Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 เอเสเคียล 27 Bible Online

เอเสเคียล 27 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

เอเสเคียล 27

¹พระวจนะของพระยาห์เวห์มายังข้าพเจ้าว่า

²“และเจ้า บุตรมนุษย์เอ๋ย จงกล่าวบทคร่ำครวญเรื่องไทระ

³และจงกล่าวแก่ไทระ ซึ่งอยู่ที่ทางเข้าสู่ทะเล ซึ่งเป็นพ่อค้าของชนชาติทั้งหลายที่อยู่ตามแผ่นดินชายทะเล พระยาห์เวห์องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า โอ ไทระ เจ้าได้กล่าวว่า ‘ข้างดงามอย่างไม่มีที่ติ[68]’

⁴พรมแดนของเจ้าอยู่ใจกลางทะเล ผู้ก่อสร้างได้ทำให้เจ้างามพร้อม

⁵ไม้กระดานทั้งหมดของเจ้า ทำด้วยไม้สนสามใบมาจากเสนีร์ เขาเอาไม้สนสีดาร์จากเลบานอน มาทำเป็นเสากระโดงให้เจ้า

⁶เอาไม้โอ๊ก[69]จากเมืองบาชาน มาทำเป็นไม้กรรเชียงของเจ้า เขาทำดาดฟ้าของเจ้าด้วยไม้ช้องรำพัน ที่มาจากชายฝั่งเกาะไซปรัส แล้วฝังด้วยงาช้าง

⁷ส่วนใบเรือของเจ้านั้น ทำด้วยผ้าป่านปักเนื้อละเอียดจากอียิปต์ ทั้งยังใช้เป็นธงเรือของเจ้า ผ้าสีฟ้าสีม่วงจากเกาะเอลีชาห์ เป็นหลังคาดาดฟ้าของเจ้า

⁸ชาวไซดอนและชาวอารวัด เป็นฝีพายของเจ้า โอ ไทระ ช่างฝีมือของเจ้าที่อยู่ในเจ้า เขาเป็นกะลาสีเรือของเจ้า

⁹ผู้อาวุโสเมืองเกบาลและพวกช่างฝีมือก็อยู่ในเจ้า เป็นช่างซ่อมรอยรั่วให้เจ้า เรือในทะเลทั้งหมดรวมทั้งพวกลูกเรือก็อยู่กับเจ้า เพื่อแลกเปลี่ยนสินค้ากับเจ้า

¹⁰ชาวเปอร์เซีย ชาวลูด และชาวพูต ก็อยู่ในกองทัพของเจ้า เป็นนักรบของเจ้า พวกเขาแขวนโล่และหมวกเหล็กอยู่ในเจ้า เขาทำให้เจ้ารุ่งโรจน์

¹¹ชาวอารวัดและชาวเฮเลค อยู่บนกำแพงโดยรอบเจ้า ชาวกามัดอยู่ในหอคอยของเจ้า พวกเขาแขวนโล่ไว้ตามกำแพงโดยรอบเจ้า เขาทั้งหลายทำให้เจ้างามพร้อม

¹²“ทารชิชค้าขายกับเจ้า เพราะว่าทรัพย์สินทั้งหมดของเจ้ามีมากมาย เขาเอาเงิน เหล็ก ดีบุก และตะกั่วมาแลกเปลี่ยนกับสินค้าของเจ้า

¹³กรีซ[70] ทูบัล และเมเชค เป็นคู่ค้าของเจ้า เขาเอาคนและภาชนะทองสัมฤทธิ์มาแลกกับสินค้าของเจ้า

¹⁴เมืองเบธโทการมาห์ เอาม้า ม้าศึก และล่อมาแลกกับสินค้าของเจ้า

¹⁵ชาวเดดานเป็นคู่ค้าของเจ้า แผ่นดินชายทะเลจำนวนมากเป็นตลาดที่อยู่ในอำนาจของเจ้า พวกเขานำงาช้างและไม้มะเกลือมาเป็นค่าสินค้า

¹⁶ซีเรียเป็นคู่ค้าของเจ้า เพราะเจ้ามีผลผลิตอันอุดม เขาเอาเทอร์คอยซ์ ผ้าสีม่วง ผ้าป่านปักเนื้อละเอียด กัลปังหา และทับทิมมาแลกกับสินค้าของเจ้า

¹⁷ยูดาห์และแผ่นดินอิสราเอลก็เป็นคู่ค้าของเจ้า พวกเขาเอาข้าวสาลีจากเมืองมินนิท ขนมพันนัก[71] น้ำผึ้ง น้ำมัน และพิมเสน มาแลกกับสินค้าของเจ้า

¹⁸ดามัสกัสค้าขายกับเจ้า เพราะผลผลิตมากมายของเจ้า จากทรัพย์สินทั้งหมดที่มีมากมายนั้น คือเหล้าองุ่นจากเฮลโบน และขนแกะขาว

