Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش اوّل پادشاهان 13 Bible Online

اوّل پادشاهان 13 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

اوّل پادشاهان 13

¹به فرمان خداوند، نبی‌ای از یهودا به ‌بِیت‌ئیل‌ رفت و هنگامی‌که یِرُبعام در برابر قربانگاه ایستاده بود تا قربانی تقدیم کند، به آنجا رسید.

²او بنا به فرمان خداوند به قربانگاه گفت: «ای قربانگاه، ای قربانگاه، خداوند چنین می‌گوید، 'کودکی به نام یوشیا در خاندان داوود به دنیا خواهد آمد. او کاهنان مکان‌های بلند را که بر تو بُخور می‌سوزانند، بر روی تو قربانی خواهد کرد و استخوان انسان را بر روی تو خواهد سوزانید.'»

³سپس ادامه داده گفت: «این قربانگاه ویران خواهد شد و خاکسترهای آن هم پراکنده خواهند گشت. آنگاه شما خواهید دانست که آنچه من می‌گویم از جانب خداوند است.»

⁴هنگامی‌که پادشاه این سخنان را شنید دست خود را به‌طرف او دراز کرد و گفت: «او را دستگیر کنید.» امّا همان دستی را که دراز کرده بود، چنان خشک شد که او نمی‌توانست آن‌ را به‌سوی خود برگرداند.

⁵قربانگاه ویران شد و خاکستر آن بر زمین ریخت، همان‌طور که مرد خدا طبق کلام خداوند پیشگویی کرده بود.

⁶‌پادشاه به نبی گفت: «خواهش می‌کنم برای من نزد یَهْوه، خدای خود دعا کن تا دست مرا شفا دهد.» مرد خدا نزد خداوند دعا کرد و دست او شفا یافت و مانند سابق شد.

⁷آنگاه پادشاه به مرد خدا گفت: «با من به خانه بیا و غذایی بخور و من پاداش تو را خواهم داد.»

⁸مرد خدا به پادشاه پاسخ داد: «حتّی اگر نیمی از خانۀ خود را به من بدهی، من با تو وارد آن نخواهم شد و من در اینجا نان نخواهم خورد و آب نخواهم نوشید.

⁹خداوند به من فرمان داده است که در اینجا نان نخورم و آب ننوشم و از راهی که آمده‌ام بازنگردم.»

¹⁰پس او از راه دیگری رفت و از راهی که به ‌بِیت‌ئیل‌ آمده بود بازنگشت.

¹¹در آن زمان نبی پیری در ‌بِیت‌ئیل‌ زندگی می‌کرد. پسرهایش آمدند و برای او تعریف کردند که نبی یهودا در آن روز در ‌بِیت‌ئیل‌ چه کرده و به یِرُبعام پادشاه چه گفته است.

¹²پدر ایشان پرسید: «از چه راهی رفت؟» پسرانش به او نشان دادند نبی‌ای که از یهودا آمده بود، از چه راهی بازگشت.

¹³پس او به پسرانش گفت: «الاغ مرا حاضر کنید.» پسرانش الاغ را پالان کردند و او سوار شده

¹⁴به‌دنبال مرد خدا به راه افتاد و او را که در زیر درخت بلوطی نشسته بود، پیدا کرد. از او پرسید، «آیا تو آن مرد خدا اهل یهودا هستی؟» او پاسخ داد: «آری، من همانم.»

¹⁵به او گفت: «با من به خانه بیا و غذا بخور.»

¹⁶مرد خدا گفت: «من نمی‌توانم برگردم و به خانۀ تو بیایم و نمی‌توانم آنجا نان بخورم و آب بنوشم.

¹⁷زیرا خداوند به من امر کرده است: تو نباید آنجا نان بخوری یا آب بنوشی و از راهی که آمده‌ای بازگردی.»

¹⁸آنگاه نبی پیر ‌بِیت‌ئیل‌ به او گفت: «من نیز مانند تو نبی هستم و فرشته‌ای از طرف خداوند به من گفت که تو را با خود به خانه ببرم و از تو پذیرایی کنم.» امّا نبی پیر دروغ می‌گفت.

¹⁹پس او به خانۀ نبی پیر رفت و در خانه‌اش نان خورد و آب نوشید.

²⁰هنگامی‌که آن‌ها بر سفره نشسته بودند، کلام خداوند بر نبی پیری که او را بازگردانده بود، آمد.

²¹نبی پیر با فریاد به نبی اهل یهودا گفت: «خداوند می‌فرماید چون تو از کلام خداوند سرپیچی کردی و فرمان‌های یَهْوه، خدایت را نگاه نداشتی

²²و بازگشته در آنجا نان خوردی و آب نوشیدی در‌حالی‌که او به تو گفته بود، 'نان نخور و آب ننوش،' پس بدن تو در گورستان نیاکانت به خاک سپرده نخواهد شد.»

²³بعد از صرف غذا، نبی پیر الاغ نبی یهودا را پالان کرد.

²⁴نبی یهودا سوار شده به راه خود رفت. امّا در راه، شیری به او حمله کرد و او را کشت. جسد او در جاده افتاده بود و الاغ و شیر در کنارش ایستاده بودند.

²⁵مردمی که از آنجا می‌گذشتند، جسد را در راه و شیری را که در کنارش بود، دیدند. پس به شهری که نبی پیر زندگی می‌کرد، خبر بردند.

²⁶هنگامی‌که نبی پیر شنید، گفت: «این نبی از فرمان خداوند سرپیچی کرد، پس خداوند شیر را فرستاد تا به او حمله کند و او را بکُشد، همان‌طور که خداوند گفته بود.»

²⁷آنگاه به پسران خود گفت: «الاغی را برای من پالان کنید،» و آن‌ها چنین کردند.

²⁸سپس او رفت و جسد را که در راه افتاده بود، یافت، در‌حالی‌که الاغ و شیر کنارش ایستاده بودند. شیر نه جسد را خورده بود و نه به الاغ حمله کرده بود.

²⁹نبی پیر جسد را برداشت و بر روی الاغ گذاشت و به ‌بِیت‌ئیل‌ بازگشت تا سوگواری کند و او را به خاک بسپارد.

³⁰او جسد را در قبر خودش به خاک سپرد و آن‌ها برای او سوگواری کرده می‌گفتند: «وای ای برادر من، وای ای برادر من!»

³¹بعد از خاک‌سپاری، مرد خدا به پسرانش گفت: «هنگامی‌که من مُردم، مرا در گوری که مرد خدا به خاک سپرده شد، دفن کنید و استخوان‌های مرا پهلوی استخوان‌های او بگذارید.

³²سخنانی که او به فرمان خداوند علیه قربانگاه در ‌بِیت‌ئیل‌ و علیه همۀ پرستشگاه‌ها در شهرهای سامره گفته بود، به حقیقت خواهند پیوست.»

³³بعدازاین وقایع، یِرُبعام پادشاه اسرائیل بازهم از کارهای پلید خود دست برنداشت، و از میان همۀ مردم، کاهنانی برای پرستشگاه‌های بالای تپّه‌ها می‌گماشت. او هرکسی را که می‌خواست کاهن شود، به کهانت می‌گماشت.

³⁴‌این گناه او باعث ویرانی و نابودی کامل خاندان او شد.