Read Today's Farsi مژده برای عصر جدید مزامیر 107 Bible Online

مزامیر 107 - Today's Farsi مژده برای عصر جدید bible

مزامیر 107

¹خداوند را سپاس بگویید، زیرا که نیكوست و محبّت او پایدار و ابدی است.

²آنانی که به وسیلهٔ خداوند نجات یافته‌اند بگویند، که خداوند آنان را از دست دشمنانشان رهایی داده است

³و آنان را از شرق و غرب، از شمال و جنوب، از سرزمینهای بیگانه بازگردانیده است.

⁴بعضی‌ها در بیابان آواره و سرگردان بودند و شهری نداشتند تا در آن سکونت نمایند.

⁵گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لبشان رسیده بود.

⁶در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند، و او آنها را از پریشانی نجات داد.

⁷سپس آنها را از راهی مستقیم به شهری هدایت کرد که بتوانند در آن ساکن گردند.

⁸آنها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند.

⁹او تشنگان را سیراب می‌کند و گرسنگان را با خوراکهای نیکو سیر می‌گرداند.

¹⁰برخی در تاریکی و ظلمت، در زندان، در غُل و زنجیر به سر می‌برند.

¹¹زیرا از کلام خدا سرپیچی کردند و احکام خدای قادر متعال را بجا نیاوردند.

¹²زیر بار کار و زحمت، پشت آنها خم شده، از پای افتاده بودند و کسی به کمكشان نرسید.

¹³در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.

¹⁴آنان را از تاریکی و ظلمت بیرون آورد و از غُل و زنجیر اسارت آزاد کرد.

¹⁵آنها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داد شکرگزار باشند.

¹⁶زیرا او دروازه‌های برنزی و میله‏های آهنین را درهم شکسته است.

¹⁷بعضی به‌خاطر روش گناه‌آلود خود رنج می‌کشیدند و به سبب شرارتهای خویش در عذاب بودند.

¹⁸اشتهای خود را از دست داده و پایشان به لب گور رسیده بود.

¹⁹در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.

²⁰او با کلامش آنها را شفا داده از مرگ رهانید.

²¹پس آنها باید خداوند را به‌خاطر محبّت پایدارش و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده شکر کنند.

²²برایش قربانی تشکّر تقدیم کنند و با سرودهای شاد، کارهای او را بیان نمایند!

²³بعضی با کشتی به دریا رفته، به تجارت مشغول شدند.

²⁴آنها کارهای خداوند و کارهای عجیب او را در عمق دریاها مشاهده کردند.

²⁵به فرمان او بادی شدید برخاست و امواج دریا را متلاطم ساخت.

²⁶کشتی‌ها گاهی به هوا پرتاب می‌شدند و گاهی به اعماق آب فرو می‌رفتند و سرنشینان آنها از ترس، نیمه‌جان شده بودند.

²⁷مانند مستان تلو‌تلو می‌خوردند و عقل خود را از دست داده بودند.

²⁸در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد کردند و او آنها را از پریشانی نجات داد.

²⁹توفان را آرام کرد و امواج دریا ساکت شد.

³⁰آنها از آرامی خوشحال شدند و خداوند آنها را به بندر مقصود رسانید.

³¹آنها باید خداوند را به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده، شکر کنند.

³²عظمت و جلال او را در میان مردم بیان کنند و او را در حضور رهبران ستایش نمایند.

³³خداوند رودخانه‌ها را به بیابان تبدیل می‌کند و چشمه‌های آب را خشک می‌سازد.

³⁴زمینهای حاصلخیز را به‌خاطر ساکنان شریر آن به شوره‌زار مبدّل می‌نماید.

³⁵بیابانها را به برکه‌های آب، و زمینهای خشک را به چشمه‌سار تبدیل می‌کند.

³⁶مردمان گرسنه را در آنجا ساکن می‌سازد تا برای خود شهری بسازند.

³⁷در آنجا به زراعت می‌پردازند و تاکستان غرس می‌کنند و حاصل آن را برمی‌چینند.

³⁸قوم خود را برکت داد و فرزندان آنان را بسیار ساخت و نگذاشت که گلّه‏ها و رمه‏های ایشان کم شوند.

³⁹چون قوم خدا، توسط ظلم و ستم دشمنان شکست می‌خوردند و به آنها توهین می‌شد،

⁴⁰خداوند رهبران ظالم را خوار و ذلیل و در ویرانه‏ها آواره ساخت.

⁴¹امّا نیازمندان را از رنج رهانید و تعداد خانواده‌هایشان را مانند گلّه‏ها زیاد کرد.

⁴²مردمان نیك، اینها را می‌بینند و خوشحال می‌شوند، امّا شریران خاموش می‌گردند.

⁴³خردمندان به اینها دقّت کنند و محبّت پایدار خداوند را به یاد داشته باشند.