Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش اوّل پادشاهان 3 Bible Online

اوّل پادشاهان 3 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

اوّل پادشاهان 3

¹سلیمان با فرعون پیمان دوستی بست و با دخترش ازدواج کرد. او دختر فرعون را به شهر داوود آورد که در آنجا زندگی کند تا زمانی‌‌که ساختن کاخ خود، معبدِ بزرگ و دیوارهای اورشلیم را به پایان برساند.

²مردم اسرائیل بر روی تپّه‌ها قربانی می‌کردند، چون تا آن زمان هنوز معبدی برای خداوند ساخته نشده بود.

³سلیمان خداوند را دوست می‌داشت و مطابق فرمان‌های پدر خود داوود رفتار می‌کرد، ولی هنوز هم قربانی‌ها و نذرهای خود را در روی تپّه‌ها تقدیم می‌نمود.

⁴روزی پادشاه برای قربانی کردن به جِبعون رفت، زیرا مشهورترین قربانگاه در آنجا بود. تا آن زمان او صدها قربانی سوختنی در آنجا تقدیم کرده بود.

⁵در جِبعون، سلیمان خداوند را در خواب دید. خداوند به او گفت: «از من چه می‌خواهی تا آن‌ را به تو بدهم؟»

⁶سلیمان پاسخ داد: «تو همیشه به پدرم داوود محبّت فراوان نشان دادی. او خدمتگزار نیکو و وفاداری بود و در رابطه‌اش با تو صادق بود و تو با دادن پسری که امروز به‌جایش سلطنت کند، به محبّت خود ادامه داده‌ای و مهر جاودان و پایدار خود را آشکار کرده‌ای.

⁷ای خداوند، تو مرا پادشاه و جانشین پدرم کردی، باوجودی که بسیار جوان هستم و نمی‌دانم چگونه حکومت کنم.

⁸من اینجا در میان قوم برگزیدۀ تو هستم، قومی که تعدادشان بی‌شمار است.

⁹پس به من حکمت بده تا بتوانم با قوم تو به عدالت رفتار کنم و فرق بین خوب و بد را تشخیص دهم. در غیر این صورت، من چگونه می‌توانم بر این قوم عظیمِ تو حکمرانی کنم.»

¹⁰خداوند از این درخواست سلیمان خشنود گشت

¹¹و به او فرمود: «چون تو خواستار حکمت بودی تا با عدالت حکومت کنی، نه طالب عمر طولانی و ثروت برای خود یا مرگ دشمنانت،

¹²پس آنچه را که خواسته‌ای به تو خواهم داد. من به تو چنان اندیشه‌ای خردمند و بینشی روشن می‌دهم که هیچ‌کس مثل آن نداشته و نخواهد داشت.

¹³همچنین، آنچه را که درخواست نکرده‌ای، نیز به تو خواهم داد، یعنی ثروت و افتخار که تا زنده هستی، هیچ پادشاهی به‌پای تو نرسد.

¹⁴اگر در راه من گام برداری و مانند پدرت داوود از احکام و فرمان‌های من پیروی کنی، به تو عمری طولانی خواهم بخشید.»

¹⁵سلیمان بیدار شد و دانست که خداوند در رؤیا با او سخن گفته است. سپس به اورشلیم رفت و در برابر صندوق پیمان خداوند ایستاد و قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های مشارکت و سلامتی تقدیم کرد و برای درباریان خود جشنی برپا نمود.

¹⁶یک روز دو زن فاحشه نزد پادشاه آمدند و در حضور او ایستادند.

¹⁷یکی از آن دو زن گفت: «سرورم، من و این زن در یک خانه زندگی می‌کنیم. چندی پیش کودکی به دنیا آوردم.

¹⁸سه روز بعد از تولّد فرزندم، این زن هم صاحب کودکی شد. ما دو نفر تنها بودیم و به‌جز ما کس دیگری در خانه نبود.

¹⁹یک‌شب او به روی بچّه خود غلطید و او را خفه کرد.

²⁰آنگاه نیمه‌شب برخاست و پسر مرا از کنارم برداشت و پسر مُردۀ خود را به‌جای او گذاشت.

²¹وقتی‌که صبح روز بعد برخاستم تا طفلم را شیر بدهم، دیدم که او مُرده است، امّا وقتی از نزدیک نگاه کردم، دیدم او پسر من نیست.»

²²زن دوّمی‌ گفت: «نه، کودک زنده پسر من است. کودک مُرده پسر تو است.» زن اوّلی گفت: «نه، کودک مُرده از آن تو است و کودک زنده پسر من است.» به‌این‌ترتیب آن دو زن در حضور پادشاه به مشاجره پرداختند.

²³آنگاه سلیمان پادشاه گفت: «هریک از شما دو نفر مدّعی است که کودک زنده از آن او است و کودک مُرده به دیگری تعلّق دارد.»

²⁴پس گفت: «یک شمشیر برایم بیاورید.» وقتی شمشیر را آوردند،

²⁵او دستور داد: «کودک زنده را نصف کنید و به هرکدام ‌یک قسمت بدهید.»

²⁶مادر واقعی که قلبش لبریز از محبّت برای پسرش بود، به پادشاه گفت: «ای پادشاه کودک را نکُشید و او را به این زن بدهید.» امّا زن دیگر گفت: «به هیچ‌کدام از ما ندهید؛ او را دو پاره کنید.»

²⁷پس سلیمان گفت: «این کودک را نکُشید، او را به زن اوّلی بدهید. او مادر واقعی است.»

²⁸هنگامی‌که مردم اسرائیل از قضاوت سلیمان باخبر شدند، همگی با دیدۀ احترام به او نگریستند، زیرا دانستند که خداوند به او حکمت داده است تا با عدالت قضاوت کند.