Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش دوّم سموئیل 23 Bible Online

دوّم سموئیل 23 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

دوّم سموئیل 23

¹این است سخنان آخر داوود پسر یَسّی، مردی که خداوند او را به بزرگی رساند، مردی که خداوندِ یعقوب او را پادشاه کرد، مردی که سرایندۀ سرودهای خوش برای اسرائیل است:

²«روح خداوند به‌وسیلهٔ من سخن می‌گوید و کلام او از زبان من جاری است.

³خدای اسرائیل به زبان آمد و نگهبان اسرائیل به من گفت: 'پادشاهی که با عدالت حکمرانی کرده از خداوند پیروی نماید،

⁴مانند نور خورشید در آسمان بی‌ابر می‌درخشد، همانند خورشیدی که نورش پس از بارندگی، سبزه‌ها را درخشان می‌کند.'

⁵«آری، به این گونه خدا به خاندان من فزونی خواهد بخشید، زیرا او پیمانی استوار و جاودان با من بسته است، پیوندی که شکسته نخواهد شد، پیمانی که تغییر نخواهد کرد. این تنها خواست من است؛ این برای من پیروزی خواهد بود، و خدا حتماً آن‌ را ممکن خواهد ساخت.

⁶امّا مردم خدانشناس مانند خار هستند که دور انداخته می‌شوند، زیرا به آن‌ها نمی‌توان دست زد.

⁷اگر کسی بخواهد به آن‌ها دست بزند، باید به وسیله‌ای از آهن یا نیزه‌ای بلند مجهّز باشد تا آن‌ها را گرفته در آتش بسوزاند.»

⁸این‌ها نام‌های سه قهرمانی هستند که در سپاه داوود خدمت کردند. نفر اوّل آن‌ها یوشیب‌بَشِبِتِ تَحکِمونی که رهبر آن سه نفر بود. او در یک جنگ هشت‌صد نفر را کشت.

⁹نفر دوّم اِلعازار، پسر دودو و نوۀ اَخوخی بود. او یکی از سه نفری بود که وقتی فلسطینی‌ها برای جنگ جمع شده بودند، همراه داوود برای مقابله با آن‌ها رفت. در آن جنگ همۀ سربازان اسرائیلی فرار کردند،

¹⁰ولی او به جنگ ادامه داد و به کشتار فلسطینی‌ها پرداخت تا این‌که دستش کِرخ شده به شمشیر چسپید. خداوند در آن روز پیروزی بزرگی نصیب ایشان کرد. سپس سربازان اسرائیلی برگشته شروع به غارت کردند.

¹¹نفر سوّم شَمَّه پسر آجی هَراری بود. هنگامی‌که فلسطینی‌ها در لِحی، آنجا که کشتزار عدس بود گرد آمده بودند، سپاه اسرائیل همگی گریختند،

¹²ولی او تنها در میدان برای دفاع ایستاد و فلسطینی‌ها را شکست داد. خداوند آن‌ها را به پیروزی بزرگی نائل گردانید.

¹³داوود در غار عَدُلّام بود و سپاه فلسطینی‌ها در دشت رِفائیم اردو زده بودند، سه نفر از سی فرماندۀ نظامی لشکر اسرائیل، در فصل درو به دیدار او رفتند.

¹⁴داوود در مکان محفوظی بود و فلسطینی‌ها در بِیت‌لِحِم مستقر بودند.

¹⁵داوود با شوق و آرزو گفت: «ای‌کاش کسی بود که برایم کمی آب از چاهی که نزدیک دروازۀ بِیت‌لِحِم است، می‌آورد.»

¹⁶آنگاه آن سه مرد دلاور قلب لشکر دشمن را شکافته از چاه کنار دروازۀ بِیت‌لِحِم آب کشیدند و برای داوود بردند. امّا داوود آب را ننوشید، بلکه آن‌ را برای خداوند ریخت

¹⁷و گفت: «خداوندا، غیرممکن است این‌ را بنوشم. این آب، خون این مردان است که زندگی خود را به‌خاطر آوردن آن به خطر انداختند.» پس داوود آب را ننوشید. این بود کاری که آن سه مرد دلاور کردند.

¹⁸اَبیشای، برادر یوآب، پسر صِرویَه سرکردۀ آن سی نفر بود. او یک‌بار به تنهایی سی‌صد نفر از دشمن را کشت و به‌خاطر همین شجاعتش مثل آن سه نفر مشهور شد.

¹⁹گرچه او فرماندهی سی نفر از سرداران را به عهده داشت، ولی در شهرت به آن سه نفر نمی‌رسید.

²⁰بِنایا، پسر یهویاداع، سرباز مشهور دیگری است که شجاعت‌های فراوانی از خود نشان داد. ازجمله، او دو جنگجوی بزرگ موآبی را کشت و در یک روز برفی وارد چاهی شد و شیری را کشت.

²¹بار دیگر با یک چوب‌دستی، به یک نفر پهلوان مصری که به نیزه مسلّح بود، حمله کرده نیزه را از دستش ربود و با آن نیزه، او را کشت.

²²این بود کارهای دلیرانهٔ بِنایا پسر یِهویاداع که یکی از آن سی نفر بود.

²³او در میان آنان مقام والایی داشت، ولی شهرت آن سه نفر را نداشت. داوود او را به مقام فرماندهی محافظین خود تعیین کرد.

²⁴عَسائیل، برادر یوآب هم یکی از آن سی نفر بود. بقیّۀ آن‌ها عبارت بودند از: الحانان، پسر دودو از بِیت‌لِحِم،

²⁵شَمَّهٔ حَرودی، اِلیقای حَرودی،

²⁶حالِص فَلْطی، عیرا پسر عِقّیش تِقوعی،

²⁷اَبیعِزر عَناتونی، مبونای حوشاتی،

²⁸صلمون اَخوخی، مَهَرایِ نِطوفاتی،

²⁹حالِب، پسر بَعَنای نِطوفاتی، اِتّای، پسر ریبای، از شهر جِعَبۀ بنیامین،

³⁰بنایای فرعاتونی، هدای، از وادی‌های جاعَش،

³¹اَبی‌عَلبون عرباتی، عَزمَوِتِ بَرحومی،

³²اِلیَحْبایِ شَعَلبونی پسر یاشن، یوناتان،

³³شَمَّهٔ هراری، اَخیّام پسر شارارِ هَراری،

³⁴اِلیفِلِط، پسر اَحَسبای پسر مَعَکایی، اِلیعام پسر اَخیتوفل جیلونی،

³⁵حِصرون کَرمِلی، فعرای اَربی،

³⁶یِجال، پسر ناتان از صوبه، بانی جادی،

³⁷صِلِق عَمونی، نحرای بئیروتی، سلاحدار یوآب، پسر صِرویَه،

³⁸عیرای یتری، جارب یتری

³⁹و اوریای حِتّی. این سرداران جمعاً سی و هفت نفر بودند.