Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش اوّل پادشاهان 19 Bible Online

اوّل پادشاهان 19 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

اوّل پادشاهان 19

¹اَخاب همۀ کارهایی را که ایلیا کرده بود، برای همسرش ایزابل تعریف کرد که چگونه ایلیا همۀ انبیای بُت بَعَل را با شمشیر کشت.

²آنگاه ایزابل این پیام را برای ایلیا فرستاد: «خدایان مرا بکُشند، اگر تا فردا همین موقع، همان کاری را که با انبیای من کردی، با تو نکنم.»

³ایلیا از ترس جانش گریخت و با خدمتکارش به شهر بِئِرشِبَع‌ در یهودا رفت و خدمتکارش را در آنجا گذاشت.

⁴امّا خودش یک روز در بیابان راه پیمود و زیر سایۀ درختی نشست و آرزوی مرگ کرد و گفت: «خدایا، دیگر مرا بس است. جان مرا بگیر، زیرا من از نیاکانم بهتر نیستم.»

⁵سپس زیر آن درخت دراز کشید و به خواب رفت. ناگهان فرشته‌ای او را لمس کرد و گفت: «برخیز و بخور!»

⁶او به اطراف نگاه کرد و یک قرص نان که روی سنگ‌های داغ پخته شده بود و یک کوزۀ آب نزدیک سَرخود دید. پس خورد و نوشید و دوباره دراز کشید.

⁷فرشتۀ خداوند برای دوّمین بار آمد و او را لمس کرد و به او گفت: «برخیز و بخور، زیرا سفر برای تو دشوار خواهد بود.»

⁸او برخاسته خورد و نوشید و چهل شبانه‌روز با نیروی آن خوراک تا به کوه سینا، کوه خدا راه رفت.

⁹در آنجا وارد غاری شد تا شب را سپری کند. ناگهان خداوند به او گفت: «ایلیا، اینجا چه می‌کنی؟»

¹⁰او پاسخ داد: «ای یَهْوه، خدای متعال من همیشه تو را خدمت کرده‌ام، تنها تو را؛ امّا مردم اسرائیل پیمان خود را با تو شکسته‌اند، قربانگاه‌های تو را ویران کرده‌اند و انبیای تو را کشته‌اند. تنها من باقی مانده‌ام و اینک آن‌ها قصد جان مرا دارند.»

¹¹خداوند به او گفت: «بیرون برو و در بالای کوه نزد من بایست.» آنگاه خداوند از آنجا گذشت و بادی شدید فرستاد که کوه را شکافت و صخره‌ها را فروریخت، امّا خداوند در باد نبود. باد از وزیدن ایستاد. آنگاه زلزله شد، امّا خداوند در زلزله نبود.

¹²بعد از زلزله آتش بود، امّا خداوند در آتش نبود و بعد از آتش صدای ملایمی شنیده شد.

¹³هنگامی‌که ‌ایلیا صدا را شنید، صورت خود را با ردای خویش پوشاند و رفت و در دهانۀ غار ایستاد. آنگاه صدایی به او گفت: «ایلیا، اینجا چه می‌کنی؟»

¹⁴او پاسخ داد: «ای یَهْوه، خدای متعال من همیشه تو را خدمت کرده‌ام، تنها تو را؛ امّا مردم اسرائیل پیمان خود را با تو شکسته‌اند، قربانگاه‌های تو را ویران کرده‌اند و انبیای تو را کشته‌اند. تنها من باقی مانده‌ام و اینک آنان قصد جان مرا دارند.»

¹⁵‌خداوند به او گفت: «به بیابان نزدیک دمشق بازگرد، سپس وارد شهر شو و حَزائیل را به پادشاهی سوریه مسح کن.

¹⁶همچنین یِیهو پسر نِمشی را برای پادشاهی اسرائیل مسح کن و اِلیشَع پسر شافاط از اهالی آبِل‌ِ مَحولَه را تدهین کن تا به‌جای تو نبی گردد.

¹⁷هر‌کس که از شمشیر حَزائیل بگریزد، یِیهو او را خواهد کشت و آن‌کس که از شمشیر یِیهو بگریزد، اِلیشَع او را خواهد کشت.

¹⁸بااین‌وجود، هفت هزار نفر را که هنوز به من وفادارند و در مقابل بُت بَعَل‌ تعظیم نکرده‌اند و آن‌ را نبوسیده‌اند، در اسرائیل زنده خواهم گذاشت.»

¹⁹پس ایلیا از آنجا رفت و اِلیشَع پسر شافاط را یافت که شخم می‌زد. دوازده جفت گاو نر در جلوی او بودند و او با جفت دوازدهم بود. ایلیا از کنار او گذشت و ردای خود را روی دوش او انداخت.

²⁰اِلیشَع گاوها را رها کرد و به‌دنبال او دوید و گفت: «اجازه بده تا پدر و مادرم را برای خداحافظی ببوسم، آنگاه به‌دنبال تو می‌آیم.» ایلیا به او گفت: «بازگرد، مانع تو نمی‌شوم.»

²¹پس بازگشت و یک جفت گاو را سر بُرید و آن‌ها را با چوب گاوآهن پخت و به مردم داد و آن‌ها خوردند. آنگاه برخاست و به‌دنبال ایلیا رفت و به خدمت او پرداخت.