Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش پیدایش 50 Bible Online

پیدایش 50 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

پیدایش 50

¹یوسف‌ بر روی پدرش ‌افتاده ‌گریه ‌کرد و صورت‌ او را بوسید.

²سپس ‌به ‌پزشکانی که در خدمتش بودند، دستور داد تا جسدِ پدرش ‌را مومیایی کنند. پس پزشکان یعقوب را مومیایی کردند.

³مومیایی کردن‌، مطابق‌ روال ‌آن زمان، چهل‌ روز طول ‌کشید و مصریان ‌مدّت‌ هفتاد روز برای او سوگواری کردند.

⁴وقتی روزهای سوگواری تمام ‌شد، یوسف ‌به‌ درباریان ‌فرعون ‌گفت‌: «لطفاً پیغام‌ مرا به ‌فرعون‌ برسانید و بگویید،

⁵'پدرم‌ در موقع‌ فوت ‌خود مرا قسم ‌داده بود که ‌بدن ‌او را در سرزمین کنعان ‌در قبری که ‌قبلاً تهیّه ‌کرده‌ بود، ‌به ‌خاک ‌بسپارم‌. پس‌ خواهش‌ می‌کنم‌ اجازه ‌بفرمایید بروم ‌و پدرم ‌را به‌ خاک ‌بسپارم ‌و بازگردم‌.'»

⁶فرعون‌ گفت‌: «برو و همان طوری که ‌برای ‌پدرت ‌قسم خورده بودی، او را دفن کن.»

⁷پس ‌یوسف‌ روانه شد‌ تا پدرش ‌را دفن‌ کند و تمام‌ درباریان فرعون ‌و همۀ بزرگان ‌و رهبران‌ مصر، با یوسف‌ رفتند.

⁸خانوادۀ یوسف‌، برادرانش‌ و تمام‌ کسانی‌ که ‌اهل‌ خانۀ پدرش‌ بودند، همه‌ با او رفتند. فقط‌ بچّه‌های کوچک‌ و گلّه‌ها و رمه‌ها در منطقۀ جوشن ‌باقی ماندند.

⁹ارّابه‌سوارها و اسب ‌سواران ‌نیز همراه ‌یوسف ‌رفتند. تعداد آن‌ها بسیار زیاد بود.

¹⁰وقتی آن‌ها به‌ خرمنگاه ‌اطاد که ‌در شرق ‌اردن‌ است‌ رسیدند، گریه ‌و زاری تلخ و سختی کردند و مدّت‌ هفت ‌روز برای پدر خود مراسم‌ عزاداری برپا کردند.

¹¹وقتی مردم‌ کنعان ‌دیدند که ‌این‌ مردم ‌در اطاد مراسم‌ عزاداری برپا کرده‌اند، گفتند: «مصریان‌ چه ماتم بزرگی گرفته‌اند.» به ‌همین ‌دلیل ‌است‌ که‌ آن ‌محل «آبِل‌ِ مِصرایِم‌» [۷۶]نامیده ‌شد.

¹²بنابراین‌ پسران‌ یعقوب‌، همان‌طور که ‌او به آن‌ها دستور داده‌ بود، عمل‌ کردند.

¹³آن‌ها جسد یعقوب را به‌ کنعان ‌بردند و در غار مَکفیلَه، در شمال ‌بلوطستان مَمری در مزرعه‌ای که ‌ابراهیم‌ از عِفرون‌ حِتّی برای آرامگاه ‌خریده ‌بود، به‌ خاک‌ سپردند.

¹⁴پس از این‌که یوسف‌ پدرش ‌را به ‌خاک ‌سپرد، با برادرانش ‌و همۀ کسانی‌ که ‌برای مراسم‌ تدفین‌ با او آمده‌ بودند، به‌ مصر برگشت‌.

¹⁵برادران‌ یوسف‌، بعد از مرگ‌ پدرشان‌ گفتند: «مبادا یوسف‌ هنوز نسبت ‌به‌ ما کینه‌ داشته‌ باشد و بخواهد به‌خاطر بدی‌هایی که‌ به‌ او کرده‌ایم‌، از ما انتقام بگیرد!»

¹⁶پس ‌برای یوسف ‌پیغام ‌فرستاده گفتند: «پدرمان‌ قبل از این‌که ‌بمیرد،

¹⁷به ‌ما گفت‌، 'از تو خواهش‌ کنیم ‌که‌ گناه‌ برادرانت‌ را ببخشی‌، زیرا آن‌ها با تو بدرفتاری کردند.' حالا از تو تقاضا می‌کنیم‌، خطایی را که ‌ما غلامان‌ خدای پدرت ‌به ‌تو کرده‌ایم‌، ببخشی‌.» یوسف ‌وقتی این ‌پیغام‌ را شنید، گریه کرد.

¹⁸سپس ‌برادران ‌او ‌آمدند و در مقابل‌ یوسف‌ تعظیم‌ کردند و گفتند: «اینک ما غلامان تو هستیم‌.»

¹⁹ولی یوسف ‌به ‌آن‌ها گفت‌: «نترسید. مگر من خدا هستم؟

²⁰شما برای من‌ نقشۀ بد کشیدید، ولی خدا آن‌ را ‌به نیکی تبدیل نمود تا چنان‌که‌ امروز می‌بینید، جان ‌بسیاری را حفظ کند.

²¹دیگر دلیلی ندارد که ‌بترسید. من‌ از شما و فرزندان ‌شما مواظبت ‌خواهم‌ کرد.» پس ‌یوسف ‌حرف‌های دل‌گرم ‌کننده ‌به‌ آن‌ها گفت‌ و آن‌ها را تسلّی داد.

²²یوسف‌ به ‌اتّفاق‌ خانوادۀ پدرش ‌به ‌زندگی در مصر ادامه ‌داد و هنگامی که‌ فوت‌ کرد صد و ده‌ سال ‌داشت‌.

²³یوسف‌، فرزندان ‌افرایم‌ و نوادگان او را هم‌ دید. او همچنین‌ تا زمان ‌تولّد فرزندان‌ ماخیر، پسر مَنَسی هم ‌زنده ‌بود.

²⁴او به‌ برادرانش ‌گفت‌: «من ‌به‌زودی می‌روم. امّا به‌یقین ‌خدا از شما مواظبت ‌خواهد کرد و شما را از این ‌زمین ‌به ‌سرزمینی که ‌به‌ ابراهیم ‌و اسحاق ‌و یعقوب ‌وعده ‌داده ‌است‌، خواهد برد.»

²⁵سپس ‌یوسف ‌از پسران یعقوب خواست‌ تا قسم‌ بخورند و قول‌ بدهند که‌ وقتی با کمک خدا از آن ‌سرزمین می‌روند، جسد او را با خودشان‌ ببرند.

²⁶یوسف ‌در سن‌ صد و ده‌ سالگی در مصر وفات ‌یافت‌. آن‌ها جسد او را مومیایی کردند و در تابوت‌ گذاشتند.