศัตรูเปรมปรีดิ์เย้ยเจ้า ทรงเสริมกำลังแก่พวกศัตรูของเจ้า[23] צ (ซาเด)

¹⁸ใจของพวกเขาร้องทูลองค์เจ้านายว่า โอ กำแพงของธิดาแห่งศิโยนเอ๋ย จงให้น้ำตาไหลพรั่งพรูดุจสายธาร ทั้งกลางวันและกลางคืน เจ้าอย่าได้หยุดหย่อนเลย อย่าให้ดวงตาได้พักเลย ק (โคฟ)

¹⁹จงลุกขึ้นร้องทูลตอนกลางคืนทุกยาม จงระบายความในใจของเจ้าออกมาอย่างน้ำ เฉพาะพระพักตร์องค์เจ้านาย จงชูมือทั้งสองของเจ้าขึ้นตรงไปยังพระองค์ เพื่อขอชีวิตลูกเด็กเล็กแดงของเจ้า ที่หิวจนเป็นลมสลบไป ตามหัวถนนทุกแห่ง ר (เรช)

²⁰ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทอดพระเนตรเถิดว่า พระองค์ได้ทรงทำการเช่นนี้แก่ผู้ใด? ควรที่ผู้หญิงจะกินลูกของตน จะกินทารกที่ยังอุ้มอยู่หรือ? ปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะควรจะถูกประหาร ในสถานนมัสการขององค์เจ้านายหรือ? ש (ซิน)

²¹ผู้อ่อนวัยและผู้สูงวัย นอนอยู่ตามพื้นดินบนถนน คนหนุ่มและคนสาวของข้าพระองค์ ล้มลงด้วยดาบ พระองค์ทรงประหารพวกเขาในวันแห่งพระพิโรธ ทรงสังหารโดยปราศจากพระกรุณา ת (ทาว)

²²พระองค์ทรงเรียกผู้ที่ข้าพระองค์กลัวจากรอบด้าน มาอย่างในวันเทศกาลเลี้ยง พอถึงวันแห่งพระพิโรธของพระยาห์เวห์ ก็ไม่มีสักคนหนึ่งหนีรอดได้ ผู้ที่ข้าพระองค์ได้อุ้มชูและเลี้ยงดูมานั้น ศัตรูของข้าพระองค์ได้ทำลายแล้ว