Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش اوّل پادشاهان 22 Bible Online

اوّل پادشاهان 22 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

اوّل پادشاهان 22

¹مدّت سه سال بین سوریه و اسرائیل جنگی نبود،

²امّا در سال سوّم، یِهوشافاط پادشاه یهودا نزد اَخاب پادشاه اسرائیل آمد.

³اَخاب پادشاه اسرائیل به درباریان خود گفت: «آیا می‌دانید که یِرِموت جِلعاد از آن ما است و ما غافل نشسته‌ایم و آن‌ را از دست پادشاه سوریه پس نمی‌گیریم؟»

⁴پس او به یِهوشافاط گفت: «آیا برای جنگ همراه من به یِرِموت جِلعاد خواهی آمد؟» یِهوشافاط پاسخ داد: «من چون تو، مردم من چون مردم تو، و اسب‌های من چون اسب‌های تو هستند.

⁵«امّا بهتر است ابتدا از خداوند راهنمایی بخواهیم.»

⁶پس پادشاه اسرائیل حدود چهارصد نفر از انبیا را گرد آورد و از ایشان پرسید: «آیا به یِرِموت جِلعاد حمله کنیم یا نه؟» ایشان پاسخ دادند: «حمله کنید، خداوند شما را پیروز خواهد کرد.»

⁷امّا یِهوشافاط پرسید: «آیا نبی دیگری نیست که به‌وسیلهٔ او نظر خداوند را بدانیم؟»

⁸اَخاب پاسخ داد: «یک نفر دیگر به نام میکایا پسر ایملَه هست، امّا من از او بیزارم، زیرا او هرگز برای من پیشگویی خوبی نکرده است و همیشه بد می‌گوید.» یِهوشافاط پاسخ داد: «تو نباید چنین بگویی.»

⁹پس پادشاه اسرائیل به یکی از مأموران دربار خود گفت: «برو و بی‌درنگ میکایا پسر یمله را نزد من بیاور.»

¹⁰در این زمان، پادشاه اسرائیل و یِهوشافاط پادشاه یهودا در خرمن‌گاهی در خارج دروازۀ شهر با ردای پادشاهی بر تخت‌های خود نشسته بودند و تمام انبیا در حضور ایشان پیشگویی می‌کردند.

¹¹صِدِقیا پسر کِنَعنَه که شاخ‌های آهنینی برای خود ساخته بود، گفت: «خداوند چنین می‌گوید، 'با این شاخ‌ها، سوریان را عقب خواهید راند و نابود خواهید کرد'.»

¹²‌همۀ انبیا نیز چنین پیشگویی می‌کردند و می‌گفتند: «به یِرِموت جِلعاد بروید و پیروز خواهید شد. خداوند آن‌ را به دست پادشاه خواهد داد.»

¹³آن مأمور نزد میکایا رفت و به او گفت: «همۀ انبیا پیروزی پادشاه را پیشگویی کرده‌اند، بهتر است که تو نیز چنین کنی.»

¹⁴امّا میکایا پاسخ داد: «به خداوند زنده سوگند که هرچه خداوند بفرماید، آن‌ را خواهم گفت.»

¹⁵هنگامی‌که ‌میکایا نزد اَخاب پادشاه آمد، پادشاه از او پرسید: «میکایا، آیا برای جنگ به یِرِموت جِلعاد بروم یا نه؟» او جواب داد: «برو! خداوند به تو کمک خواهد کرد که پیروز شوی.»

¹⁶امّا اَخاب پاسخ داد: «هنگامی‌که به نام خداوند با من سخن می‌گویی، حقیقت را بگو. چند بار باید این‌ را به تو بگویم؟»

¹⁷میکایا پاسخ داد: «من قوم اسرائیل را دیدم که مانند گوسفندانِ بدون شبان در تپّه‌ها پراکنده شده‌ بودند و خداوند گفت، 'این مردم رهبری ندارند. بگذارید هریک به‌سلامتی به خانۀ خود بازگردد.'»

¹⁸پادشاه اسرائیل به یِهوشافاط گفت: «آیا به تو نگفتم که او دربارۀ من به نیکی پیشگویی نخواهد کرد، بلکه همیشه به بدی.»

¹⁹میکایا گفت: «پس سخن خداوند را بشنو! من خداوند را دیدم که بر تخت خود نشسته بود و تمام فرشتگان در کنار او ایستاده بودند.

²⁰خداوند پرسید، 'چه کسی اَخاب را فریب خواهد داد تا او به یِرِموت جِلعاد برود و کشته شود؟' بعضی از فرشتگان گفتند چنین و برخی دیگر گفتند چنان.

²¹سرانجام روحی جلو آمد و در برابر خداوند ایستاد و گفت، 'من او را فریب خواهم داد.'

²²خداوند پرسید، 'چگونه؟' روح پاسخ داد، 'من بیرون خواهم رفت و روحی دروغ‌گو در دهان تمام انبیایش خواهم بود.' خداوند گفت، 'برو و او را فریب بده. تو موفّق خواهی شد.'»

²³پس میکایا ادامه داده گفت: «این است آن چیزی که واقع شده است، خداوند روحی دروغ‌گو را در دهان انبیای تو گذاشته تا به تو دروغ بگویند، امّا او حکم کرده است که تو به بلا دچار شوی.»

²⁴سپس صِدِقیا پسر کِنعَنَه به‌صورت میکایا سیلی زد و گفت: «روح خداوند چگونه مرا ترک کرد تا با تو سخن بگوید؟»

²⁵میکایا پاسخ داد: «روزی که داخل پستو بروی و پنهان شوی خواهی دید.»

