Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش پیدایش 41 Bible Online

پیدایش 41 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

پیدایش 41

¹بعد از دو سال ‌که ‌از این‌ جریان‌ گذشت‌، فرعون ‌در خواب ‌دید که‌ در کنار رود نیل‌ ایستاده‌ است،

²و ‌ناگاه هفت‌ گاو خوش‌نما و چاق از رود نیل‌ بیرون‌ آمدند و در میان‌ علف‌ها مشغول‌ چریدن ‌شدند.

³سپس‌ هفت‌ گاو دیگر بیرون ‌آمدند که ‌زشت و لاغر بودند. این‌ گاوها در مقابل‌ گاوهای دیگر در کنار رودخانه ‌ایستادند.

⁴گاوهای زشت و لاغر گاوهای خوش‌نما و چاق را خوردند. در این موقع فرعون بیدار شد.

⁵وی دوباره به خواب رفت و بار دیگر خواب‌ دید که‌ هفت ‌خوشۀ گندم سالم و پُر بار بر یک‌ ساقه‌ می‌رویند.

⁶بعد از آن، ‌هفت ‌خوشۀ گندم ‌دیگر که باریک ‌و از باد صحرا خشکیده ‌شده‌ بودند، درآمدند

⁷و خوشه‌های بی‌بار، آن ‌هفت‌ خوشۀ سالم و پُربار را بلعیدند. در این ‌موقع، ‌فرعون‌ از خواب ‌بیدار شد و فهمید که ‌خواب‌ دیده‌ است‌.

⁸آن‌ روز صبح‌، فرعون ‌مضطرب ‌بود. پس‌ دستور داد تا همۀ جادوگران ‌و حکیمان ‌مصری را حاضر کنند. سپس ‌خواب‌ خود را برای آن‌ها بیان‌ کرد. ولی هیچ‌کدام ‌نتوانستند خواب ‌فرعون ‌را تعبیر کنند.

⁹در آن ‌موقع، ‌رئیس ‌ساقی‌ها به ‌فرعون‌ گفت‌: «امروز کوتاهی‌ِ گذشته‌ام ‌به یادم‌ آمد.

¹⁰وقتی فرعون‌ بر من‌ و سرپرست‌ نانواها خشمگین‌ شدند و ما را به‌ زندان‌ فرماندۀ گارد انداختند،

¹¹یک‌ شب‌ هریک از ما خوابی دید و هر خواب تعبیر خودش را داشت‌.

¹²یک ‌جوان‌ عبرانی هم ‌در آنجا با ما بود که ‌غلام‌ فرماندۀ گارد بود. ما خواب‌های خود را به ‌او گفتیم‌ و او آن‌ها را برای ما تعبیر کرد.

¹³همه‌چیز همان‌طور که‌ او تعبیر کرده بود، اتّفاق ‌افتاد. من به ‌مقام پیشین بازگشتم و سرپرست ‌نانواها اعدام گردید.»

¹⁴آنگاه فرعون یوسف ‌را فراخواند، و او را سریع از زندان ‌بیرون‌ آوردند. یوسف ‌صورت‌ خود را تراشید و لباسش ‌را عوض‌ کرد و به ‌حضور فرعون‌ آمد.

¹⁵فرعون ‌به‌ او گفت‌: «من‌ خوابی دیده‌ام ‌که ‌هیچ‌کس‌ نتوانسته‌ آن ‌را تعبیر کند. به ‌من‌ گفته‌اند که ‌تو می‌توانی خواب‌ها را تعبیر کنی‌.»

¹⁶یوسف‌ در جواب‌ به فرعون گفت: «من نمی‌توانم، امّا خدا تعبیر خوبی برای فرعون خواهد داد.»

¹⁷فرعون‌ گفت‌: «خواب‌ دیدم‌ که‌ کنار رود نیل‌ ایستاده‌ام‌.

¹⁸هفت ‌گاو خوش نما و چاق ‌از رودخانۀ نیل ‌بیرون ‌آمدند و در میان‌ علف‌ها مشغول ‌چریدن‌ شدند.

¹⁹آنگاه هفت‌ گاو دیگر بعد از آن‌ها بیرون ‌آمدند که ‌زشت و لاغر بودند، به‌طوری که ‌تا آن ‌وقت ‌چنین گاوی در هیچ‌ جای مصر ندیده ‌بودم‌.

