Read Today's Farsi مژده برای عصر جدید سوگنامه 3 Bible Online

سوگنامه 3 - Today's Farsi مژده برای عصر جدید bible

سوگنامه 3

¹من آن کسی هستم که چوب مجازات خدا را خورده‌ام.

²او مرا به اعماق تاریکی برده

³و تمام روز دست خود را برضد من بلند کرده است.

⁴گوشت و پوستِ بدن مرا فرتوت ساخته و استخوانهایم را شکسته است.

⁵مرا با سختی و مشقّت محاصره کرده

⁶و مانند کسی‌که سالها پیش مرده باشد، در تاریکی نشانده است.

⁷دیواری به دورم کشیده و مرا با زنجیرهای سنگین بسته است و نمی‌توانم فرار کنم.

⁸برای کمک التماس می‌کنم، امّا او دعایم را نمی‌پذیرد.

⁹راه مرا از هر طرف با دیوارهای سنگی بسته و آن را پُر پیچ و خم ساخته است.

¹⁰او مانند خرسی در کمین من نشسته و مثل شیری برای حمله به من آماده است.

¹¹مرا از راهم به گوشه‌ای برده و پاره پاره‌ام نمود و ترک گفت.

¹²کمان خود را کشید و مرا هدف تیرهای خود قرار داد.

¹³تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.

¹⁴مردم مرا مسخره می‌کنند و تمام روز به من می‌خندند.

¹⁵با سختی‌ها و مصیبت‌ها زندگی را برای من تلخ ساخته است.

¹⁶رویم را به خاک مالید و دندانهایم را با سنگها شکست.

¹⁷سعادت و سلامتی را از من گرفته است.

¹⁸گفتم: «شوکت و جلال من از بین رفت و امید من از خداوند قطع گردید.»

¹⁹وقتی آوارگی و مصیبت‌های خود را به یاد می‌آورم، زندگی به کامم تلخ می‌شود.

²⁰همیشه به آنها فکر می‌کنم و روحم پریشان می‌گردد.

²¹امّا با این‌همه وقتی رنج‌هایم را به یادم می‌آورم، نومید نمی‌شوم،

²²زیرا محبّت خداوند پایدار و رحمت او بی‌پایان است.

²³آنها هر صبح تازه می‌باشند و وفاداری او عظیم است.

²⁴خداوند همه‌چیز من است، پس بر او امید دارم.

²⁵خداوند بر تمام کسانی‌که بر او توکّل دارند و طالب او می‌باشند، مهربان است.

²⁶پس بهتر است که با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.

²⁷چه نیکوست که در هنگام جوانی صبر و تحمّل را بیاموزیم.

²⁸وقتی گرفتار مصیبتی از جانب خداوند می‌شویم، باید خاموش و تنها بنشینیم؛

²⁹و در حضور خداوند به خاک بیافتیم، شاید هنوز امیدی باقی باشد.

³⁰وقتی کسی بخواهد ما را بزند، صورت خود را جلو بیاوریم و وقتی به ما اهانت می‌کنند، تحمّل کنیم.

³¹زیرا خداوند ما را برای همیشه ترک نمی‌کند.

³²هرچند خداوند غم و اندوه را بر سر ما بیاورد، ولی از روی محبّت سرشار خود بر ما رحمت خواهد کرد.

³³خداوند از غم و اندوه ما خشنود نمی‌گردد.

³⁴وقتی اسیران و ستمدیدگان ما پایمال می‌شوند؛

³⁵هنگامی‌که حقّی را که خدا به ما داده است، پایمال می‌گردد؛

³⁶و زمانی که در حق شخصی در دادگاه بی‌عدالتی می‌شود، خدا همه را می‌بیند.

³⁷هیچ امری بدون اراده و رضای خداوند انجام نمی‌شود.

³⁸خیر و شر، تنها به فرمان خداوند متعال واقع می‌شود.

³⁹پس چرا وقتی به‌خاطر گناهان خود مجازات می‌شویم، شکایت کنیم؟

⁴⁰بیایید رفتار خود را بسنجیم و به سوی خداوند بازگردیم.

⁴¹بیایید با تمام قلب، دست دعا به سوی خدایی که در آسمانهاست بلند کنیم،

⁴²و بگوییم: «خداوندا، ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده‌ایم و تو ما را نبخشیده‌ای.

⁴³«بر ما غضب کردی و ما را کُشتی، رحمت تو به وسیلهٔ خشمت پنهان گشت.

⁴⁴چون بر ما خشمگین بودی، خود را از ما پنهان کردی تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.

⁴⁵تو ما را نزد مردم جهان همچون خاکروبه و زباله ساختی.

⁴⁶«تمام دشمنان ما، ما را تحقیر می‌کنند.

⁴⁷با هلاکت و نابودی روبه‌رو شده‌ایم و ترس و وحشت ما را فراگرفته است.

⁴⁸به‌خاطر نابودی قومم، سیل اشک از چشمانم جاریست.

⁴⁹«پیوسته اشک می‌ریزم

⁵⁰تا خداوند از آسمان به پایین بنگرد و ما را ببیند.

⁵¹وقتی می‌بینم چه بلایی بر سر دختران شهر من آمده است، دلم از غصّه ریش‌ریش می‌شود.

⁵²«دشمنان بدون هیچ دلیلی مرا مثل پرنده به دام انداختند.

⁵³مرا زنده در چاه انداختند و سنگی بر سر آن گذاشتند.

⁵⁴آب از سرم گذشت و فکر کردم که بزودی خواهم مرد.

⁵⁵«خداوندا، از ته چاه تو را طلبیدم.

⁵⁶فریاد مرا شنیدی و به ناله‌های من گوش دادی.

⁵⁷وقتی به حضور تو دعا کردم، آمدی و گفتی: 'نترس!'

⁵⁸«خداوندا، تو از حق من دفاع کردی و از مرگ نجاتم دادی.

⁵⁹تو ای خداوند، شاهد ظلم‌هایی که در حق من کردند، بودی؛ پس به داد من برس و خودت داوری کن.

⁶⁰تو می‌دانی که دشمنانم همه از من نفرت دارند و برضد من دسیسه می‌چینند.

⁶¹«خداوندا، تو شنیده‌ای که آنها چگونه به من اهانت کرده و برضد من توطئه چیده‌اند.

⁶²دشمنانم تمام روز دربارهٔ من سخنان بد می‌گویند و برای آزار من نقشه می‌کشند.

⁶³در همه حال به من می‌خندند و مسخره‌ام می‌کنند.

⁶⁴«خداوندا، آنها را به سزای کارهایشان برسان.

⁶⁵آنها را لعنت کن تا گرفتار غم و درد شوند.

⁶⁶با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین نابود ساز.»