Read Today's Farsi مژده برای عصر جدید ایّوب 30 Bible Online

ایّوب 30 - Today's Farsi مژده برای عصر جدید bible

ایّوب 30

¹امّا اکنون آنهایی که از من جوانتر هستند، و من عار داشتم که پدرانشان با سگهای من از گلّه‌ام نگهبانی نمایند، مسخره‌ام می‌کنند.

²آنها یک عدّه اشخاص تنبل بودند که کاری از دستشان ساخته نبود.

³آن‌قدر فقیر بودند که از گرسنگی به بیابان می‌رفتند و ریشه و برگ گیاه می‌خوردند.

⁵از اجتماع رانده شده بودند و مردم با آنها مانند دزدان رفتار می‌کردند.

⁶در غارها و حفره‌ها زندگی می‌کردند و در بین صخره‌ها پناه می‌بردند.

⁷مثل حیوان زوزه می‌کشیدند و در زیر بوته‌ها با هم جمع می‌شدند.

⁸گروهی بیکاره و بی‌نام و نشان هستند که از اجتماع طرد شده‌اند.

⁹اکنون آنها می‌آیند و به من می‌خندند و مرا بازیچهٔ دست خود ساخته‌اند.

¹⁰آنها با نفرت با من رفتار می‌کنند و فکر می‌کنند برای من خیلی خوب هستند، آنها حتّی به صورتم آب دهان می‌اندازند.

¹¹چون خدا مرا درمانده و بیچاره ساخته است، آنها به مخالفت من برخاسته‌اند.

¹²فتنه‌گران از هر سو به من حمله می‌کنند و اسباب هلاکت مرا مهیّا کرده‌اند.

¹³راه مرا می‌بندند و به من آزار می‌رسانند و کسی نیست که آنها را باز دارد.

¹⁴ناگهان از هر طرف بر من هجوم می‌آورند و بر سر من می‌ریزند.

¹⁵ترس و وحشت مرا فراگرفته و عزّت و آبرویم بر باد رفته، و سعادتم مانند ابر از بین رفته است.

¹⁶اکنون جانم به لب رسیده و رنجهای من پایانی ندارد.

¹⁷شبها استخوانهایم درد می‌کنند و لحظه‌ای آرام و قرار ندارم.

¹⁸خداوند یقهٔ مرا می‌گیرد و لباسم را دور من می‌پیچاند

¹⁹خدا مرا در گل ولای افکنده و در خاک و خاکستر پایمالم کرده است.

²⁰نزد تو ای خدا، زاری و فریاد می‌کنم، امّا تو به من جواب نمی‌دهی. در حضورت می‌ایستم، ولی تو به من توجّه نمی‌نمایی.

²¹تو بر من رحم نمی‌کنی و با قدرت بر من جفا می‌‌کنی.

²²مرا در میان تندباد می‌اندازی و در مسیر توفان قرار می‌دهی.

²³می‌دانم که مرا به دست مرگ، یعنی به سرنوشتی که برای همهٔ موجودات تعیین کرده‌ای، می‌سپاری.

²⁴چرا به کسی‌که از پا افتاده و برای کمک التماس می‌نماید، حمله می‌‌کنی؟

²⁵آیا من برای کسانی‌که در زحمت بودند، گریه نکردم و آیا به‌خاطر مردم مسکین و نیازمند، غصّه نخوردم؟

²⁶امّا به عوض خوبی، بدی دیدم و به عوض نور، تاریکی نصیبم شد.

²⁷دلم پریشان است و آرام ندارم و به روز بد گرفتار شده‌ام.

²⁸ماتم‌کنان در عالم تاریکی، سرگردان هستم. در میان جماعت می‌ایستم و برای کمک فریاد می‌زنم.

²⁹همنشین من شغال و شترمرغ دوست من شده است.

³⁰پوست بدنم سیاه شده، به زمین می‌ریزد و استخوانهایم از شدّت تب می‌سوزند.

³¹آواز چنگ من به ساز غم تبدیل شده و از نی من، نوای ناله و صدای گریه می‌آید.