Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 โฮเชยา 2 Bible Online

โฮเชยา 2 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

โฮเชยา 2

¹จงเรียกบรรดาน้องชายของเจ้าว่า “อัมมี[5]” จงเรียกบรรดาน้องสาวของเจ้าว่า “รุหะมาห์[6]”

²จงว่ากล่าวมารดาของเจ้า จงว่ากล่าวเถิด เพราะนางไม่ใช่ภรรยาของเรา และเราไม่ใช่สามีของนาง ให้นางทิ้งการเล่นชู้เสียจากหน้าของนาง และทิ้งการล่วงประเวณีเสียจากอกของนาง[7]

³มิฉะนั้นเราจะเปลื้องผ้านางให้ล่อนจ้อน ทำให้นางเหมือนวันที่นางเกิดมา ทำให้นางเหมือนถิ่นทุรกันดาร และทำให้นางเหมือนดินแดนที่แห้งแล้ง และประหารนางด้วยความกระหาย

⁴เราจะไม่สงสารบุตรทั้งหลายของนาง เพราะเขาทั้งหลายเป็นลูกจากการเล่นชู้

⁵เพราะมารดาของพวกเขาเล่นชู้ นางผู้ให้กำเนิดเขาทั้งหลายได้ทำเรื่องอับอาย เพราะนางกล่าวว่า ‘ฉันจะตามคนรักของฉันไป ผู้ให้อาหารและน้ำ ขนแกะและป่าน ทั้งน้ำมันและเครื่องดื่มแก่ฉัน’

⁶เพราะเหตุนี้ เราจะเอาหนามสุมทางของนาง เราจะสร้างกำแพงกั้นนางไว้ เพื่อมิให้นางหาวิถีของนางพบ

⁷นางจะไปตามบรรดาคนรักของนาง แต่ก็จะตามไม่ทัน นางจะเที่ยวเสาะหาเขาทั้งหลาย แต่นางก็จะไม่พบเขา แล้วนางจะว่า ‘ฉันจะไป หาสามีคนแรกของฉัน เพราะแต่ก่อนนั้นฐานะฉันยังดีกว่าเดี๋ยวนี้’

⁸แต่นางไม่ทราบว่า เราเป็นผู้ให้ ข้าว เหล้าองุ่น และน้ำมัน และได้ให้เงินและทองมากมายแก่นาง ซึ่งเขาใช้สำหรับพระบาอัล

⁹เพราะฉะนั้นเราจะทวงคืน ข้าวตามกำหนดฤดูกาล และเหล้าองุ่นตามฤดู และเราจะเรียกขนแกะและป่านของเราคืน ซึ่งให้เพื่อใช้ปกปิดกายเปลือยเปล่าของนาง

¹⁰คราวนี้เราจะเผยความอับอายของนาง ต่อหน้าคนรักของนาง และไม่มีใครช่วยให้นางพ้นมือเราได้

¹¹เราจะให้ความร่าเริงของนางสิ้นสุดลง ทั้งเทศกาลเลี้ยง เทศกาลขึ้นหนึ่งค่ำ วันสะบาโต และเทศกาลทั้งสิ้นของนาง

¹²เราจะให้เถาองุ่นและต้นมะเดื่อของนางร้างเปล่า ที่นางคุยว่า ‘นี่แหละเป็นสินจ้างของฉัน ซึ่งคนรักให้ฉัน’ เราจะทำให้กลายเป็นป่า และสัตว์ป่าจะกินเสีย

¹³เราจะลงโทษนาง เนื่องด้วยวันเทศกาลเลี้ยงพระบาอัล เมื่อนางเผาเครื่องหอมบูชาพระนั้น แล้วก็ประดับตัวด้วยแหวนและเครื่องเพชรพลอย และติดตามบรรดาคนรักของนางไป และลืมเราเสีย พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ

¹⁴“เพราะเหตุนี้ ดูเถิด เราจะเกลี้ยกล่อมนาง พานางเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร และปลอบใจนาง

¹⁵เราจะให้นางมีสวนองุ่นที่นั่น และทำให้หุบเขาอาโคร์เป็นประตูแห่งความหวัง แล้วนางจะตอบอย่างสมัยเมื่อนางยังสาว อย่างสมัยเมื่อนางออกจากแผ่นดินอียิปต์”

¹⁶“พระยาห์เวห์ตรัสว่า ในวันนั้นเจ้าจะเรียกเราว่า ‘สามีของฉัน’ เจ้าจะไม่เรียกเราว่า ‘พระบาอัลของฉัน’ อีกต่อไป

¹⁷เพราะว่าเราจะเอาชื่อพวกพระบาอัลออกเสียจากปากของนาง นางจะไม่เรียกชื่อนี้อีกต่อไป

¹⁸ในเวลานั้น เราจะทำพันธสัญญากับสัตว์ในป่า กับนกบนฟ้าและสัตว์เลื้อยคลานบนแผ่นดินเพื่อพวกเขา เราจะทำลายคันธนู ดาบและสงครามจากแผ่นดิน และเราจะทำให้เขานอนลงอย่างปลอดภัย

¹⁹เราจะหมั้นเจ้าไว้สำหรับเราเป็นนิตย์ เออ เราจะหมั้นเจ้าไว้ด้วยความชอบธรรม ความยุติธรรม ความรักมั่นคงและความกรุณา

²⁰เราจะหมั้นเจ้าไว้สำหรับเราด้วยความสัตย์ซื่อ และเจ้าจะรู้จักพระยาห์เวห์”

²¹พระยาห์เวห์ตรัสว่า “ในวันนั้น เราจะตอบ เราจะตอบฟ้าสวรรค์ และฟ้าสวรรค์จะตอบแผ่นดินโลก

²²และพิภพจะตอบข้าว เหล้าองุ่นและน้ำมัน สิ่งเหล่านี้จะตอบยิสเรเอล[8]

²³เราจะหว่านเขาไว้ในแผ่นดินสำหรับเรา เราจะเมตตาโลรุหะมาห์[9] และเราจะพูดกับโลอัมมี[10] ว่า ‘เจ้าเป็นประชากรของเรา’ และเขาจะกล่าวว่า ‘พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์’ ”