²⁰گاوهای زشت و لاغر گاوهای چاق ‌را خوردند.

²¹امّا پس از خوردن آن گاوهای چاق، هیچ نشانی از این‌که آن‌ها را خورده‌اند دیده نمی‌شد، چون همان‌طور زشت و لاغر باقی ماندند. سپس‌ از خواب ‌بیدار شدم‌.

²²دوباره‌ خوابیدم ‌و باز خواب ‌دیدم‌ که ‌هفت ‌خوشۀ پُربار گندم ‌بر یک ‌ساقه ‌می‌رویند.

²³بعد از آن‌، هفت ‌خوشۀ گندم ‌دیگر که ‌بی‌بار و باریک و از باد صحرا خشکیده ‌شده ‌بودند، روییدند.

²⁴خوشه‌های خشکیده‌، خوشه‌های پُربار را بلعیدند. من‌ خواب ‌را برای جادوگران ‌تعریف‌ کردم‌، امّا هیچ‌یک‌ از آن‌ها نتوانست‌ آن‌ را برای من ‌تعبیر کند.»

²⁵یوسف ‌به‌ فرعون‌ گفت‌: «هر دو خواب ‌یک‌ تعبیر دارد. خدا از آنچه‌ می‌خواهد انجام دهد، به ‌شما خبر داده‌ است‌.

²⁶هفت‌ گاو چاق‌، هفت ‌سال‌ است، و ‌هفت‌ خوشۀ پُربار گندم ‌هم ‌هفت ‌سال‌ است؛ ‌هر دو خواب ‌شما یکی است‌.

²⁷هفت‌ گاو زشت و لاغر و هفت‌ خوشۀ بی‌بار که ‌از باد صحرا خشک شده‌ بودند، هفت‌ سال ‌قحطی هستند.

²⁸همان‏طور که به فرعون گفتم، خداوند آنچه‌ را می‌خواهد انجام دهد، به شما آشکار نموده است.

²⁹مدّت‌ هفت‌ سال‌ در تمام ‌سرزمین مصر فراوانی خواهد شد.

³⁰بعد از آن‌، مدّت‌ هفت‌ سال‌ قحطی خواهد آمد، و آن هفت ‌سال ‌فراوانی فراموش‌ خواهد شد، زیرا آن‌ قحطی سرزمین‌ مصر را تباه خواهد کرد.

³¹آن‌ قحطی به‌قدری سخت خواهد بود که ‌اثری از آن ‌سال‌های فراوانی باقی نخواهد گذاشت‌.

³²معنی این‌که دو مرتبه خواب دیده‌اید این است که این امر را خدا مقرّر نموده و به‌بزودی آن‌ را به انجام خواهد رسانید.

³³«حالا فرعون باید شخصی را که‌ دانا و حکیم‌ باشد، انتخاب ‌نمایند و به او مأموریت دهند تا در سراسر سرزمین مصر،

³⁴به اتّفاق عدّه‌ای ناظر، یک‌پنجم محصولات زمین را در طول هفت سالِ فراوانی جمع‌آوری کنند.

³⁵دستور بدهید ‌تا تمام ‌غلاّت ‌جمع‌آوری شده را در سال‌های فراوانی زیر نظرِ شما در انبار شهرها ذخیره‌ کرده از آن‌ها محافظت کنند.

³⁶این‌ آذوقه برای تأمین‌ خوراک ‌مردم‌ در هفت سال قحطی ذخیره‌ شود تا مردم ‌از گرسنگی هلاک ‌نشوند.»

³⁷فرعون‌ و همۀ درباریان‌ این ‌پیشنهاد را پسندیدند.

³⁸پس ‌فرعون‌ به‌ آن‌ها گفت‌: «آیا کسی را بهتر از یوسف‌ می‌توانیم پیدا کنیم؟ او مردی است‌ که ‌روح ‌خدا در او است‌.»

³⁹پس فرعون ‌به‌ یوسف‌ گفت‌: «خدا همۀ این ‌چیزها را به‌ تو نشان‌ داده‌ است‌، و هیچ‌کس مانند تو دارای ‌حکمت‌ و فهم‌ نیست.

⁴⁰من ‌تو را در سراسر کشور مأمور اجرای این‌کار می‌کنم ‌و تمام‌ مردم‌ از فرمان ‌تو اطاعت ‌خواهند کرد. تو دوّمین‌ شخص قدرتمند در این ‌کشور هستی، و من فقط ‌در تخت ‌و تاج ‌از تو بالاترم‌.

