Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش پیدایش 43 Bible Online

پیدایش 43 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

پیدایش 43

¹قحطی در کنعان‌ شدید شد.

²وقتی خانوادۀ یعقوب‌ تمام ‌غلّه‌ای را که‌ از مصر آورده‌ بودند خوردند، یعقوب ‌به ‌پسرانش ‌گفت‌: «دوباره به ‌مصر بروید و مقداری خوراک‌ برای ما بخرید.»

³یهودا به ‌او گفت‌: «آن‌ مرد با تأکید به‌ ما هشدار داد که ‌تا برادر کوچک‌ خود را با خود نبریم‌، ما را به حضور خود نخواهد پذیرفت.

⁴اگر تو حاضری برادرمان را با ما بفرستی‌، ما می‌رویم‌ و برای تو آذوقه‌ می‌خریم‌.

⁵امّا اگر تو حاضر نیستی‌ که او را با ما بفرستی ما هم ‌نمی‌رویم‌، زیرا آن ‌مرد به ‌ما گفت ‌که‌ تا برادر خود را همراه‌ نبریم ‌ما را به حضور خود نخواهد پذیرفت.»

⁶یعقوب‌ گفت‌: «چرا شما به‌ آن‌ مرد گفتید که‌ ما برادر دیگری هم ‌داریم‌ و باعث ‌عذاب‌ من شدید؟»

⁷آن‌ها جواب‌ دادند: «آن‌ مرد بادقّت‌ دربارۀ ما و از وضع ‌خانوادۀ ما سؤال می‌کرد. می‌پرسید، 'آیا پدر شما هنوز زنده ‌است‌؟ آیا برادر دیگری هم ‌دارید؟' ما هم ‌به‌ او جواب ‌صحیح‌ دادیم‌. از کجا می‌دانستیم او می‌گوید که ‌برادرمان را به‌ آنجا ببریم‌؟»

⁸یهودا به ‌پدرش ‌گفت‌: «پسر را با من‌ بفرست‌ تا بلند شویم‌ و برویم ‌و همۀ ما زنده ‌بمانیم‌. نه ‌ما بمیریم‌، نه ‌تو و نه ‌بچّه‌های ما.

⁹من جان خود ‌را به ضمانت می‌گذارم ‌و تو او را به ‌دست ‌من‌ بسپار. اگر او را صحیح‌ و سالم‌ نزد ‌تو برنگرداندم‌، تا ابد ‌گناه‌ این‌کار به‌ گردن‌ من ‌باشد.

¹⁰اگر ما این‌قدر تأخیر نمی‌کردیم‌ تا به‌ حال ‌دو مرتبه‌ رفته‌ و برگشته ‌بودیم‌.»

¹¹پدرشان‌ یعقوب ‌به‌ آن‌ها گفت‌: «حالا که‌ این‌طور است‌، از بهترین ‌محصولات ‌زمین‌ با خود بردارید و به‌عنوان‌ هدیه‌ برای آن مرد ببرید. کمی بلسان‌، عسل‌، کتیرا، مُرّ، پسته‌ و بادام‌.

¹²پول‌ هم‌ دو برابر با خود ببرید، چون‌ شما باید پولی را که‌ در کیسه‌هایتان ‌به ‌شما بازگردانیده‌ شده ‌است‌، با خود بردارید؛ ممکن‌ است ‌در آن‌ مورد، اشتباهی شده‌ باشد.

¹³برادر خود را هم ‌بردارید و به ‌نزد آن‌ مرد بازگردید.

¹⁴باشد که خدای قادر مطلق ‌دل‌ آن ‌مرد را نرم ‌کند تا نسبت ‌به ‌شما مهربان‌ گردد و بنیامین ‌و برادر دیگرتان ‌را به ‌شما پس‌ بدهد. اگر قرار است داغدار شوم، باشد که داغدار شوم.»

¹⁵پس‌ برادران‌ هدایا و دو برابر پول‌ را با خود برداشتند و همراه با بنیامین‌ به‌سوی مصر حرکت‌ کردند، و در آنجا به‌ حضور یوسف‌ رفتند.

¹⁶یوسف‌ وقتی بنیامین ‌را با آن‌ها دید، به ‌خدمتگزار مخصوص‌ خانه‌اش ‌دستور داده‌ گفت‌: «این‌ مردان‌ را به‌ خانه ‌ببر. یک حیوان سر بِبُر و آماده کن چون آن‌ها با من نهار خواهند خورد.»

¹⁷خادم‌ هرچه‌ یوسف‌ دستور داده‌ بود، انجام‌ داد و آن مردان ‌را به‌ خانۀ یوسف‌ برد.

