Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش دوّم سموئیل 20 Bible Online

دوّم سموئیل 20 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

دوّم سموئیل 20

¹مرد فرومایه‌ای به‌ نام شبع فرزند بکری و از طایفۀ بنیامین در جِلجال بود. او شیپور خود را به صدا درآورد و فریاد زد: «ما داوود را نمی‌خواهیم. او پادشاه ما نیست. ای مردم اسرائیل به خانه‌های خود بازگردید.»

²پس تمام قوم اسرائیل داوود را ترک کرده به‌دنبال شِبَع رفتند. امّا مردم یهودا با پادشاه ماندند و او را از رود اُردن تا اورشلیم همراهی کردند.

³وقتی داوود به کاخ خود در اورشلیم وارد شد، دستور داد که ده صیغه‌ای را که مأمور نگهبانی خانه‌اش بودند، در یک خانه تحت مراقبت نگه‌دارند و احتیاجات ایشان را تهیّه کنند. ولی دیگر با آن‌ها هم‌بستر نشد و آن‌ها تا روز مرگ ایشان مانند زنان بیوه در آن خانه محبوس ماندند.

⁴پادشاه به عَماسا دستور داده گفت: «مردان اسرائیل را گردهم بیاور و تا سه روز دیگر با آن‌ها نزد من بیا.»

⁵عَماسا رفت تا سپاه را جمع کند، امّا کار جمع‌آوری بیش از سه روز طول کشید.

⁶داوود به اَبیشای گفت: «شِبَع ممکن است بیشتر از اَبشالوم به ما زیان برساند. فوراً چند نفر از محافظین مرا با خود بردار و به تعقیب او برو مبادا او شهرهای حصاردار یافته و از دست ما بگریزد.»

⁷پس اَبیشای و یوآب همراه با چند نفر از محافظین پادشاه و عدّه‌ای از رزمندگان از اورشلیم به تعقیب شِبَع رفتند.

⁸وقتی آن‌ها به سنگ بزرگی که در جِبعون است رسیدند، عَماسا به استقبال ایشان آمد. یوآب در‌حالی‌که لباس رزم به تن و خنجر در غلاف به کمر بسته بود، به‌طرف عَماسا پیش آمد. در همین وقت خنجر او از غلاف به زمین افتاد.

⁹یوآب به عَماسا گفت: «ای برادر، سلامت هستی؟» این‌ را گفت و با دست راست خود ریش او را گرفت که ببوسد،

¹⁰ولی عَماسا متوجّه خنجری که در دست دیگر یوآب بود، نشد. یوآب خنجر خود را در شکم او فرو برد و روده‌هایش به زمین ریخت. عَماسا با همان ضربۀ اوّل جان داد. بعد یوآب و برادرش، اَبیشای به تعقیب شِبَع پسر بکری رفتند.

¹¹یکی از مردان یوآب کنار جسد عَماسا ایستاد و فریاد زد: «هرکه طرفدار داوود و یوآب است به‌دنبال یوآب برود.»

¹²عَماسا غرق در خون، در سر راه افتاده بود. وقتی یکی از مردان یوآب دید که جمعیّتی به دور جسد او ایستاده‌اند و تماشا می‌کنند، عَماسا را از سر راه برداشته در صحرا انداخت و جنازۀ او را با روی‌اندازی پوشاند.

¹³وقتی جسد عَماسا از سر راه برداشته شد، همه به‌دنبال یوآب برای دستگیری شِبَع رفتند.

¹⁴شِبَع از تمام طایفه‌های اسرائیل گذشت و به آبِلِ بِیت‌مَعکَه آمد. همۀ مردم خاندان بکری در شهر آبِل بِیت‌مَعکَه جمع شده از او پیروی کردند.

¹⁵سربازان یوآب به آبِلِ بِیت‌مَعکَه رسیده آن‌ را محاصره و تصرّف کردند. بعد پشته‌ای در مقابل دیوار شهر ساختند و از بالای آن به خراب کردن دیوارها پرداختند.

¹⁶آنگاه زنی حکیم از بالای دیوار شهر صدا کرده گفت: «به یوآب بگویید که نزد من بیاید تا با او حرف بزنم.»

¹⁷یوآب نزد آن زن رفت و زن از او پرسید: «آیا تو یوآب هستی؟» او جواب داد: «بله.» زن به او گفت: «به حرف کنیزت گوش بده.» یوآب گفت: «گوش می‌دهم.»

¹⁸زن گفت: «در قدیم می‌گفتند، 'اگر مشکلی دارید، برای حل آن به شهر آبِل بروید،' زیرا در آنجا هر مشکلی حل‌وفصل می‌شد.

¹⁹من یکی از اشخاص صلح‌جو و ایمان‌دار در اسرائیل هستم. تو می‌خواهی شهری را که مادر شهرهای اسرائیل است، خراب کنی؟ چرا چیزی را که متعلّق به خداوند است، از بین می‌بری؟»

²⁰یوآب جواب داد: «حاشا که من آن‌ را نابود یا خراب کنم.

²¹امّا در اینجا شخصی است به نام شِبَع پسر بکری، از کوهستان اِفرایِم. او در مقابل داوود پادشاه دست به شورش زده است. ما فقط او را می‌خواهیم که تسلیم شود و آن‌وقت ما همه از اینجا خواهیم رفت.» زن گفت: «بسیار خوب، ما سر او را از آن‌طرف دیوار برای تو می‌اندازیم.»

²²آنگاه زن با پیشنهاد حکیمانۀ خود نزد مردم رفت و آن‌ها سر شِبَع را بُریدند و برای یوآب انداختند. بعد یوآب شیپور نواخت و مردان، شهر را ترک کردند و به خانه‌های خود بازگشتند و یوآب به اورشلیم نزد پادشاه رفت.

²³اکنون یوآب فرماندۀ کلّ ارتش اسرائیل بود و بِنایا، پسر یهویاداع سرفرماندهی لشکر محافظین دربار را به عهده داشت.

²⁴اَدورام، مسئول کارگران اجباری، یِهوشافاط پسر اَخیلود، مسئول ثبت اسناد،

²⁵شِوا منشی و صادوق و اَبْیاتار کاهن بودند.

²⁶عیرای یاییری هم کاهن شخصی داوود بود.