Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش پیدایش 31 Bible Online

پیدایش 31 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

پیدایش 31

¹یعقوب ‌شنید که‌ پسران‌ لابان‌ می‌گویند: «یعقوب تمام‌ ثروت ‌پدر ما را تصاحب کرده است. او تمام‌ دارایی‌اش‌ را از اموال‌ پدر ما به دست‌ آورده‌ است‌.»

²همچنین ‌یعقوب ‌دید که‌ لابان‌ دیگر مانند سابق ‌با او دوستانه رفتار نمی‌کند.

³سپس‌ خداوند به ‌او گفت: «به‌ سرزمین ‌اجدادت ‌و نزد فامیل خود برگرد و من ‌با تو خواهم‌ بود.»

⁴پس ‌یعقوب‌ برای راحیل ‌و لیّه پیغام‌ فرستاد تا به مزرعه‌، جایی که‌ گلّه‌ها بودند، نزد ‌او بیایند.

⁵به‌ آن‌ها گفت‌: «من‌ متوجّه‌ شده‌ام‌ که‌ پدر شما دیگر مثل ‌سابق‌ با من‌ دوستانه ‌رفتار نمی‌کند، ولی خدای پدرم‌ با من‌ بوده‌ است‌.

⁶هردوی شما می‌دانید که‌ من ‌با تمام ‌وجودم‌ برای پدر شما کار کرده‌ام‌.

⁷ولی پدر شما مرا فریب‌ داده‌ و تا به ‌حال‌ ده ‌بار مُزد‌ مرا عوض‌ کرده ‌است‌. ولی خدا نگذاشت ‌که‌ او به ‌من‌ صدمه‌ای بزند.

⁸هر وقت‌ لابان ‌می‌گفت‌، 'بُزهای اَبلق ‌اجرت ‌تو باشد'، تمام‌ گلّه‌، بُزغاله‌های اَبلق زاییدند. وقتی می‌گفت‌، 'بُزغاله‌های خط‌خطی اجرت ‌تو باشد'، تمام‌ گلّه، ‌بُزغاله‌های خط‌خطی زاییدند.

⁹به‌این‌ترتیب، خدا گلّه‌های پدر شما را از او گرفته ‌و به‌ من ‌داده ‌است‌.

¹⁰«موقع ‌جفت‌گیری گلّه‌ها‌ در خواب دیدم که ‌بُزهای نری که ‌جفت‌گیری می‌کنند، اَبلق، خالدار و خط‌خطی هستند.

¹¹فرشتۀ خدا در خواب‌ به‌ من‌ گفت‌، 'یعقوب‌!' گفتم‌، 'بلی.'

¹²او ادامه داد، 'نگاه‌ کن‌، تمام ‌بُزهای نر که ‌جفت‌گیری می‌کنند، اَبلق، خالدار و خط‌خطی هستند. من‌ این‌کار را کرده‌ام‌. زیرا تمام‌ کارهایی را که‌ لابان ‌با تو کرده‌ است‌، دیده‌ام‌.

¹³من ‌خدایی هستم‌ که‌ در ‌بِیت‌ئیل‌ ‌بر تو ظاهر شدم‌، همان جایی که با ریختن روغن بر یک ستون سنگی آن‌ را به من وقف کردی و برای من نذر نمودی. حالا حاضر شو و به ‌سرزمینی که ‌در آن به دنیا آمدی بازگرد.'»

¹⁴راحیل‌ و لیه‌ در جواب ‌یعقوب ‌گفتند: «از پدر ما چه ارثی برای ما باقی خواهد ماند!؟

¹⁵او با ما مانند ‌بیگانه‌ها رفتار نموده ‌است‌. ما را فروخته‌ و قیمت‌ ما را خرج‌ کرده‌ است‌.

¹⁶تمام‌ این‌ ثروتی که ‌خدا از پدر ما گرفته‌ است‌، مال‌ ما و بچّه‌های ما است. هرچه‌ خدا به ‌تو گفته ‌است‌، انجام ‌بده‌.»

¹⁷پس ‌یعقوب‌ تمام‌ گلّه‌ها‌ و هرآنچه که‌ در بین‌النهرین ‌به ‌دست ‌آورده ‌بود، جمع ‌کرد و زن‌ها و بچّه‌های خود را سوار شتر کرده آماده‌ شد تا به ‌سرزمین ‌کنعان ‌نزد پدرش‌ اسحاق برگردد.

¹⁸

¹⁹در این هنگام لابان برای پشم‌چینی گوسفندانش‌ ‌رفته ‌بود، و راحیل ‌بُت‌های خانگی پدرش‌ را دزدید.

²⁰یعقوب‌ به لابان‌ اَرامی خبر نداد که‌ قصد رفتن دارد، و به‌این‌ترتیب، او را فریب داد.