¹⁸وقتی که‌ آن‌ها را به ‌خانۀ یوسف‌ می‌بردند، آن‌ها ترسیدند و فکر می‌کردند که‌ به‌خاطر پولی که‌ دفعۀ اوّل ‌در کیسه‌های آن‌ها جا مانده ‌بود، آن‌ها را به ‌آنجا می‌برند تا به آن‌ها حمله ‌کنند، الاغ‌هایشان‌ را بگیرند و آن‌ها را به ‌غلامی ‌به ‌خدمت‌ خود در آورند.

¹⁹پس ‌وقتی نزدیک ‌خانه‌ رسیدند، به ‌طرف ‌خادم‌ رفتند و به ‌او گفتند:

²⁰«ای آقا، ما قبلاً یک‌ مرتبه ‌برای خرید غلّه ‌به اینجا آمدیم‌.

²¹در راه بازگشت وقتی به استراحتگاه رسیدیم، کیسه‌های خود را باز کردیم‌ و هریک ‌پولمان‌ را تماماً در دهانۀ کیسۀ خود پیدا کردیم‌. ما آن‌ را برای شما پس‌ آورده‌ایم.

²²همچنین ‌مقداری هم‌ پول‌ آورده‌ایم‌ تا غلّه‌ بخریم‌، ما نمی‌دانیم‌ چه‌ کسی پول‌های ما را در کیسه‌های ما گذاشته‌ بود.»

²³خادم‌ گفت‌: «نگران‌ نباشید و نترسید. خدای شما، ‌خدای پدر شما، پول‌های شما را در دهانۀ کیسه‌هایتان‌ گذاشته ‌است‌. من ‌پول‌های شما را دریافت ‌کردم‌.» سپس‌ شمعون‌ را هم‌ نزد ‌آن‌ها آورد.

²⁴خادم ‌تمام‌ برادران را به ‌خانهٔ یوسف ‌برد. برای آن‌ها آب‌ آورد تا پای‌های خود را بشویند و به‌ الاغ‌های آن‌ها علوفه‌ داد تا بخورند.

²⁵موقع‌ ظهر قبل ‌از این‌که ‌یوسف ‌به ‌خانه ‌بیاید، آن‌ها هدایای خود را حاضر کردند تا به ‌او تقدیم‌ کنند، زیرا شنیده ‌بودند که ‌ناهار را با یوسف‌ خواهند خورد.

²⁶وقتی یوسف ‌به ‌خانه‌ آمد، آن‌ها هدایایی را که با خود به خانه آورده‌ بودند، به او تقدیم کردند و در مقابل ‌او به زمین‌ افتاده سجده ‌کردند،

²⁷یوسف ‌از احوال آن‌ها جویا شد. سپس‌ از آن‌ها پرسید: «پدرتان که درباره‌اش با من ‌صحبت‌ کردید، چطور است‌؟ آیا هنوز زنده‌ است ‌و حالش ‌خوب‌ است‌؟»

²⁸آن‌ها جواب‌ دادند: «پدر ما، غلام ‌تو، هنوز زنده ‌است ‌و حالش ‌خوب ‌است‌.» و در مقابل او زانو زده سجده‌ کردند.

²⁹وقتی یوسف‌ چشمش‌ به ‌برادرش، بنیامین، افتاد، گفت‌: «پس‌ این‌ برادر کوچک ‌شما است، ‌همان ‌کسی‌ که‌ درباره‌اش ‌با من ‌صحبت‌ کردید. پسرم‌، خدا تو را برکت ‌بدهد.»

³⁰یوسف به‌خاطر علاقه‌ای که به برادرش داشت، چنان تحت تأثیر قرار گرفت که باعجله به اتاق خود رفت و در آنجا گریه کرد.

³¹بعد صورت‌ خود را شست‌ و برگشت ‌و در حالی که‌ خود را کنترل‌ می‌کرد، دستور داد غذا بیاورند.

³²یوسف‌ بر سر یک سفره غذا می‌خورد و برادرانش‌ بر سفره‌ای دیگر. همچنین‌ مصریانی که ‌در آنجا بودند، جدا غذا می‌خوردند، زیرا مصریان عبرانیان‌ را مکروه می‌دانستند.

³³برادران‌ برحسب‌ سن ‌خود، ‌از بزرگ‌ تا ‌کوچک، سر سفره روبه‌روی یوسف ‌نشانده شده بودند. وقتی آن‌ها دیدند که‌ چطور نشسته‌اند، با حیرت به یکدیگر نگاه کردند.

³⁴غذا را از سفرهٔ یوسف ‌کشیده برای آن‌ها آوردند، امّا قسمت‌ بنیامین ‌پنج ‌برابر بقیّه ‌بود. پس‌ آن‌ها با یوسف‌ خوردند و نوشیدند و خوش ‌بودند.