Read ฉบับมาตรฐาน, 2011 เฉลยธรรมบัญญัติ 14 Bible Online

เฉลยธรรมบัญญัติ 14 - ฉบับมาตรฐาน, 2011 bible

เฉลยธรรมบัญญัติ 14

¹“ท่านทั้งหลายเป็นบุตรของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ห้ามเชือดเนื้อตัวเอง หรือทำหน้าผากให้โล้นเพื่อคนตาย

²เพราะท่านเป็นชนชาติบริสุทธิ์แด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และเป็นผู้ที่พระยาห์เวห์ได้ทรงเลือกจากประชาชาติทั้งสิ้นที่อยู่บนพื้นโลก ให้เป็นชนชาติของพระองค์ เป็นของล้ำค่าของพระองค์

³“ห้ามรับประทานสิ่งพึงรังเกียจ

⁴สัตว์ต่อไปนี้พวกท่านรับประทานได้ คือ โค แกะ แพะ

⁵กวาง ละมั่ง อีเก้ง แพะป่า สมัน เลียงผา และแกะป่า

⁶ท่านรับประทานสัตว์ทุกชนิด ที่แยกกีบและกีบผ่าออกเป็นสองและเคี้ยวเอื้องได้

⁷แต่ในจำพวกสัตว์เคี้ยวเอื้อง หรือมีกีบผ่านั้น ห้ามรับประทานสัตว์ต่อไปนี้ คือ อูฐ กระต่าย กระจงผา เพราะว่าสัตว์เหล่านี้เคี้ยวเอื้อง แต่กีบไม่ผ่า จึงเป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน

⁸และหมูด้วย เพราะหมูมีกีบผ่าแต่ไม่เคี้ยวเอื้อง จึงเป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน ห้ามรับประทานเนื้อของมัน และห้ามแตะต้องซากของมัน

⁹“สัตว์เหล่านี้ที่ถูกแยกจากสัตว์ที่อยู่ในน้ำทั้งหมด ท่านรับประทานได้ คือ ทุกสิ่งที่มีครีบและเกล็ด ท่านรับประทานได้

¹⁰แต่ทุกสิ่งที่ไม่มีครีบและเกล็ด ห้ามรับประทาน เป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน

¹¹“นกสะอาดทุกชนิดท่านรับประทานได้

¹²แต่นกเหล่านี้ห้ามรับประทานคือ นกอินทรี นกแร้งหนวดแพะ นกออก

¹³เหยี่ยวหางยาว เหยี่ยวดำ ตามชนิดของมัน

¹⁴นกกาทั้งหมดตามชนิดของมัน

¹⁵นกกระจอกเทศ นกเค้าโมง นกนางนวล เหยี่ยวนกเขาตามชนิดของมัน

¹⁶นกเค้าแมวเล็ก นกทึดทือ นกอีโก้ง

¹⁷นกกระทุง แร้ง และนกอ้ายงั่ว

¹⁸นกกระสาดำ นกกระสาตามชนิดของมัน นกหัวขวานและค้างคาว

¹⁹แมลงมีปีกซึ่งคลานทุกชนิดเป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน ห้ามรับประทาน

²⁰สัตว์มีปีกที่สะอาดทุกชนิดท่านรับประทานได้

²¹“ห้ามรับประทานสัตว์ทุกชนิดที่ตายเอง ท่านจะให้แก่คนต่างด้าวที่อยู่ภายในเมืองของท่านรับประทานก็ได้ หรือท่านจะขายให้แก่คนต่างชาติก็ได้ เพราะว่าท่านเป็นชนชาติบริสุทธิ์แด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทั้งหลาย “ห้ามต้มลูกแพะด้วยน้ำนมแม่ของมัน

²²“ท่านจงถวายทศางค์ของผลิตผลจากพืชพันธุ์ที่ได้ในนาของท่านแต่ละปี

²³ท่านจงรับประทานทศางค์ที่ได้จากข้าว เหล้าองุ่น และน้ำมันของท่าน และผลรุ่นแรกจากฝูงโคและฝูงแพะแกะของท่าน เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านในสถานที่ซึ่งพระองค์ทรงเลือกไว้ เพื่อให้พระนามของพระองค์ประทับที่นั่นเพื่อท่านจะได้เรียนรู้ที่จะยำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านเสมอ

²⁴ถ้าระยะทางไกลเกินไป จนท่านไม่สามารถนำทศางค์มาได้ เพราะสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเลือกเพื่อเป็นที่สถาปนาพระนามของพระองค์นั้นอยู่ห่างไกลจากท่านเกินไป เมื่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงอวยพรแก่ท่าน

²⁵ท่านจงขายของนั้นเอาเงินและห่อเงินถือไว้ และไปยังสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านได้ทรงเลือกไว้

²⁶และเอาเงินนั้นซื้อสิ่งใดๆ ที่ท่านปรารถนา จะเป็นโค แกะ หรือเหล้าองุ่น หรือสุรา และสิ่งใดๆ ที่ท่านอยากรับประทาน และท่านจงรับประทานที่นั่นเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และจงยินดีทั้งตัวท่านและครอบครัวของท่านด้วย

²⁷ห้ามทอดทิ้งคนเลวีซึ่งอยู่ในเมืองของท่าน เพราะเขาไม่มีส่วนแบ่งหรือมรดกกับท่าน

²⁸“เมื่อครบทุกสามปีท่านจงนำทศางค์ทั้งหมดจากพืชผลที่ได้ในปีนั้นมาสะสมไว้ในเมืองของท่าน

²⁹คนเลวี เพราะเขาไม่มีส่วนแบ่งหรือมรดกอย่างท่าน และคนต่างด้าวและลูกกำพร้า และแม่ม่าย ผู้ซึ่งอยู่ภายในเมืองของท่าน จะได้มารับประทานอย่างอิ่มหนำ เพื่อว่าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรแก่บรรดากิจการซึ่งมือของท่านได้ทำนั้น