²¹او هرچه‌ داشت‌ جمع ‌کرد و باعجله از رودخانۀ فرات‌ گذشت‌ و به ‌سمت‌ تپّه‌های جِلعاد رفت‌.

²²بعد از سه ‌روز به ‌لابان ‌خبر دادند که ‌یعقوب‌ فرار کرده‌ است‌.

²³او مردان‌ خود را جمع ‌کرد و به ‌تعقیب‌ یعقوب ‌پرداخت ‌تا بالاخره‌ بعد از هفت‌ روز در تپّه‌های جِلعاد به‌ او رسید.

²⁴آن ‌شب ‌خدا در خواب ‌به‌ لابان‌ اَرامی ظاهر شد و به‌ او گفت: «باحذر باش که به یعقوب حرفی نزنی؛ چه خوب، چه بد.»

²⁵یعقوب ‌در کوهستان جِلعاد اردو زده ‌بود که لابان ‌با افرادش به او رسید. او نیز در آنجا خیمهٔ خود را برپا کرد.

²⁶لابان ‌به ‌یعقوب‌ گفت‌: «چرا مرا فریب‌ دادی و دختران‌ مرا مانند اسیر جنگی با خود بردی‌؟

²⁷چرا مرا فریب ‌دادی و بدون‌ خبر فرار کردی‌؟ چرا به من خبر ندادی تا با شادی و آواز و نوای دف و بربط شما را بدرقه کنم؟

²⁸تو حتّی نگذاشتی که‌ من ‌نوادگان و دخترهایم ‌را برای خداحافظی ببوسم‌. واقعاً که این کار تو ‌احمقانه‌ بود.

²⁹من‌ قدرت‌ آن ‌را دارم ‌که‌ به تو آسیب برسانم، امّا دیشب ‌خدای پدرت‌ به ‌من‌ گفت ‌که ‌مبادا تو را تهدید کنم.

³⁰من ‌می‌دانم‌ که ‌تو علاقۀ زیادی داشتی به ‌خانهٔ پدری‌ات برگردی، امّا چرا بُت‌های خانگی مرا دزدیدی‌؟»

³¹یعقوب‌ جواب‌ داد: «من ‌می‌ترسیدم‌ که‌ مبادا دخترهایت‌ را با زور از من‌ بگیری‌.

³²امّا هر کسی‌ که ‌بُت‌هایت‌ را نزد او پیدا کنی‌، باید کشته‌ شود. اینجا در حضور همه جستجو کن ‌و هرچه‌ از اموال‌ خودت‌ دیدی بردار.» یعقوب ‌نمی‌دانست‌ که ‌راحیل ‌بُت‌های خانگی را دزدیده‌ است‌.

³³لابان ‌چادر‌های یعقوب‌، لیه ‌و کنیزهای آن‌ها را جستجو کرد و چیزی پیدا نکرد. سپس ‌به‌ چادر ‌راحیل‌ رفت‌.

³⁴راحیل ‌بُت‌های خانگی را زیر زین ‌شتر پنهان‌ کرده ‌بود و خودش ‌هم‌ روی آن ‌نشسته ‌بود. لابان ‌تمام ‌چادر ‌او را جستجو کرد ولی آن‌ها را پیدا نکرد.

³⁵راحیل ‌به‌ پدرش‌ گفت‌: «از من‌ دلگیر نشو، چون ‌عادت ‌ماهانۀ زنانگی دارم‌ و نمی‌توانم ‌در حضور تو بایستم‌.» لابان‌ با وجود جستجوی زیاد نتوانست ‌بُت‌های خانگی خود را پیدا کند.

³⁶آنگاه‌ یعقوب ‌خشمگین‌ شد و به ‌لابان ‌پرخاش‌ کرده گفت‌: «چه ‌خطایی از من ‌سر زده‌ که‌ تو این‌طور مرا تعقیب‌ می‌کنی؟

³⁷حالا که تو تمام‌ اموال‌ مرا جستجو کرده‌ای، چه ‌چیزی از اسباب ‌خانه‌ات‌ را پیدا کرده‌ای‌؟ هرچه ‌پیدا نموده‌ای اینجا میان‌ یاران ‌خودت‌ و افراد ‌من‌ بگذار تا آن‌ها ببینند و بین ما داوری نمایند.

³⁸من ‌مدّت‌ بیست ‌سال‌ با تو بودم‌. در این ‌مدّت‌ یکی از گوسفندان‌ و یا بُزهای تو بچّه‌ سقط نکرده است‌ و من‌ حتّی یک‌ میش ‌از گلّۀ تو نخورده‌ام‌.

