Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 เอเสเคียล 24 Bible Online

เอเสเคียล 24 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

เอเสเคียล 24

¹ในวันที่ 10 เดือนที่ 10 ปีที่ 9 พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า

²“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงเขียนชื่อของวันนี้ไว้ คือวันนี้โดยเฉพาะ กษัตริย์บาบิโลนจะล้อมกรุงเยรูซาเล็มในวันนี้

³และจงกล่าวอุปมาแก่พงศ์พันธุ์มักกบฏ และพูดกับพวกเขาว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า จงตั้งหม้อไว้ ตั้งไว้สิ และเทน้ำใส่หม้อด้วย

⁴จงใส่ชิ้นเนื้อเข้าไป เอาเนื้อดีๆ คือเนื้อโคนขาและเนื้อสันขาหน้า เอากระดูกอย่างดีมาใส่ให้เต็ม

⁵จงเลือกแกะอย่างดีมาตัวหนึ่ง ใส่ฟืน[59]ไว้ใต้นั้น จงต้มให้เดือด เคี่ยวกระดูกที่อยู่ในนั้นด้วย

⁶“เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า วิบัติแก่กรุงที่ชุ่มด้วยโลหิต คือหม้อที่ขึ้นสนิมข้างใน และสนิมก็ไม่หลุดออกมา จงเอาเนื้อออกทีละชิ้น ไม่ต้องเลือกด้วยการจับฉลาก

⁷เพราะโลหิตที่เธอทำให้ตกนั้นยังอยู่ท่ามกลางเธอ เธอเทโลหิตไว้บนหินเรียบ เธอไม่ได้เทลงบนพื้นดิน แล้วให้ฝุ่นกลบไว้

⁸เพื่อเร้าความโกรธและการแก้แค้น เราได้เทโลหิตที่เธอทำให้ตกนั้นไว้บนหินเรียบ เพื่อไม่ให้โลหิตถูกปกปิดไว้

⁹“เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า วิบัติแก่กรุงที่ชุ่มโลหิต เราจะทำให้กองฟืนนั้นใหญ่ขึ้นด้วย

¹⁰จงสุมฟืนเข้าไปและก่อไฟขึ้น ต้มเนื้อให้ดี และใส่เครื่องปรุง และปล่อยกระดูกให้ไหม้

¹¹และจงวางหม้อเปล่าไว้บนถ่าน เพื่อให้มันร้อนจนทองแดงไหม้ และให้สิ่งที่เป็นมลทินของมันละลายไปในนั้น สนิมของมันถูกเผาไหม้

¹²แต่ความพยายามก็ไร้ผล[60] สนิมที่หนาของมันก็ไม่หลุดออก จงทิ้งสนิมไปในไฟ[61]

¹³การมักมากในกามทำให้เจ้ามีมลทิน เพราะว่าเราชำระเจ้า แต่เจ้าก็ไม่ถูกชำระจากมลทินของเจ้า เจ้าก็จะไม่ถูกชำระอีกต่อไป จนกว่าเราจะระบายความโกรธของเราออกเหนือเจ้าจนหมด

¹⁴“เราคือยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาแล้ว เวลาได้มาถึงแล้ว และเราจะทำเช่นนั้น จะไม่มีการยับยั้ง เราจะไม่ปรานีและเราจะไม่สงสาร เราจะพิพากษาเจ้าตามวิถีทางและการกระทำของเจ้า” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้แหละ

¹⁵พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าอีกว่า

¹⁶“บุตรมนุษย์เอ๋ย นี่แน่ะ เราจะเอาผู้ที่เจ้ารัก[62]ไปจากเจ้าอย่างฉับพลัน แต่เจ้าอย่าคร่ำครวญหรือร้องไห้ หรือน้ำตาตก

¹⁷เจ้าถอนหายใจได้ แต่ห้ามมีเสียง อย่าไว้ทุกข์ให้ผู้ตาย จงโพกผ้าของเจ้า และสวมรองเท้าที่เท้าของเจ้า อย่าปิดหนวดหรือกินอาหารของคนเศร้าโศก”

¹⁸และข้าพเจ้าจึงพูดกับประชาชนตอนเช้า แล้วภรรยาของข้าพเจ้าก็สิ้นชีวิตตอนเย็น พอเช้าขึ้นข้าพเจ้าก็ทำอย่างที่ข้าพเจ้าได้รับพระบัญชา

¹⁹ประชาชนก็ถามข้าพเจ้าว่า “ท่านจะไม่บอกเราหรือว่า สิ่งที่ท่านทำนี้มีความหมายอะไรต่อเรา?”

²⁰แล้วข้าพเจ้าก็พูดกับพวกเขาว่า “พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า

²¹จงกล่าวกับพงศ์พันธุ์อิสราเอลว่า พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า ดูสิ เราจะทำสถานนมัสการของเราอันเป็นความภูมิใจในพลังของพวกเจ้า เป็นความปรารถนาแห่งดวงตาพวกเจ้า และเป็นสิ่งที่วิญญาณจิตเจ้ารักนั้นให้เสื่อมเกียรติไป บุตรชายหญิงของพวกเจ้าซึ่งเจ้าทิ้งไว้เบื้องหลังจะล้มลงด้วยดาบ

²²และพวกเจ้าจะทำอย่างที่ข้าพเจ้าได้ทำ คือเจ้าจะไม่ปิดหนวด ไม่กินอาหารของคนเศร้าโศก

²³ผ้าโพกจะอยู่บนศีรษะของเจ้า และรองเท้าจะอยู่ที่เท้าของเจ้า และพวกเจ้าจะไม่ไว้ทุกข์หรือร้องไห้ แต่เจ้าจะทรุดลงเพราะความผิดของเจ้า และจะโอดครวญต่อกันและกัน

²⁴เอเสเคียลจะเป็นหมายสำคัญแก่เจ้าทั้งหลาย เขาทำอย่างไร พวกเจ้าจะทำอย่างนั้น และเมื่อเหตุการณ์เหล่านี้มาถึง พวกเจ้าจะได้รู้ว่า เราคือยาห์เวห์องค์เจ้านาย”

²⁵“และเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย ในวันที่เราเอาที่กำบังเข้มแข็งของพวกเขาไป ทั้งความรื่นเริงและศักดิ์ศรีของเขา สิ่งที่พอตาพอใจของเขาทั้งหลาย และสิ่งที่ใจของเขาปรารถนา รวมทั้งบุตรชายและบุตรหญิงของเขา

²⁶ในวันนั้น ผู้ลี้ภัยจะมาหาเจ้า เพื่อจะบอกเรื่องราวให้เจ้าได้ยิน

²⁷ในวันนั้น ปากเจ้าจะถูกเปิดต่อหน้าผู้ลี้ภัย แล้วเจ้าจะพูดและจะไม่เป็นใบ้อีกต่อไป ดังนั้นเจ้าเป็นเครื่องหมายสำหรับเขา และเขาทั้งหลายจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์”