²⁶پادشاه اسرائیل گفت: «میکایا را بازداشت کنید و نزد آمون فرماندار شهر و یوآش پسر پادشاه ببرید.

²⁷به ایشان بگویید او را در زندان بیندازند و فقط به او آب و نان بدهند تا من به‌سلامت بازگردم.»

²⁸میکایا گفت: «همه بشنوید و سخنان مرا به یاد داشته باشید! اگر تو به‌سلامت بازگردی، خداوند توسط من سخن نگفته است.»

²⁹پس اَخاب و یِهوشافاط، پادشاه یهودا به یِرِموت جِلعاد رفتند.

³⁰اَخاب به یِهوشافاط گفت: «من به‌صورت ناشناس وارد نبرد می‌شوم ولی تو لباس شاهانه بپوش!» پس پادشاه اسرائیل با لباس مبدّل وارد نبرد شد.

³¹پادشاه سوریه به سی و دو فرماندهٔ ارّابه‌های خود فرمان داد تا به هیچ‌کس به‌جز پادشاه اسرائیل حمله نکنند.

³²هنگامی ‌فرماندهان، یِهوشافاط را دیدند، گمان کردند که پادشاه اسرائیل است و خواستند که به او حمله کنند، امّا یِهوشافاط فریاد برآورد.

³³هنگامی‌که فرماندهان ارّابه‌ها دانستند که او پادشاه اسرائیل نیست، از دنبال کردن او دست برداشتند.

³⁴یک سرباز سوری پیکانی اتّفاقی پرتاب کرد که به درز زره اَخاب پادشاه خورد. او به ارّابه‌ران خود گفت: «من زخمی‌ شده‌ام، بازگرد و مرا از میدان جنگ خارج کن.»

³⁵‌در آن روز جنگ شدّت گرفت و اَخاب پادشاه که در ارّابه‌اش در برابر سوریان برپا نگاه‌داشته شده بود، در غروب مرد و خون زخمش در کف ارّابه جاری بود.

³⁶‌نزدیکی غروب آفتاب، به سربازان دستور داده شد که به شهر و سرزمین خود بازگردند.

³⁷‌پس پادشاه درگذشت و به سامره برده شد و ایشان پادشاه را در سامره به خاک سپردند.

³⁸آن‌ها ارّابۀ او را در برکۀ سامره شستند و سگ‌ها خون او را لیسیدند و روسپیان خود را در آن شستند، همان‌گونه که کلام خداوند گفته بود.

³⁹‌همۀ کارهای اَخاب و آنچه کرد و کاخی که با عاج ساخت و همۀ شهرهایی که بنا کرد، در کتاب تاریخ پادشاهان اسرائیل نوشته شده است.

⁴⁰پس اَخاب درگذشت و به اجداد خود پیوست، و پسرش اَخَزیا پادشاه شد.

⁴¹یِهوشافاط پسر آسا در سال چهارم پادشاهی اَخاب، پادشاه اسرائیل، پادشاه یهودا شد.

⁴²یِهوشافاط سی و پنج‌ساله بود که به سلطنت رسید و مدّت بیست و پنج سال در اورشلیم پادشاهی کرد. نام مادرش عَزُوبَه دختر شِلحی بود.

⁴³او در همۀ راه‌های پدرش آسا گام برداشت و به بیراهه نرفت و آنچه را که در نظر خداوند درست بود، انجام می‌داد. امّا پرستشگاه‌های بالای تپّه‌ها را نابود نکرد و مردم هنوز در آن‌ها قربانی می‌کردند و بُخور می‌سوزاندند.

⁴⁴یِهوشافاط همچنین با پادشاه اسرائیل صلح کرد.

⁴⁵همۀ کارهای دیگر یِهوشافاط و دلاوری او و چگونگی جنگ‌های او همه در کتاب تاریخ پادشاهان اسرائیل نوشته شده‌ است.

⁴⁶او سایر روسپیان مرد و زن را که از زمان پدرش آسا باقی مانده بودند، پاکسازی کرد.

⁴⁷اَدوم پادشاهی نداشت و توسط فرمانداری که پادشاه یهودا معیّن می‌کرد، اداره می‌شد.

⁴⁸یِهوشافاط ناوگان تجاری ساخت تا برای آوردن طلا از اوفیر بروند، ولی هرگز نرفتند؛ زیرا کشتی‌ها در عصبون‌جابِر شکسته شدند.

⁴⁹آنگاه اَخَزیا پسر اَخاب به یِهوشافاط گفت: «بگذار خادمان من با خادمان تو در کشتی‌ها بروند.» امّا یِهوشافاط نپذیرفت.

⁵⁰یِهوشافاط درگذشت و در گورستان سلطنتی در شهر داوود به خاک سپرده شد و پسرش یِهورام جانشین او شد.

⁵¹اَخَزیا پسر اَخاب در سال هفدهم سلطنت یِهوشافاط، پادشاه یهودا، در سامره به تخت نشست و دو سال سلطنت کرد.

⁵²او آنچه را که در نظر خداوند پلید بود به‌جا آورد و در راه پدر و مادرش و در راه یِرُبعام پسر نِباط که اسرائیل را به گناه کشاند، گام برداشت.

⁵³او بُت بَعَل‌ را پرستش و خدمت کرد و مانند پدرش خشم یَهْوه، خدای اسرائیل را برانگیخت.