³⁹هرگز گوسفندی را که ‌حیوان ‌وحشی آن‌ را کشته ‌بود، نزد ‌تو نیاوردم‌، بلکه‌ خودم‌ عوض‌ آن ‌را می‌دادم‌. درهرصورت، تو آن‌هایی را که‌ در شب ‌و یا روز دزدیده ‌می‌شدند، از من‌ مطالبه‌ می‌کردی‌.

⁴⁰بارها از گرمای روز و سرمای شب‌ نزدیک‌ بود از بین ‌بروم ‌و نمی‌توانستم ‌بخوابم‌.

⁴¹من این‌طور بیست ‌سال‌ تو را خدمت‌ کردم‌: چهارده ‌سال ‌برای دو دخترت ‌و شش سال‌ برای گلّه‌ات‌. با وجود این‌، تو ده‌ مرتبه‌ اجرت ‌مرا تغییر دادی‌.

⁴²اگر خدای پدرانم‌، خدای ابراهیم ‌و اسحاق، ‌با من ‌نبود، تو مرا دست ‌خالی روانه ‌می‌کردی‌. ولی خدا زحمات‌ و سختی‌های مرا دیده است که چطور کار می‌کردم ‌و دیشب ‌تو را توبیخ کرد.»

⁴³لابان‌ در جواب‌ یعقوب‌ گفت‌: «این‌ دختران‌، دختران ‌من ‌هستند و بچّه‌های آن‌ها بچّه‌های من ‌و این‌ گلّه‌ هم‌ گلّۀ من‌ است‌. درحقیقت ‌هرچه‌ که اینجا می‌بینی مال ‌من‌ است‌. ولی امروز دیگر نمی‌توانم‌ دخترهایم ‌و بچّه‌های آن‌ها را از تو بگیرم‌،

⁴⁴پس بیا با هم پیمانی ببندیم تا بین من و تو شاهدی باشد.»

⁴⁵پس‌ یعقوب‌ یک‌ سنگ‌ برداشت ‌و آن‌ را به‌عنوان ‌ستون یادبود در آنجا برپا کرد.

⁴⁶او به ‌یاران خود دستور داد تا چند تخته‌ سنگ ‌بیاورند و روی هم ‌بگذارند. سپس، آن‌ها در کنار آن پشته‌سنگ‌ها با هم ‌غذا خوردند.

⁴⁷لابان ‌اسم‌ آنجا را «یِجَرسَهَدوتا[۵۲]» گذاشت‌. ولی یعقوب ‌آنجا را «جَلعید[۵۳]» نامید.

⁴⁸لابان ‌به‌ یعقوب‌ گفت‌: «این‌ تودهٔ سنگ از امروز بین‌ من ‌و تو برای شهادت‌ است‌.» به‌ این‌ سبب است که ‌اسم ‌آنجا را جلعید گذاشتند.

⁴⁹لابان ‌همچنین‌ گفت‌: «باشد که وقتی ما از یکدیگر جدا می‌شویم‌، خدا بین‌ ما نظارت‌ کند.» پس‌ آنجا را مِصفَه [۵۴]هم ‌نامیدند.

⁵⁰لابان ‌به ‌سخنان ‌خود ادامه ‌داده گفت‌: «اگر با دخترهای من بدرفتاری ‌کنی و یا به‌ غیراز آن‌ها زن‌ دیگری بگیری‌، هرچند که ‌ما با هم نیستیم، ولی بدان ‌که ‌خدا بین ‌من و تو شاهد است‌.

⁵¹این‌ ستونی که‌ بین ‌خودم‌ و تو درست‌ کردم ‌و این ‌تودهٔ سنگ که ‌به ‌عنوان ‌شاهد درست ‌کردیم‌،

⁵²هردوی آن‌ها شهادت ‌خواهند داد. من ‌هرگز از این‌ ستون‌ به قصد صدمه زدن به تو رد نخواهم‌ شد تا به‌ تو حمله‌ کنم‌ و تو هم‌ هرگز از این ‌ستون‌ و یا تودهٔ سنگ به قصد صدمه زدن ‌به‌ من‌ عبور نخواهی کرد.

⁵³خدای ابراهیم ‌و خدای ناحور بین‌ ما داوری خواهد کرد.» سپس‌ یعقوب‌ به‌ نام ‌خدای پدرش اسحاق قسم خورد.

⁵⁴آنگاه ‌یعقوب ‌بر روی آن‌ کوه‌ قربانی گزراند و افراد ‌خود را برای غذا خوردن ‌دعوت ‌کرد. بعد از خوردن‌ غذا، آن‌ها شب‌ را در کوه ‌به‌سر بردند.

⁵⁵صبح‌ زود روز بعد، لابان‌ نوادگان و دخترهای خود را بوسید و آن‌ها را برکت داد و به ‌سرزمین خود بازگشت.