Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش پیدایش 45 Bible Online

پیدایش 45 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

پیدایش 45

¹یوسف‌ دیگر نتوانست‌ نزد کسانی‌که در حضورش بودند، ‌جلوی احساسات خود را بگیرد و دستور داد خدمتکارانش از اتاق ‌بیرون‌ بروند. هنگامی ‌که ‌او خود را به ‌برادرانش ‌شناسانید، هیچ‌کس‌ آنجا نبود.

²او با چنان صدای بلندی گریه ‌کرد که ‌مصریان شنیدند، و این ‌خبر به ‌گوش‌ فرعون‌ رسید.

³یوسف ‌به ‌برادرانش ‌گفت‌: «من‌ یوسف ‌هستم‌. آیا پدرم‌ هنوز زنده‌ است‌؟» امّا وقتی برادرانش ‌این ‌را شنیدند، به‌قدری ترسیدند که‌ نتوانستند جواب ‌بدهند.

⁴سپس ‌یوسف ‌به ‌آن‌ها گفت‌: «جلوتر بیایید.» آن‌ها جلوتر آمدند. یوسف‌ گفت‌: «من‌، برادر شما، یوسف ‌هستم، همان‌ کسی‌ که ‌او را به‌ مصر فروختید!

⁵حالا از این‌که مرا به اینجا فروختید نگران ‌نباشید و خود را سرزنش نکنید. درواقع ‌این ‌خدا بود که‌ مرا قبل‌ از شما برای حفظ جان مردم به اینجا فرستاد.

⁶حالا فقط ‌سال‌ دوّم‌ قحطی است‌. پنج‌ سال ‌دیگر هم‌ کشت و زرع نخواهد بود.

⁷خدا مرا قبل از شما به ‌اینجا فرستاد تا نسلی از شما را بر روی زمین نگاه دارد و به طرز شگفت‌انگیزی جان‌های شما را زنده نگاه دارد.

⁸پس ‌درواقع‌ شما نبودید که‌ مرا به‌ اینجا فرستادید، بلکه ‌خدا بود. او مرا به بزرگ‌ترین ‌مقام ‌دربار فرعون ‌گماشت و مسئول ‌تمام‌ کشور و فرماندار مصر گردانید.

⁹«حالا فوراً نزد ‌پدرم‌ بازگشته به ‌او بگویید که این‌ است سخنان پسرت ‌یوسف‌، 'خدا مرا فرماندار مصر کرده ‌است‌. بدون ‌تأخیر نزد ‌من ‌بیا.

¹⁰تو می‌توانی در منطقۀ جوشن‌، جایی که‌ به ‌من‌ نزدیک است، زندگی کنی؛ ‌تو، فرزندان‌ تو، نوادگان تو، گوسفندانت‌، بُزهایت‌، گاوهایت‌، و هرچه ‌که ‌داری‌.

¹¹من‌ برای تو تدارکات لازم را خواهم دید؛ هنوز پنج‌ سال‌ دیگر از قحطی باقی‌مانده است‌. من ‌نمی‌خواهم ‌که ‌تو و خانواده‌ات‌ و گلّه‌هایت ‌از بین ‌بروید.'»

¹²یوسف ‌در ادامه ‌گفت‌: «حالا همۀ شما و همچنین‌ تو، بنیامین‌، می‌بینید که‌ من ‌واقعاً یوسف‌ هستم‌.

¹³به ‌پدرم ‌بگویید که ‌من‌ در مصر چه شکوه و جلالی دارم و هرآنچه که ‌دیده‌اید به ‌او ‌بگویید. سپس ‌هرچه زودتر او را به اینجا بیاورید.»

¹⁴یوسف‌ دست‌ خود را به‌ گردن ‌برادرش ‌بنیامین ‌انداخت‌ و شروع ‌کرد به ‌گریه کردن‌. بنیامین ‌هم ‌درحالی‌که ‌یوسف‌ را در آغوش ‌گرفته ‌بود، گریه‌ می‌کرد.

¹⁵یوسف‌ سپس‌ در حالی که‌ هنوز گریه ‌می‌کرد، برادرانش ‌را یکی‌یکی در آغوش‌ گرفت ‌و بوسید. بعد از آن ‌برادرانش ‌با او به‌ گفت‌وگو پرداختند.

¹⁶وقتی خبر به‌ کاخ فرعون‌ رسید که ‌برادران ‌یوسف ‌آمده‌اند، فرعون‌ و درباریان‌ همه ‌خوشحال ‌شدند.

¹⁷فرعون‌ به‌ یوسف‌ گفت‌: «به ‌برادرانت ‌بگو چهارپایان خود را بار کنند و به‌ کنعان ‌برگردند.

¹⁸سپس ‌پدر و خانواده‌های خود ‌را برداشته به‌ اینجا بیایند. من ‌بهترین‌ زمین ‌مصر را به آن‌ها خواهم داد تا از فراوانی محصول آن بهره‌مند شوند.

¹⁹به ‌آن‌ها بگو چندین ‌گاری از مصر با خود ببرند تا زنان ‌و بچّه‌های کوچک ‌را سوار کنند و همراه ‌پدرشان‌ بیاورند

²⁰و نگران لوازم خانهٔ خود ‌نباشند، زیرا بهترینِ هرآنچه که در سرزمین‌ مصر است، از آن ایشان خواهد بود.»

²¹پسران ‌یعقوب‌ همان‌طور‌که ‌به‌ ایشان‌ گفته‌ شده ‌بود، انجام ‌دادند و یوسف‌ طبق فرمان‌ فرعون، چند گاری و خوراک ‌برای سفر به ‌ایشان ‌داد.

²²همچنین ‌به هرکدام‌ از آن‌ها یک ‌دست ‌لباس ‌داد. امّا به ‌بنیامین ‌سی‌صد سکّۀ نقره‌ و پنج‌ دست ‌لباس ‌داد.

²³یوسف ‌ده‌ بارِ الاغ‌ از بهترین ‌کالاهای مصر و ده ‌بار الاغ‌ غلاّت و نان‌ و آذوقه ‌برای سفر پدرش‌ فرستاد.

²⁴او برادران‌ خود را روانه‌ نمود و به‌ آن‌ها گفت‌: «در راه ‌با یکدیگر نزاع نکنید.»

²⁵آن‌ها مصر را ترک‌ کردند و به‌ نزد پدرشان‌ یعقوب ‌در کنعان‌ رفتند.

²⁶به ‌پدرشان ‌گفتند: «یوسف ‌هنوز زنده ‌است‌. او فرماندار تمام سرزمین مصر است‌!» یعقوب ‌چنان حیرت‌زده شده ‌بود، که نمی‌توانست‌ حرف‌های آن‌ها را باور کند.

²⁷امّا وقتی آن‌ها تمام ‌سخنان ‌یوسف ‌را به ‌او گفتند، و وقتی گاری‌هایی را که ‌یوسف ‌برای آوردن‌ او به‌ مصر فرستاده ‌بود، دید، جان تازه‌ای گرفت.

²⁸او گفت‌: «پسرم‌ یوسف ‌هنوز زنده ‌است‌! این‌ تنها آرزوی من بود! باید بروم تا قبل‌ از مردنم ‌او را ببینم‌.»