Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش پیدایش 26 Bible Online

پیدایش 26 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

پیدایش 26

¹در آن‌ سرزمین‌ قحطی شدیدی به‌وجود آمد. این‌ غیراز آن‌ قحطی‌ای بود که‌ در زمان‌ ابراهیم‌ اتّفاق افتاده بود. اسحاق‌ ‌نزد اَبی‌مِلِک‌، پادشاه ‌فلسطین‌ به‌ جِرار رفت‌.

²خداوند بر اسحاق‌ ظاهر شد و گفت: «به ‌مصر نرو، بلکه در سرزمینی که‌ به تو نشان خواهم داد، ساکن شو.

³و در آنجا زندگی کن‌. من‌ با تو خواهم‌ بود و تو را برکت ‌خواهم‌ داد. تمام ‌این‌ سرزمین ‌را به ‌تو و به ‌نسل ‌تو خواهم ‌داد و عهدی را که‌ با پدرت ‌ابراهیم‌ بسته‌ام‌، حفظ‌ خواهم ‌کرد.

⁴من‌ نسل‌ تو را مانند ستارگان‌ آسمان ‌زیاد خواهم کرد ‌و تمام‌ این‌ سرزمین ‌را به ‌آن‌ها خواهم‌ داد. همهٔ ملّت‌های دنیا از طریق تو برکت خواهند یافت.

⁵من ‌تو را برکت‌ خواهم ‌داد، چون‌ که ‌ابراهیم‌ از من ‌اطاعت‌ کرد و تمام‌ اوامر و قوانین و دستورات ‌و شریعت مرا به‌جا آورد.»

⁶پس ‌اسحاق‌ در جِرار ساکن‌ شد.

⁷وقتی مردمان‌ آنجا دربارۀ همسرش‌ پرسیدند، گفت ‌که ‌او خواهر من ‌است‌. او نمی‌خواست ‌بگوید که‌ ربکا همسرش ‌است‌ چون ‌می‌ترسید او را بکُشند تا ربکا را که ‌زن ‌بسیار زیبایی بود، بگیرند.

⁸پس از این‌که مدّتی از سکونت‌ اسحاق‌ در آنجا گذشت‌، روزی پادشاه ‌ابی‌مِلِک‌، از پنجرۀ اتاقش ‌به‌ بیرون‌ نگاه‌ می‌کرد. او دید که ‌اسحاق ‌زن خویش را نوازش می‌کند.

⁹پس اَبی‌مِلِک‌، اسحاق را فراخواند و به او گفت: «این‌ زن‌ همسر تو است؛ چرا گفتی خواهر تو می‌باشد؟» او جواب‌ داد: «فکر کردم ‌اگر بگویم‌ همسر من ‌است‌، به‌خاطر او مرا بکُشند.»

¹⁰اَبی‌مِلِک‌ ‌گفت‌: «این ‌چه‌کاری بود که ‌با ما کردی‌؟ ممکن‌ بود یکی از مردان‌ ما ‌به ‌آسانی با همسر تو هم‌خواب‌ شود. در آن‌ صورت‌ ما مقصّر محسوب می‌شدیم.»

¹¹اَبی‌مِلِک‌ به‌ تمام‌ مردم‌ اخطار داد که‌ هرکس‌ با این‌ مرد و همسرش ‌بدرفتاری کند، کشته‌ خواهد شد.

¹²اسحاق‌ در آن‌ سرزمین ‌زراعت‌ کرد و در آن ‌سال ‌صد برابر آنچه ‌کاشته ‌بود، محصول‌ به‌دست‌ آورد، زیرا ‌خداوند او را برکت‌ داد.

¹³هر روز بر دارایی او افزوده می‌شد تا آنکه او بسیار ثروتمند شد.

¹⁴چون ‌او صاحب گلّه‌های گاو و گوسفند و خدمتکاران‌ بسیاری شد، فلسطینیان‌ به او حسادت‌ کردند.

¹⁵آن‌ها تمام‌ چاه‌هایی را که‌ خدمتکاران پدرش ‌ابراهیم‌ در زمانی که‌ زنده‌ بود کنده ‌بودند، با خاک پُر کردند.

¹⁶اَبی‌مِلِک‌ ‌به‌ اسحاق ‌گفت‌: «تو از ما قوی‌تر شده‌ای‌، پس ‌کشور ما را ترک ‌کن‌.»

¹⁷بنابراین، ‌اسحاق‌ از آنجا رفت‌ و اردوی‌ خود را در اطراف‌ وادی جِرار برپا کرد و مدّتی در آنجا ماند.