¹⁹วาดานและกรีซจากอุซาลมาแลกเปลี่ยนสินค้ากับเจ้า เขาเอาเหล็กแปรรูป การบูร ตะไคร้มาแลกกับสินค้าของเจ้า

²⁰เมืองเดดานเป็นคู่ค้าของเจ้าในด้านผ้าอานสำหรับขับขี่

²¹เมืองอาระเบียและเจ้านายทั้งหลายของเมืองเคดาร์ เป็นผู้ค้าขายใต้อำนาจของเจ้าในด้านลูกแกะ แกะผู้ แพะ เขาค้าขายสิ่งเหล่านี้กับเจ้า

²²พ่อค้าทั้งหลายของเมืองเชบา และเมืองราอามาห์ก็เป็นคู่ค้าของเจ้า พวกเขาเอาเครื่องเทศอย่างดีทุกชนิดและอัญมณีทุกประเภท รวมทั้งทองคำมาแลกกับสินค้าของเจ้า

²³เมืองฮาราน คานเนห์และเอเดน และพ่อค้าทั้งหมดของเมืองเชบา อัสชูร และคิลมาด ก็เป็นคู่ค้าของเจ้า

²⁴เขาทั้งหลายค้าขายกับเจ้าในตลาดของเจ้าด้วยเสื้อผ้าที่งดงาม เสื้อคลุมผ้าสีฟ้า และเสื้อปักลวดลาย ทั้งพรมที่ทำด้วยด้ายสีต่างๆ มัดไว้แน่นด้วยเชือก

²⁵เรือทั้งหลายของเมืองทารชิชเดินทางไปค้าขายให้กับเจ้า “ดังนั้น เจ้าจึงบรรทุกจนเต็มและหนักมากๆ ในใจกลางของทะเล

²⁶พวกฝีพายของเจ้านำเจ้าออกไป ยังทะเลอันกว้างใหญ่ ลมตะวันออกทำให้เจ้าอับปาง ที่ใจกลางของทะเล

²⁷ทรัพย์สินของเจ้า ของขายของเจ้า และสินค้าของเจ้า ลูกเรือของเจ้า และกะลาสีของเจ้า ช่างซ่อมรอยรั่วของเจ้า คนขายสินค้าของเจ้า นักรบทั้งหมดของเจ้าผู้อยู่ในเจ้า พร้อมกับพลพรรคทั้งหมดของเจ้า ที่อยู่ท่ามกลางเจ้า ก็จมลงยังใจกลางทะเล ในวันที่เจ้าล่มจม

²⁸ดินแดนชนบทก็สั่นสะท้าน เมื่อได้ยินเสียงร่ำร้องของกะลาสีของเจ้า

²⁹พวกที่ถือกรรเชียงทุกคน ต่างขึ้นมาจากเรือของเขา พวกลูกเรือและกะลาสี ก็มายืนอยู่บนฝั่งทั้งหมด

³⁰และร่ำร้องเพราะเจ้า และร้องไห้ด้วยความขมขื่น พวกเขาโปรยฝุ่นขึ้นศีรษะเขา และกลิ้งเกลือกอยู่บนกองขี้เถ้า

³¹พวกเขาโกนศีรษะเพื่อเจ้า และเอาผ้ากระสอบคาดเอวไว้ เขาร้องไห้เพราะเจ้าด้วยจิตใจที่ขมขื่น และคร่ำครวญด้วยความขมขื่น

³²ในการร่ำไห้นั้น เขากล่าวบทคร่ำครวญเพื่อเจ้า และร้องคร่ำครวญเพื่อเจ้าว่า ‘มีผู้ใดเหมือนเมืองไทระ ที่เงียบเหงาอยู่กลางทะเล?

³³เมื่อสินค้าของเจ้าขึ้นจากเรือ[72] ก็ทำให้ประชาชนมากมายพอใจ เจ้าได้ทำให้บรรดากษัตริย์ของโลกมั่งคั่ง ด้วยสมบัติและสินค้ามากมายของเจ้า

³⁴บัดนี้ เจ้าอับปางด้วยทะเล ในห้วงน้ำที่ลึกนั้น สินค้าของเจ้าและคนทั้งหมดของเจ้า ได้จมลงพร้อมกับเจ้า

³⁵ชาวแผ่นดินชายทะเลทั้งหมด ต่างตกตะลึงเพราะเจ้า บรรดากษัตริย์ของเมืองเหล่านั้นก็กลัวยิ่งนัก ใบหน้าล้วนซีดเซียว

³⁶พ่อค้าท่ามกลางชนชาติทั้งหลายโห่เจ้า เจ้าสูญสิ้นลงอย่างน่าครั่นคร้าม และจะไม่ดำรงอยู่อีกต่อไปเป็นนิตย์”