Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش پیدایش 30 Bible Online

پیدایش 30 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

پیدایش 30

¹راحیل‌ برای یعقوب فرزندی به دنیا نیاورد و به‌خاطر همین ‌به ‌خواهرش ‌حسادت ‌می‌کرد. او به‌ یعقوب‌ گفت‌: «به من فرزند بده، وگرنه می‌میرم‌.»

²یعقوب‌ از دست‌ راحیل‌ خشمگین شد و گفت‌: «مگر من ‌می‌توانم‌ جای خدا را بگیرم‌؟ او است‌ که‌ تو را از بچّه‌دار شدن ‌باز داشته‌ است‌.»

³راحیل‌ گفت‌: «بیا و با کنیز من ‌بِلهَه ‌هم‌بستر شو تا او به‌ جای من ‌بچّه‌ای بزاید و به ‌این ‌وسیله‌ من‌ صاحب فرزند بشوم‌.»

⁴پس او کنیز خود بِلهَه را به ‌شوهرش ‌به همسری داد و یعقوب ‌با او هم‌بستر شد.

⁵بِلهَه آبستن‌ شد و برای یعقوب ‌پسری زایید.

⁶راحیل‌ گفت‌: «خدا به داد من رسیده و تقاضای مرا شنیده‌ است‌. او به‌ من ‌پسری داده ‌است‌.» پس ‌اسم‌ این‌ پسر را دان‌ [۴۵]گذاشت‌.

⁷بِلهَه ‌بار دیگر آبستن‌ شد و پسر دیگری برای یعقوب ‌زایید.

⁸راحیل‌ گفت‌: «من‌ با خواهر خود مبارزۀ سختی کرده‌ام ‌و پیروز شده‌ام‌.» بنابراین‌ اسم‌ آن‌ پسر را نَفتالی [۴۶]گذاشت‌.

⁹امّا لیّه ‌وقتی دید دیگر نمی‌تواند آبستن شود، کنیز خود زِلفَه را به ‌یعقوب‌ به همسری داد.

¹⁰زِلفَه نیز ‌پسری برای یعقوب زایید.

¹¹لیّه‌ گفت‌: «من‌ سعادتمند شده‌ام‌.» پس ‌اسم ‌او را جاد [۴۷]گذاشت‌.

¹²زِلفَه ‌برای یعقوب ‌پسر دیگری زایید.

¹³لیّه‌ گفت‌: «من‌ چقدر خوشحال‌ هستم‌؛ اکنون همۀ زنان ‌مرا خوشحال‌ خواهند خواند.» پس ‌اسم ‌او را اَشیر [۴۸]گذاشت‌.

¹⁴موقع‌ درو گندم‌، رئوبین‌ به ‌مزرعه ‌رفت‌. او مهر گیاه پیدا کرد و آن‌ را برای مادرش ‌لیَه ‌آورد. راحیل ‌به ‌لیَه گفت‌: «خواهش ‌می‌کنم ‌مقداری از مِهرگیاه‌ پسرت‌ را به‌ من ‌بده‌.»

¹⁵لیّه‌ جواب‌ داد: «آیا این‌ کافی نیست‌ که‌ تو شوهر مرا تصاحب ‌کرده‌ای‌؟ حالا می‌خواهی که‌ مِهرگیاه‌ پسر مرا هم از من ‌بگیری‌؟» راحیل‌ گفت‌: «اگر مِهرگیاه‌ پسرت ‌را به ‌من ‌بدهی، می‌توانی امشب ‌با یعقوب ‌بخوابی‌.»

¹⁶وقتی ‌هنگام غروب یعقوب از مزرعه ‌برمی‌گشت، لیّه ‌به ‌استقبال ‌او رفته گفت‌: «تو امشب ‌باید با من ‌بخوابی‌، زیرا من ‌مِهرگیاه‌ پسرم‌ را برای این‌کار داده‌ام‌.» پس ‌آن ‌شب‌ یعقوب‌ با او هم‌بستر شد.

¹⁷خدا دعای لیه ‌را مستجاب‌ کرد و او آبستن‌ شد و پنجمین ‌پسرش‌ را برای یعقوب زایید.

¹⁸سپس ‌لیَه گفت‌: «خدا به ‌من ‌پاداش ‌داده ‌است‌. زیرا من‌ کنیز خود را به ‌شوهرم‌ داده‌ام‌.» پس ‌او نام ‌آن پسر ‌را یساکار [۴۹]گذاشت‌.

¹⁹لیّه ‌بار دیگر آبستن ‌شد و پسر ششم‌ را برای یعقوب ‌زایید.

²⁰لیّه گفت‌: «خدا هدیه‌ای نیکو به‌ من ‌داده‌ است‌. حالا دیگر مورد احترام ‌شوهرم‌ قرار می‌گیرم‌، چون ‌شش‌ پسر برای او زاییده‌ام.» پس ‌اسم‌ این پسر را زِبولون [۵۰]‌گذاشت‌.

²¹بعد از آن‌ دختری زایید و اسمش‌ را دِینه ‌گذاشت‌.

²²خدا راحیل ‌را به‌یاد آورده دعای او را مستجاب‌ کرد و رَحم او را گشود تا بچّه‌دار شود.

²³او آبستن‌ شد و پسری زایید. راحیل‌ گفت‌: «خدا پسری به ‌من‌ داده‌ و به ‌این ‌وسیله‌ ننگ ‌مرا برطرف ‌ساخته‌ است‌.»

²⁴بنابراین‌ اسم‌ او را یوسف‌ [۵۱]گذاشت ‌و گفت‌: «باشد که خداوند پسر دیگری به‌ من‌ بدهد.»

