Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 เอเสเคียล 21 Bible Online

เอเสเคียล 21 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

เอเสเคียล 21

¹พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า

²“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงมุ่งหน้าต่อสู้เยรูซาเล็ม และเทศนาต่อสู้สถานศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย จงเผยพระวจนะต่อสู้แผ่นดินอิสราเอล

³และกล่าวแก่แผ่นดินอิสราเอลว่า พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เราจะต่อสู้เจ้า และเราจะชักดาบออกจากฝัก และเราจะตัดทั้งคนชอบธรรมและคนอธรรมออกจากเจ้าเสีย

⁴เพราะเราจะตัดทั้งคนชอบธรรมและคนอธรรมออกจากเจ้าเสีย เพราะฉะนั้น ดาบของเราจะออกจากฝักไปต่อสู้มนุษย์ทั้งหมดจากทิศใต้ถึงทิศเหนือ

⁵แล้วมนุษย์ทุกคนจะรู้ว่า เราคือยาห์เวห์และเราได้ชักดาบของเราออกจากฝักแล้ว และจะไม่คืนใส่ฝักอีก

⁶บุตรมนุษย์เอ๋ย จงถอนหายใจด้วยความระทมใจและความขมขื่น จงถอนหายใจต่อหน้าต่อตาเขาทั้งหลาย

⁷และเมื่อเขาทั้งหลายถามเจ้าว่า ‘ทำไมท่านถอนหายใจ?’ เจ้าจงกล่าวว่า ‘เพราะเรื่องข่าวนั้น เมื่อข่าวนั้นมาถึงแล้ว มันจะทำให้ทุกหัวใจสลายไป ทำให้ทุกมืออ่อนเปลี้ย ทำให้ทุกวิญญาณจิตสลบไสล และทำให้ทุกหัวเข่าอ่อนเปลี้ยดั่งน้ำ ดูสิ ข่าวนั้นกำลังจะมาถึงและจะต้องสำเร็จ’ ” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ

⁸พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า

⁹“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเผยพระวจนะและกล่าวว่า องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ดาบเล่มหนึ่ง ดาบเล่มหนึ่งที่ถูกลับให้คม และถูกขัดมันด้วย

¹⁰ถูกลับให้คมเพื่อการเข่นฆ่า ขัดมันเพื่อให้แวบวาบเหมือนฟ้าแลบ พวกเราจะร่าเริงได้หรือ? บุตรของเรา[45]เอ๋ย เจ้าได้ประมาทไม้ทัณฑกร และไม้เรียวทุกอย่าง[46]

¹¹ดาบจึงถูกมอบไว้ให้ขัดมัน เพื่อจะถือไว้ในฝ่ามือ ดาบนั้นถูกลับให้คมและขัดมัน เพื่อจะมอบไว้ในมือของผู้ฆ่า

¹²บุตรมนุษย์เอ๋ย จงร้องไห้และคร่ำครวญ เพราะจะเป็นการต่อสู้ประชากรของเรา และต่อสู้บรรดาเจ้านายของอิสราเอล พวกเขาถูกโยนให้แก่ดาบพร้อมประชากรของเรา เพราะฉะนั้น จงตีอกชกหัว[47]ของเจ้า

¹³ฉะนั้น จงใคร่ครวญ ถ้าคทาถูกดูหมิ่นแล้วเรื่องนั้นจะไม่เกิดขึ้นหรือ?”[48] พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ

¹⁴“ส่วนเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเผยพระวจนะ จงตบมือ แล้วปล่อยดาบให้ตกลงมาสองครั้ง เออถึงสามครั้ง คือดาบที่จะฆ่าคน ดาบที่จะฆ่ากันอย่างมากมาย มันล้อมพวกเขาไว้

¹⁵ดังนั้น หัวใจสลาย คนมากมายสะดุดล้ม เราได้ตั้งดาบเพื่อการฆ่าไว้ ที่ประตูเมืองทุกแห่งของเขา แวบวาบเหมือนฟ้าแลบ ดาบถูกขัดมันเพื่อจะเข่นฆ่า[49]

¹⁶ลับให้คม[50]แล้วโจมตีทางขวา และหันไปทางซ้าย คือที่ใดก็ตามที่ด้านคมของเจ้ามุ่งไป

¹⁷แล้วเราจะตบมือของเราด้วย และให้ความโกรธของเราที่มีต่อเขาออกมาจนหมด เราคือยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาแล้ว”

