Read Today's Farsi مژده برای عصر جدید ایّوب 9 Bible Online

ایّوب 9 - Today's Farsi مژده برای عصر جدید bible

ایّوب 9

¹همهٔ اینها را که گفتی می‌دانم و قبلاً هم شنیده‌ام. امّا انسان فانی چطور می‌تواند در برابر خدا راست و نیک باشد؟

³چه کسی می‌تواند با خدا بحث کند؟ کسی قادر نیست از هزار سؤالی که می‌کند، یکی را هم جواب بدهد.

⁴زیرا خدا دانا و تواناست و کسی نمی‌تواند در برابر او مقاومت کند.

⁵بی‌خبر کوهها را منتقل می‌سازد و با خشم و غضب، آنها را واژگون می‌کند.

⁶زمین را از جایش تکان می‌دهد و پایه‌های آن را به لرزه می‌آورد.

⁷اگر به آفتاب فرمان بدهد، طلوع نمی‌کند و ستارگان در شب نمی‌درخشند.

⁸به تنهایی آسمانها را گسترانید و بر امواج دریا خرامید.

⁹دُب اکبر، جبار، ثریا و ستارگان جنوب را آفرید.

¹⁰عقل ما از درک کارهای بزرگ و بی‌شمار او عاجز است.

¹¹از کنار من می‌گذرد و من نمی‌توانم او را ببینم. حرکت می‌کند و من احساس نمی‌کنم.

¹²هرچه را بخواهد می‌برد و کسی نمی‌تواند مانع او شود و بگوید که چه می‌‌کنی؟

¹³خدا از خشم خود دست نمی‌کشد و دشمنان خود را که به هیولای دریایی کمک کردند، پایمال می‌سازد.

¹⁴پس من چطور می‌توانم با او بحث کنم؟

¹⁵هر چند گناهی ندارم، ولی چیزی نمی‌توانم بگویم؛ جز اینکه از خدایی که داور من است، طلب رحمت کنم.

¹⁶حتّی اگر مرا بگذارد که حرفی بزنم، یقین ندارم که به سخنان من گوش بدهد.

¹⁷او تُندباد را می‌فرستد و مرا پراکنده می‌سازد و بدون جهت به زخمهایم می‌افزاید.

¹⁸مرا نمی‌گذارد که نفس بکشم و زندگی مرا با تلخی پُر می‌سازد.

¹⁹با او یارای مقابله ندارم، زیرا قادر و تواناست. اگر به دادگاه شکایت کنم، چه کسی می‌تواند او را احضار کند؟

²⁰اگر بی‌گناه هم باشم، سخنان زبانم مرا محکوم می‌سازد و هر چیزی که بگویم، مرا مجرم می‌کند.

²¹گرچه گناهی ندارم، امّا برای من فرقی نمی‌کند، زیرا از زندگی سیر شده‌ام.

²²خدا بی‌گناه و گناهکار را یکسان از بین می‌برد.

²³وقتی مصیبتی برسد و بی‌گناهی را ناگهان هلاک کند، خدا می‌خندد.

²⁴اختیار زمین را به دست مردم شریر داده و چشمان قضات را کور کرده است. اگر خدا این کار را نکرده، چه کسی کرده است؟

²⁵زندگی من سریعتر از پیک تیزرو می‌گذرد، بدون آن که روی خوشی را ببینم.

²⁶سالهای عمرم مانند کشتیهای تندرو و همچون عقابی که بر شکار خود فرود می‌آید، به سرعت سپری می‌شوند.

²⁷اگر خندان باشم و سعی کنم که غمهای خود را از یاد ببرم، چه فایده؟

²⁸زیرا می‌ترسم که مبادا غم و رنج، دوباره به سراغ من بیایند و می‌دانم که خدا مرا خطاکار می‌شمارد.

²⁹پس اگر محکوم می‌شوم، چرا بی‌جهت تلاش کنم؟

³⁰هیچ شوینده‌ای نمی‌تواند گناهان مرا بشوید.

³¹تو مرا در گل و لای و کثافت فرو می‌بری تا حتی لباس خودم از من نفرت کند.

³²تو مانند من، انسانی فانی نیستی که بتوانم به تو جواب بدهم و با تو به دادگاه بروم.

³³کسی نیست که بین ما داوری کند و ما را آشتی بدهد.

³⁴اگر از مجازات من دست برداری و هیبت تو مرا به وحشت نیاندازد،

³⁵آنگاه می‌توانم بدون ترس با تو حرف بزنم، امّا متأسفانه این‌طور نیست.