²⁵بعد از تولّد یوسف‌، یعقوب ‌به ‌لابان ‌گفت‌: «اجازه ‌بده‌ به ‌سرزمین و ‌خانه‌ٔ خودم بازگردم‌.

²⁶زنان ‌و بچّه‌های مرا که ‌به‌خاطر آن‌ها برای تو کار کرده‌ام، ‌به ‌من ‌بده ‌تا از اینجا بروم‌. البتّه‌ تو خوب‌ می‌دانی که ‌چطور به‌ تو خدمت‌ کرده‌ام‌.»

²⁷لابان‌ به‌ او گفت‌: «خواهش‌ می‌کنم‌ به‌ حرف‌های من‌ گوش ‌کن‌. من‌ فال‌ گرفته‌ام ‌و دریافته‌ام‌ که‌ خداوند به‌خاطر تو مرا برکت‌ داده ‌است‌.

²⁸پس ‌مزدت ‌را خودت تعیین کن و من آن‌ را به تو خواهم داد.»

²⁹یعقوب ‌جواب ‌داد: «تو می‌دانی که ‌چطور گلّه‌های تو تحت مراقبت من زیاد شده‌اند.

³⁰وقتی من‌ نزد ‌تو آمدم‌، اموال ‌تو کم‌ بود، ولی حالا زیاد شده ‌است‌. خداوند به‌خاطر من‌ تو را برکت ‌داده ‌است‌. حالا دیگر وقت‌ آن ‌است‌ که‌ برای خانوادهٔ خودم تدارک ببینم.»

³¹لابان ‌پرسید: «چه ‌مقدار باید به ‌تو بدهم‌؟» یعقوب‌ جواب ‌داد: «من ‌هیچ ‌مزدی از تو نمی‌خواهم‌؛ امّا اگر با پیشنهاد من‌ موافق ‌باشی، بازهم از گلّه‌های تو مراقبت خواهم کرد.

³²امروز به‌ میان‌ گلّه‌های تو می‌روم‌ و تمام‌ گوسفندهای اَبلق و خالدار و هر برّه‌ٔ سیاه‌ و هر بُز اَبلق و خالدار را به‌ جای مزد خودم‌ جدا می‌کنم‌.

³³در آینده وقتی بیایی و مزد مرا ببینی، درستکاری من ثابت خواهد شد. اگر برّه‌ای که ‌سیاه ‌نباشد و یا بُزی که‌ اَبلق و خالدار ‌نباشد پیش‌ من ‌دیدی‌، بدان ‌که‌ آن‌ را دزدیده‌ام‌.»

³⁴لابان‌ گفت‌: «بسیار خوب. با پیشنهاد تو موافقم.»

³⁵امّا آن‌ روز لابان ‌تمام بُزهای نری را که‌ اَبلق ‌یا خالدار بودند و همچنین ‌تمام ‌بُزهای مادّه‌ای را که ‌ابلق‌ یا خالدار بودند و یا لکّۀ سفیدی داشتند و همۀ برّه‌های ‌سیاه ‌را جدا کرد و به ‌پسران‌ خود داد تا آن‌ها را ببرند و از آن‌ها مواظبت ‌کنند.

³⁶او با این ‌گلّه‌ سه ‌روز سفر کرد و تا آن‌ جایی که‌ می‌توانست‌ از یعقوب‌ دور شد. یعقوب ‌از باقی‌ماندۀ گلّه‌ مواظبت‌ می‌کرد.

³⁷یعقوب‌ شاخه‌های سبز درخت‌ سپیدار و بادام‌ و چنار را برداشت‌ و بخش‌هایی از پوست‌ آن‌ها را طوری تراشید تا سفیدی آن‌ها نمایان شود.

³⁸بعد وقتی گلّه‌ برای نوشیدن آب ‌می‌آمد، او این‌ شاخه‌های تراشیده را در آبشخور آن‌ها می‌انداخت‌، زیرا حیوانات ‌هنگامی که‌ برای نوشیدن‌ آب‌ می‌آمدند، جفت‌گیری می‌کردند.

³⁹وقتی بُزها در مقابل‌ این‌ شاخه‌ها آبستن ‌می‌شدند، بُزغاله‌های آن‌ها اَبلق و خالدار به دنیا می‌آمدند.

⁴⁰یعقوب‌ گوسفندها را از بُزها جدا می‌کرد و آن‌ها را در طرف ‌دیگر مقابل‌ حیوانات ‌ابلق‌ و خالدارِ گلّۀ لابان‌ نگهداری می‌کرد. به‌ این‌ ترتیب، ‌او گلّۀ خود را پیوسته ‌زیاد می‌کرد و آن‌ها را جدا از گلّۀ لابان‌ نگهداری می‌کرد.

⁴¹علاوه‌ براین، هنگامی که‌ حیوانات ‌قوی و سالم‌ جفت‌گیری می‌کردند، یعقوب ‌شاخه‌ها را در آبشخور آن‌ها می‌گذاشت ‌و آن‌ها در کنار آن شاخه‌ها آبستن ‌می‌شدند.

⁴²امّا وقتی حیوانات ‌ضعیف ‌جفت‌گیری می‌کردند، یعقوب‌ شاخه‌ها را در آبشخور آن‌ها نمی‌گذاشت‌. درنتیجه حیوانات ‌ضعیف ‌به ‌لابان ‌می‌رسید و حیوانات ‌قوی و سالم‌ از آن یعقوب‌ می‌شد.

⁴³به‌‌این‌ترتیب، ‌یعقوب ‌بسیار ثروتمند شد. او صاحب‌ گلّه‌های بسیار شد و کنیزان و غلامان و شتران‌ و الاغ‌های بسیار داشت‌.