¹⁸พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าอีกว่า

¹⁹“ส่วนเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงขีดเส้นทางไว้สองเส้นทางให้ดาบของกษัตริย์บาบิโลนเข้ามา ทั้งสองเส้นทางให้ออกมาจากแผ่นดินเดียวกัน และจงทำป้ายบอกทางไว้ตรงหัวถนนที่แยกเข้าเมือง

²⁰ขีดเส้นทางหนึ่งให้ดาบมายังเมืองรับบาห์ของคนอัมโมน และอีกเส้นทางมายังยูดาห์ถึงกรุงเยรูซาเล็มเมืองที่มีกำแพง

²¹เพราะว่ากษัตริย์บาบิโลนยืนอยู่ตรงทางแพร่งของหัวถนนทั้งสองเพื่อเสี่ยงทาย เขาเขย่าลูกธนู และปรึกษารูปเคารพ ทั้งมองดูก้อนตับ

²²เขามีฉลากเสี่ยงทายของเยรูซาเล็มอยู่ในมือขวา เพื่อตั้งเครื่องทะลวง เพื่ออ้าปากสั่งให้ทำลายล้าง เพื่อส่งเสียงตะโกนให้รบ เพื่อตั้งเครื่องทะลวงที่ประตูเมือง เพื่อสร้างเชิงเทินและก่อกำแพงล้อม

²³แต่สำหรับคนพวกนั้นที่เคยสาบานกับกษัตริย์บาบิโลน[51] การเสี่ยงทายนี้เหมือนเป็นเรื่องไม่จริงในสายตาของพวกเขา แต่กษัตริย์บาบิโลน[52]จะทำให้พวกเขาระลึกถึงความผิดบาป เพื่อพวกเขาจะถูกจับตัวไป

²⁴“เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า เพราะว่าพวกเจ้าได้ทำให้เราระลึกถึงการละเมิดของเจ้า ทำให้การทรยศของเจ้าถูกเผยออก และบาปของเจ้าได้ปรากฏในการกระทำทั้งหมดของเจ้า เพราะเจ้าทำให้เราระลึกขึ้นมาได้ เจ้าจึงต้องถูกจับไปด้วยมือของศัตรู[53]”

²⁵“และเจ้า โอ เจ้านายอิสราเอลที่ชั่วร้ายและเลวทราม วันกำหนดของเจ้ามาถึงแล้ว คือเวลาแห่งการลงโทษครั้งสุดท้าย

²⁶พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า จงปลดผ้าโพกศีรษะ และถอดมงกุฎออก สิ่งต่างๆ จะไม่คงอยู่อย่างที่เคยเป็น ให้ยกชูสิ่งที่ต่ำขึ้น และกดสิ่งที่สูงให้ต่ำลง

²⁷พังทลาย พังทลาย พังทลาย เราจะทำให้เป็นเช่นนี้ แต่นี่ก็จะไม่เกิดขึ้นด้วยจนกว่าผู้พิพากษาจะมา และเราจะมอบให้แก่ผู้นั้น

²⁸“ส่วนเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเผยพระวจนะและกล่าวว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้เกี่ยวกับคนอัมโมนและเกี่ยวกับการเยาะเย้ยของเขาทั้งหลายว่า ดาบเล่มหนึ่ง ดาบที่ถูกชักออกเพื่อการเข่นฆ่า ถูกขัดมันให้ดื่มเลือด และขัดให้แวบวาบเหมือนฟ้าแลบ

²⁹เขาให้นิมิตปลอมแก่เจ้า และให้คำทำนายเท็จแก่เจ้า เพื่อจะวางเจ้าไว้บนคอ ของผู้ชั่วร้ายและเลวทราม ผู้ซึ่งวันกำหนดมาถึงแล้ว คือเวลาแห่งการลงโทษครั้งสุดท้าย

³⁰จงให้ดาบกลับเข้าฝัก ณ สถานที่ที่เจ้าถูกสร้าง เราจะพิพากษาเจ้า ในแผ่นดินดั้งเดิมของเจ้า

³¹เราจะเทความโกรธกริ้วของเราเหนือเจ้า และเราจะพ่นบนตัวเจ้า ด้วยไฟแห่งความพิโรธของเรา และเราจะมอบเจ้าไว้ในมือของคนใจโหด ผู้มีฝีมือในการทำลายล้าง

³²เจ้าจะเป็นเชื้อเพลิงไว้ใส่ไฟ โลหิตของเจ้าจะอยู่ในแผ่นดิน จะไม่มีใครจดจำเจ้าไว้อีก เพราะเราคือยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาแล้ว”