¹⁸او چاه‌هایی را که ‌در زمان ‌ابراهیم‌ کنده‌ شده ‌بود و فلسطینیان‌ آن‌ها را بعد از فوت ابراهیم‌ پُر کرده ‌بودند، دوباره ‌کند و همان ‌اسمی را که‌ ابراهیم‌ بر آن ‌چاه‌ها گذاشته‌ بود، ‌بر آن‌ها گذاشت‌.

¹⁹خدمتکاران ‌اسحاق ‌در وادی ‌جِرار چاهی کندند و به آب‌ روان رسیدند.

²⁰شبانان‌ جِرار با شبانان ‌اسحاق‌ دعوا کرده گفتند: «این آب ‌مال ‌ما است‌.» بنابراین ‌اسحاق‌ اسم‌ آن‌ چاه‌ را «دعوا» گذاشت‌.

²¹خدمتکاران ‌اسحاق‌ چاه‌ دیگری کندند. به‌خاطر آن‌ چاه نیز دعوا درگرفت‌. پس ‌او اسم‌ آن ‌چاه ‌را «دشمنی» گذاشت‌.

²²پس‌ از آنجا کوچ‌ کرد و چاه ‌دیگری کند. به‌خاطر این‌ چاه ‌دیگر دعوایی سر نگرفت. پس ‌اسم ‌این ‌چاه‌ را «فضای آزاد» گذاشت‌. او گفت‌: «خداوند به‌ ما فضای آزاد داده‌ است ‌تا در زمین‌ زندگی کنیم‌. ما در اینجا کامیاب ‌خواهیم‌ شد.»

²³اسحاق‌ از آنجا کوچ‌ کرد و به ‌بِئِرشِبَع‌ ‌آمد.

²⁴آن ‌شب خداوند بر او ظاهر شد و فرمود: «من‌ هستم‌ خدای پدرت، ‌ابراهیم‌. نترس‌؛ من ‌با تو هستم‌. به‌خاطر وعده‌ای که ‌به‌ بنده‌ام ‌ابراهیم ‌داده‌ام‌، تو را برکت‌ خواهم ‌داد و نسل تو را بسیار زیاد خواهم کرد.»

²⁵اسحاق ‌در آنجا قربانگاهی ساخت و نام یَهْوه، خدا را خوانده او را پرستش‌ نمود. سپس ‌اردوی خود را در آنجا برپا کرد و خدمتکاران او چاه‌ دیگری کندند.

²⁶اَبی‌مِلِک‌ به اتّفاق ‌مشاور خود اَحوزات‌ و فرماندهٔ سپاهیانش‌ فیکول‌ از جِرار به ‌ملاقات‌ اسحاق ‌آمد.

²⁷اسحاق‌ گفت: «شما با من‌ با خصومت رفتار نمودید و مرا از سرزمین‌ خود بیرون‌ کردید. پس‌ چرا حالا به ‌دیدن ‌من ‌آمده‌اید؟»

²⁸آن‌ها جواب ‌دادند: «ما حالا آشکارا می‌بینیم که‌ خداوند با تو است؛ پس می‌خواهیم بین ما و تو پیمانی برقرار باشد؛ تو به ما ‌قول ‌بده که

²⁹به‌ ما صدمه‌ای نخواهی زد، همان طوری که ‌ما به ‌تو صدمه ‌نزدیم. ‌ما با تو به نیکی رفتار کردیم ‌و تو را به‌ سلامتی روانه‌ کردیم‌. حالا کاملاً واضح‌ است ‌که‌ خداوند تو را برکت ‌داده‌ است‌.»

³⁰اسحاق‌ ضیافتی به ‌احترام آن‌ها برپا کرد و همه با هم خوردند و نوشیدند.

³¹صبح زود روز بعد، هریک ‌از آن‌ها به یکدیگر قول‌ داده سوگند خوردند. اسحاق ‌با آن‌ها خداحافظی کرد و دوستانه ‌از هم‌ جدا شدند.

³²در همان ‌روز، خادمان ‌اسحاق‌ آمده به ‌او خبر دادند که‌ چاهی را که‌ می‌کندند، به‌ آب ‌رسیده‌ است‌.

³³او اسم‌ آن ‌چاه ‌را «سوگند‌» گذاشت ‌و به ‌همین ‌دلیل ‌است ‌که‌ آن‌ شهر «بِئِرشِبَع‌» [۳۶]نامیده‌ شد.

³⁴وقتی عیسو چهل‌‌ساله ‌شد، با دو دختر حِتّی به‌ نام‌های یهودیْت ‌دختر بئیری حِتّی و بَسِمَه دختر ایلون ‌ازدواج‌ کرد.

³⁵آن‌ها زندگی را به کام اسحاق ‌و ربکا تلخ ‌کردند.