⁴¹اکنون ‌تو را فرماندار تمام سرزمین مصر می‌کنم‌.»

⁴²فرعون ‌انگشتر خود را که ‌روی آن‌ مُهر مخصوص ‌فرعون‌ بود، از انگشتش ‌بیرون‌ آورد و به ‌انگشت یوسف‌ کرد و ردای کتانی ریز‌بافتی به ‌او پوشانیده یک ‌طوق ‌طلا به ‌گردن‌ او انداخت‌.

⁴³بعد دوّمین ‌کالسکۀ خود را به ‌یوسف ‌داد تا سوار شود، و گارد احترام ‌در جلوی او حرکت کرده فریاد می‌زدند: «زانو بزنید، زانو بزنید.» به ‌این ‌ترتیب ‌یوسف ‌فرماندار مصر شد.

⁴⁴فرعون‌ به‌ او گفت‌: «من ‌فرعون ‌هستم‌، ولی بدون اجازهٔ تو هیچ‌کس در سراسر مصر حقّ ندارد دست‌ یا پای خود را دراز کند.»

⁴⁵پس ‌فرعون‌ نام ‌یوسف ‌را صَفِنات‌فَعنیَح گذاشت‌ و برای او زنی گرفت ‌به‌ نام «اَسِنات» که‌ دختر فوتی فارع‌، کاهن ‌معبد شهر اون ‌بود.

⁴⁶یوسف ‌سی‌ساله بود که ‌به‌ خدمت ‌فرعون‌ مشغول ‌شد. او کاخ فرعون‌ را ترک‌ کرد و به سرتاسر مصر سفر ‌کرد.

⁴⁷در مدّت ‌هفت‌ سال ‌اوّل‌، زمین ‌محصول فراوان داد

⁴⁸و یوسف ‌تمام‌ محصولاتی را که‌ جمع‌آوری می‌کرد در شهرها انبار می‌نمود. او در هر شهر آذوقه‌ای را که از اطراف‌ همان ‌شهر جمع‌آوری می‌شد، در شهرها انبار می‌نمود.

⁴⁹غلّه ‌به‌ فراوانی شن‌های دریا بود به‌طوری که ‌یوسف ‌از حساب کردن آن دست برداشت.

⁵⁰قبل ‌از این‌که ‌سال‌های قحطی برسد، یوسف‌ از همسرش اَسِنات دختر فوطی فارع، کاهن اون، صاحب‌ دو پسر شد.

⁵¹او گفت‌: «خدا تمام‌ سختی‌ها و خانواده‌ام ‌را از یاد من‌ برده ‌است‌.» پس ‌اسم‌ پسر اوّلش‌ را مَنَسی [۶۹]گذاشت‌.

⁵²او همچنین‌ گفت‌: «خدا در سرزمینی که ‌در آن‌ سختی کشیدم‌ به‌ من ‌فرزندان‌ داده ‌است‌.» پس ‌پسر دوّمش‌ را اِفرایِم‌ [۷۰]نامید.

⁵³هفت‌ سال ‌فراوانی در سرزمین ‌مصر به‌ پایان ‌رسید،

⁵⁴و همان‌طور که‌ یوسف‌ گفته ‌بود، هفت‌ سال ‌قحطی‌ شروع ‌شد. قحطی در کشورهای دیگر هم ‌شروع ‌شد، امّا در سرزمین‌ مصر آذوقه ‌موجود بود.

⁵⁵وقتی مصریان گرسنه‌ می‌ماندند، نزد فرعون‌ می‌رفتند و از او نان می‌خواستند. فرعون ‌هم ‌به ‌آن‌ها دستور می‌داد که ‌نزد یوسف ‌بروند و هرچه‌ او به آن‌ها می‌گوید، انجام ‌دهند.

⁵⁶قحطی سختی سراسر مصر را فراگرفت‌ و یوسف‌ تمام ‌انبارها را بازکرده ‌غلّه‌ را به‌ مصریان‌ می‌فروخت‌.

⁵⁷مردم ‌از سراسر دنیا به‌ مصر می‌آمدند تا از یوسف ‌غلّه‌ بخرند. زیرا قحطی سختی همه‌جا را فراگرفته‌ بود.