Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش پیدایش 21 Bible Online

پیدایش 21 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

پیدایش 21

¹خداوند همان‌طور که ‌وعده ‌داده ‌بود، سارا را مورد لطف خود قرار ‌داد،

²و در وقتی که‌ ابراهیم ‌پیر بود، سارا حامله‌ شده پسری برای او زایید. این ‌پسر در همان‌ وقتی که‌ خدا وعده داد‌ه بود، به دنیا آمد.

³ابراهیم‌ اسم‌ پسر خود از سارا را اسحاق‌ گذاشت‌.

⁴وقتی اسحاق ‌هشت ‌روزه ‌شد، ابراهیم ‌همان‌طور که‌ خدا به ‌او دستور داده‌ بود، او را ختنه ‌کرد.

⁵وقتی اسحاق ‌متولّد شد، ابراهیم‌ صدساله بود.

⁶سارا گفت‌: «خدا برای من‌ خنده‌ آورده ‌است ‌و هرکه‌ این ‌را بشنود با من ‌خواهد خندید.»

⁷سپس‌ اضافه ‌کرد: «چه ‌کسی می‌توانست ‌به ‌ابراهیم‌ بگوید که‌ سارا بچّه ‌شیر خواهد داد؟ چون ‌من ‌در موقع ‌پیری او پسری برایش‌ زاییده‌ام.»

⁸بچّه ‌بزرگ ‌شد و در روزی که‌ او را از شیر گرفتند، ابراهیم ضیافت بزرگی ترتیب‌ داد.

⁹یک روز سارا دید که اسماعیل‌، همان ‌پسری که‌ هاجر مصری برای ابراهیم ‌زاییده بود، به اسحاق‌ پسرش می‏‌خندد و او را مسخره می‌کند.

¹⁰پس سارا به‌ ابراهیم‌ گفت‌: «این ‌کنیز و پسرش‌ را بیرون‌ کن‌. پسر این‌ کنیز نباید با پسر من اسحاق هم ارث شود.»

¹¹این‌ موضوع ‌ابراهیم‌ را سخت ناراحت‌ کرد چون ‌اسماعیل‌ هم‌ پسر او بود.

¹²امّا خدا به‌ ابراهیم گفت: «دربارۀ پسر و کنیزت‌ هاجر نگران‌ نباش‌. هرچه‌ سارا به ‌تو می‌گوید، انجام ‌بده‌، زیرا نسلی که ‌من‌ به ‌تو وعده ‌داده‌ام، ‌از طریق‌ اسحاق ‌خواهد بود.

¹³من‌ از ‌پسر کنیز تو هاجر قوم بزرگی به وجود خواهم آورد، چون ‌او هم ‌پسر تو است‌.»

¹⁴روز بعد، صبح ‌زود ابراهیم ‌مقداری غذا و یک ‌مَشک آب ‌بر دوش ‌هاجر گذاشت‌ و او را با پسر روانه‌ کرد و هاجر آنجا را ترک‌ کرده رفت‌. او در بیابان‌های بِئِرشِبَع‌ می‌گشت‌.

¹⁵وقتی آب‌ تمام ‌شد، پسر ‌را زیر یک‌ بوته‌ گذاشت‌

¹⁶و خودش ‌به ‌اندازۀ مسافت پرتاب تیری از آنجا دور شده در مقابل او نشست. او با خودش ‌می‌گفت‌: «من ‌طاقت ‌دیدن مرگ پسرم‌ را ندارم.» همان‌طور که‌ آنجا نشسته ‌بود، شروع‌ کرد به‌ گریه‌کردن‌.

¹⁷خدا صدای گریۀ پسر ‌را شنید. فرشتۀ خدا از آسمان ‌با هاجر صحبت‌ کرده گفت‌: «ای هاجر، چرا پریشانی؟ نترس‌. خدا گریۀ پسر‌ را شنیده ‌است‌.

¹⁸بلند شو، برو پسر‌ را بردار و آرام‌ کن‌. من‌ از نسل ‌او ملّتی بزرگ‌ به‌وجود خواهم آورد.»

¹⁹خدا چشم‌های او را باز کرد و او در آنجا چاه آبی دید. رفت ‌و مَشک‌ را پُر از آب ‌کرد و مقداری آب‌ به ‌پسر داد.

²⁰خدا با آن‌ پسر بود و او بزرگ‌ می‌شد. او در صحرای «فاران‌» زندگی می‌کرد و شکارچی ماهری شد.

²¹مادرش‌ یک ‌زن‌ مصری برای او گرفت‌.

²²در آن‌ زمان، ‌ابی‌مِلِک‌ با فیکول فرماندۀ سپاهیان ‌خود نزد ابراهیم‌ رفت ‌و به‌ او گفت‌: «در هر کاری که ‌می‌کنی خدا با تو است‌.

²³بنابراین‌ اینجا در حضور خدا سوگند یاد کن ‌که به من یا فرزندان ‌من ‌و یا نسل‌ من خیانت نخواهی کرد، بلکه همان‌طور که من با تو با مهربانی رفتار نموده‌ام، تو نیز با من و این سرزمین که در آن زندگی می‌کنی، رفتار خواهی کرد.»

²⁴ابراهیم‌ گفت‌: «من‌ سوگند می‌خورم.»

²⁵ابراهیم‌ دربارۀ چاهی که‌ خدمتکاران ‌ابی‌مِلِک‌ ‌تصرّف‌ کرده‌ بودند، به او شکایت کرد.

²⁶اَبی‌مِلِک‌ گفت‌: «من ‌نمی‌دانم‌ چه‌ کسی این‌کار را کرده ‌است‌. تو هم ‌چیزی دراین‌‌باره ‌به‌ من ‌نگفتی‌. این‌ اوّلین ‌باری است ‌که ‌این ‌را می‌شنوم‌.»

²⁷پس‌ از آن‌، ابراهیم ‌تعدادی گاو و گوسفند به‌ اَبی‌مِلِک‌ ‌داد و هردوی آن‌ها با هم‌ پیمان‌ بستند.

²⁸ابراهیم‌ هفت ‌برّۀ مادّه ‌از گلّه‌ جدا کرد.

²⁹اَبی‌مِلِک‌ پرسید: «چرا این‌کار را کردی‌؟»

³⁰ابراهیم‌ جواب‌ داد: «این ‌هفت ‌برّه ‌را از من ‌قبول‌ کن‌. با این‌کار تو گواهی می‌دهی که ‌من همان‌ کسی هستم‌ که ‌این ‌چاه‌ را کنده‌ام‌.»

³¹به‌همین خاطر، ‌آنجا «بِئِرشِبَع‌» [۳۰]نامیده‌ شد، زیرا در آنجا بود که‌ آن ‌دو با هم‌ پیمان ‌بستند.

³²بعد از این‌که آن‌ها در بِئِرشِبَع‌ با هم ‌پیمان ‌بستند، اَبی‌مِلِک‌ ‌و فیکول ‌به ‌فلسطین ‌برگشتند.

³³ابراهیم ‌در بِئِرشِبَع‌ ‌درخت‌ گَزی کاشت ‌و به ‌نام‌ یَهْوه، خدای ابدی دعا کرد.

³⁴و ابراهیم‌ مدّت ‌زیادی در فلسطین‌ زندگی کرد.