Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش پیدایش 2 Bible Online

پیدایش 2 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

پیدایش 2

¹به ‌این‌ ترتیب، آسمان‌ها و زمین‌ و همهٔ اجزاء آن تکمیل گردید.

²و خدا تا روز هفتم کار آفرینش را به پایان رسانیده بود، و در روز هفتم [۲]دست از کار کشید و استراحت کرد.

³و خدا روز هفتم ‌را مبارک‌ خواند و آن‌ را تقدیس نمود، زیرا در آن‌ روز از تمام کارهای آفرینش‌ دست‌ کشید و استراحت نمود.

⁴این‌ بود شرح آفرینش آسمان‌ها و زمین‌. وقتی یَهْوه خدا آسمان‌ها و زمین‌ را ساخت‌،

⁵هیچ ‌گیاه ‌یا علف‌ سبزی بر روی زمین ‌نبود، زیرا یَهْوه خدا هنوز باران ‌بر زمین‌ نبارانیده ‌بود و کسی نبود که‌ در زمین ‌زراعت ‌کند.

⁶امّا مِه‌ از زیر زمین ‌بالا می‌آمد و زمین‌ را سیراب‌ می‌کرد.

⁷پس‌ از آن یَهْوه خدا از خاک زمین آدم را سرشت و در بینی او نَفَس حیات دمید و آدم یک‌ موجود زنده‌ شد.[۳]

⁸یَهْوه خدا باغی در عدن‌ که‌ در طرف ‌مشرق ‌است‌ احداث کرد و آدم‌ را که ‌سرشته بود در آنجا گذاشت‌.

⁹یَهْوه خدا همه‌ نوع‌ درخت‌های ‌زیبا و میوه‌دار در آن‌ باغ ‌رویانید و درخت ‌حیات و همچنین‌ درخت‌ شناخت خوب ‌و بد را در وسط ‌باغ‌ قرار داد.

¹⁰رودخانه‌ای از عدن‌ می‌گذشت‌ و باغ ‌را سیراب‌ می‌کرد و از آنجا به‌ چهار نهر تقسیم‌ می‌شد.

¹¹نهر اوّل، فیشون است که سرزمین‌ حَویلَه‌ را دور می‌زند.

¹²در این ‌سرزمین ‌طلای خالص ‌و عطر گران‌قیمت ‌و سنگ‌ عقیق ‌وجود دارد.

¹³نهر دوّم‌، جیحون است که سرزمین ‌کوش‌ را دور می‌زند.

¹⁴نهر سوّم‌ دجله است که از شرق‌ آشور می‌گذرد و نهر چهارم‌، فرات‌ است‌.

¹⁵سپس‌ یَهْوه خدا آدم ‌را در باغ‌ عدن‌ گذاشت‌ تا در آن ‌زراعت‌ کند و از آن ‌نگاه‌داری نماید.

¹⁶یَهْوه، خدا به آدم‌ گفت: «اجازه ‌داری از میوۀ تمام ‌درختان ‌باغ‌ آزادانه بخوری‌.

¹⁷امّا هرگز از میوۀ درخت‌ شناخت خوب‌ و بد نخور، زیرا اگر از آن ‌بخوری، به‌یقین در همان‌ روز خواهی مُرد.»

¹⁸یَهْوه خدا گفت: «خوب ‌نیست ‌که‌ آدم‌ تنها زندگی کند. پس یاوری مناسب وی بسازم.»

¹⁹پس ‌یَهْوه خدا تمام‌ حیوانات‌ و پرندگان‌ را از خاک ‌زمین‌ سرشت ‌و نزد آدم‌ آورد تا ببیند آدم‌ چه ‌نامی بر آن‌ها خواهد گذاشت‌، و هر نامی که آدم‌ بر آن‌ها گذاشت، همان‌ نام‌ آن‌ها شد.

²⁰بنابراین آدم‌ تمام ‌چهارپایان و پرندگان ‌و حیوانات ‌صحرا را نام‌گذاری کرد، ولی همدم ‌مناسبی برای آدم‌ پیدا نشد تا او را کمک‌ کند.

²¹پس یَهْوه خدا، آدم ‌را به ‌خواب ‌عمیقی فرو برد و وقتی او در خواب‌ بود، یکی از دنده‌هایش‌ را برداشت ‌و جای آن‌ را به هم پیوست.

²²سپس ‌از آن‌ دنده، ‌زنی ساخت ‌و او را نزد آدم‌ آورد.

²³آدم‌ گفت‌: «سرانجام، این است‌ استخوانی از استخوان‌هایم‌، و گوشتی از گوشتم. نام ‌او نساء خوانده خواهد شد‌، زیرا از انسان ‌گرفته‌ شد.»

²⁴به ‌این سبب است که مرد پدر و مادر خود را ترک‌ کرده به زن‌ خود می‌پیوندد و آن دو یک تن خواهند شد.[۴]

²⁵آدم ‌و زنش ‌هر ‌دو برهنه بودند و از آن شرم نداشتند.