Read Today's Farsi مژده برای عصر جدید مزامیر 109 Bible Online

مزامیر 109 - Today's Farsi مژده برای عصر جدید bible

مزامیر 109

¹سرود داوود خدایا، نام تو را ستایش می‌کنم، خاموش مباش.

²زیرا مردم شریر و دروغگو زبان به بدگویی من گشوده‌اند و دربارهٔ من دروغ می‌گویند.

³سخنان نفرت‌انگیز می‌گویند و بدون سبب با من می‌جنگند.

⁴من آنها را دوست دارم و برایشان دعا می‌کنم امّا آنها با من مخالفت می‌کنند.

⁵جواب خوبی‌های مرا با بدی می‌دهند و در عوض محبّت، دشمنی می‌کنند.

⁶حاکم ظالمی را بر او بگمار و یکی از دشمنانش را تا علیه او شهادت بدهد.

⁷در دادگاه محکوم شود و دعایش هم گناه محسوب گردد!

⁸عمرش کوتاه شود و دیگری جا و مقامش را بگیرد!

⁹فرزندانش یتیم شوند و زنش بیوه گردد!

¹⁰اطفالش آواره شوند و به گدایی بیفتند، از ویرانه‌ای که زندگی می‌کنند رانده گردند!

¹¹طلبکارانش مال و دارایی‌اش را غصب کنند و بیگانگان حاصل زحمتش را به تاراج ببرند.

¹²کسی بر او رحم نکند و هیچ‌کس یتیمانی را که او از خود به جا می‌گذارد، مورد لطف و توجّه قرار ندهد.

¹³نسل او قطع، و نامش از صفحهٔ روزگار محو گردد!

¹⁴خداوند شرارت ‌نیاکانش را فراموش نکند و گناهان مادرش را نیامرزد!

¹⁵کارهای بد او همیشه مدّ نظر خداوند باشد، امّا خاطرهٔ او از روی زمین محو شود!

¹⁶زیرا او هرگز به کسی رحم نکرد، بلکه به فقیران و محتاجان و بی‌کسان، آزار رسانید و آنان را کشت.

¹⁷او دوست داشت که دیگران را لعنت کند، اکنون خودش را لعنت کن. نمی‌خواست به کسی برکت برساند، پس هیچ‌کس او را برکت نرساند.

¹⁸لعنت را مثل لباس به تن می‌کرد، پس اکنون لعنت مانند آب در بدنش و مثل روغن در استخوانهایش نفوذ کند.

¹⁹اینک لعنت مانند لباسی که می‌پوشید و مانند کمربندی که به کمر می‌بست، او را بپوشاند.

²⁰خداوند دشمنانم و کسانی را که از من بدگویی می‌کنند، چنین جزا بدهد.

²¹امّا ای خدا و ای خداوند من، به‌خاطر نام خود به من کمک کن و به‌خاطر محبّت پایدارت مرا نجات بده.

²²من مسکین و نیازمندم، درد و غم تا اعماق قلبم رخنه کرده است.

²³مانند سایهٔ غروب در حال فنا هستم و مانند ملخی رانده شده‌ام.

²⁴از بس روزه گرفته‌ام، قوّتی در زانوهایم نمانده و فقط پوست و استخوان شده‌ام.

²⁵نزد دشمنانم رسوا و مسخره شده‌ام و وقتی مرا می‌بینند، سر خود را می‌جنبانند.

²⁶ای خداوند و خدای من، مرا کمک کن و به‌خاطر محبّت پایدارت، مرا نجات بده

²⁷تا دشمنانم بدانند که تو ای خداوند، نجات‌دهندهٔ من هستی.

²⁸آنها مرا لعنت می‌کنند، امّا تو مرا برکت بده، تا بدخواهانم شرمنده شوند و این بنده‌ات شادمان گردد.

²⁹دشمنانم را رسوا گردان و آنها را با شرم و خجالت بپوشان!

³⁰با زبان خود از خداوند بسیار تشکّر خواهم نمود و در حضور همهٔ مردم، او را ستایش خواهم كرد.

³¹زیرا از مردم مسکین و فقیر حمایت می‌نماید و از دست کسانی‌که آنان را محکوم به مرگ می‌کنند، رهایی می‌بخشد.