Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 นาฮูม 3 Bible Online

นาฮูม 3 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

นาฮูม 3

¹วิบัติแก่เมืองที่แปดเปื้อนไปด้วยโลหิต เต็มด้วยการโกหกและการปล้นสะดม ไม่ว่างเว้นจากการล่าเหยื่อ

²เสียงหวดของแส้ และเสียงกระหึ่มของล้อ ม้าควบ และรถรบห้อไป

³พลม้าเข้าประจัญบาน ดาบแวบวาบและหอกแวววาว คนถูกฆ่าเป็นก่ายกอง ซากศพกองพะเนิน ร่างคนตายมากมายไม่สิ้นสุด พวกเขาจะสะดุดร่างเหล่านั้น

⁴ทั้งนี้เพราะการแพศยานับไม่ถ้วนของหญิงแพศยา ผู้มีเสน่ห์และเป็นเจ้าแห่งวิทยาคม ผู้ขายบรรดาประชาชาติด้วยการแพศยาของนาง และขายตระกูลต่างๆ ด้วยวิทยาคมของนาง

⁵พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า ดูเถิด เราต่อสู้เจ้า เราจะเปิดกระโปรงของเจ้าขึ้นมาคลุมหน้าเจ้า เราจะให้บรรดาประชาชาติมองดูความเปลือยเปล่าของเจ้า และให้ราชอาณาจักรต่างๆ มองดูความอดสูของเจ้า

⁶เราจะขว้างของโสโครกใส่เจ้า และเหยียดหยามเจ้า และจะทำให้เจ้าเป็นเป้าสายตาคนอื่น

⁷ทุกคนที่แลเห็นเจ้าจะหนีไปจากเจ้าและกล่าวว่า “นีนะเวห์เป็นเมืองร้างเสียแล้ว ใครเล่าจะสงสารเธอ?” จะไปหาผู้ปลอบโยนเจ้าจากที่ไหน?

⁸เจ้าวิเศษกว่าเมืองเธเบส[11] ซึ่งตั้งอยู่ริมแม่น้ำไนล์หรือ? ซึ่งมีน้ำรอบนคร มีทะเลเป็นที่กำบัง มีห้วงน้ำ[12]เป็นกำแพงเมือง

⁹คูชเป็นกำลังของเมืองนี้ ทั้งอียิปต์ด้วย และอำนาจก็มีมากมายไม่สิ้นสุด ทั้งพูตและลิเบียก็เป็นภาคีเมืองเธเบส

¹⁰ถึงกระนั้น เมืองนั้นก็ยังถูกกวาดไป เธอตกไปเป็นเชลย ลูกเด็กเล็กแดงของเธอก็ถูกเหวี่ยงลงแหลกเป็นชิ้นๆ ที่หัวถนนทุกสาย เขาจับฉลากแบ่งผู้มีเกียรติของเมืองนั้น และคนใหญ่คนโตทั้งสิ้นของเมืองนั้นก็ถูกล่ามโซ่ตรวน

¹¹เจ้าจะมึนเมาไปด้วย เจ้าจะงงงวยไป เจ้าจะแสวงหา ที่ลี้ภัยจากศัตรู

¹²ป้อมปราการทั้งสิ้นของเจ้าจะเป็นเหมือนต้นมะเดื่อ ที่มีผลมะเดื่อสุกรุ่นแรก เมื่อถูกเขย่า ก็จะตกเข้าปากของผู้กิน

¹³ดูเถิด กองทัพของเจ้า ก็เหมือนผู้หญิงอยู่ท่ามกลางเจ้า ประตูเมืองแห่งแผ่นดินของเจ้า ก็เปิดกว้างให้แก่ศัตรูของเจ้า ไฟได้กลืนกินดาลประตูของเจ้าแล้ว

¹⁴จงขนน้ำขึ้นไว้เพราะจะถูกล้อม จงเสริมกำลังป้อมปราการของเจ้า จงลงไปในบ่อดินเปียก และจงย่ำปูนสอให้เข้ากันดี และไปเอาแม่พิมพ์อิฐมา

¹⁵ไฟก็จะคลอกเจ้าที่นั่น ดาบก็จะฟันเจ้า มันจะกินเจ้าเสียอย่างตั๊กแตนวัยกระโดด จงเพิ่มพวกเจ้าให้มากอย่างตั๊กแตนวัยกระโดด จงเพิ่มให้มากเหมือนตั๊กแตนวัยบิน

¹⁶เจ้าเพิ่มพวกพ่อค้า ให้มากกว่าดวงดาวในท้องฟ้า ตั๊กแตนวัยกระโดดนั้นลอกคราบแล้วก็บินไปเสีย

¹⁷พวกเจ้านายของเจ้าก็เหมือนตั๊กแตนวัยบิน พวกข้าหลวงของเจ้าก็เหมือนฝูงตั๊กแตน เกาะอยู่ที่รั้ว ในวันอากาศเย็น พอดวงอาทิตย์ขึ้น มันก็บินไปหมด ไม่มีใครทราบว่ามันไปที่ไหน

¹⁸โอ กษัตริย์แห่งอัสซีเรียเอ๋ย บรรดาผู้เลี้ยงแกะของเจ้าหลับเสียแล้ว พวกเจ้านายของเจ้าก็เคลิ้มหลับไป ชนชาติของเจ้ากระจัดกระจายอยู่ตามภูเขา และไม่มีผู้ใดรวบรวมได้

¹⁹ความเจ็บปวดของเจ้าไม่มีบรรเทา บาดแผลของเจ้าก็สาหัส ทุกคนผู้ได้ยินข่าวของเจ้า ต่างก็ตบมือเยาะเจ้า เพราะมีใครเล่าที่ไม่ได้ถูกเจ้าทำร้ายเรื่อยมา?