Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش دوّم پادشاهان 2 Bible Online

دوّم پادشاهان 2 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

دوّم پادشاهان 2

¹حال زمان آن رسیده بود که خداوند ایلیا را با گردبادی به آسمان ببرد. ایلیا و اِلیشَع در راه بازگشت از جِلجال بودند.

²ایلیا به اِلیشَع گفت: «تو اینجا بمان، زیرا خداوند به من امر فرموده است که به ‌بِیت‌ئیل‌ بروم.» امّا اِلیشَع پاسخ داد: «به حیات خداوند و به زندگی تو سوگند که تو را ترک نخواهم کرد.» پس آن‌ها رهسپار ‌بِیت‌ئیل‌ شدند.

³گروهی از انبیا که در آنجا زندگی می‌کردند، نزد اِلیشَع رفتند و پرسیدند: «آیا می‌دانی که امروز خداوند آقایت را از تو خواهد گرفت؟» اِلیشَع پاسخ داد: «بلی، می‌دانم، ساکت باشید.»

⁴ایلیا به اِلیشَع گفت: «تو اینجا بمان، زیرا خداوند به من امر فرموده است که به اریحا بروم.» امّا اِلیشَع پاسخ داد: «به حیات خداوند و به زندگی تو سوگند که تو را ترک نخواهم کرد.» پس آن‌ها رهسپار اریحا شدند.

⁵گروهی از انبیا که در آنجا زندگی می‌کردند نزد اِلیشَع رفتند و پرسیدند: «آیا می‌دانی امروز خداوند آقایت را از تو خواهد گرفت؟» اِلیشَع پاسخ داد: «بلی، می‌دانم. ساکت باشید.»

⁶ایلیا به اِلیشَع گفت: «تو اینجا بمان زیرا خداوند مرا امر فرموده که به رود اُردن بروم.» اِلیشَع پاسخ داد: «به حیات خداوند و به زندگی تو سوگند که تو را ترک نخواهم کرد.» پس هردوی ایشان روانه شدند.

⁷پنجاه نفر از انبیا به‌دنبال ایشان تا رود اُردن آمدند. ایلیا و اِلیشَع در کنار رود اُردن ایستادند و پنجاه نبی در فاصلۀ کوتاهی از آن‌ها ایستادند.

⁸ایلیا ردای خویش را گرفت و آن‌ را پیچیده به آب زد و آب شکافته شد و آن‌ها از روی خشکی به آن سوی رود رفتند.

⁹آنجا ایلیا به اِلیشَع گفت: «به من بگو قبل از این‌که من برداشته شوم، چه‌کاری می‌خواهی برای تو انجام دهم؟» اِلیشَع پاسخ داد: «لطفاً دو برابرِ قدرت روح خود را به من بده.»

¹⁰ایلیا گفت: «تو درخواست دشواری کرده‌ای. بااین‌وجود، اگر هنگامی‌که من برداشته می‌شوم، مرا ببینی، درخواست تو عملی خواهد شد، و اگر مرا نبینی، چنین نخواهد شد.»

¹¹همان‌طور که آن‌ها به راه رفتن و گفت‌وگو ادامه می‌دادند، ارّابه‌ای آتشین با اسب‌هایی آتشین ایشان را از هم جدا کرد، و ایلیا در گردبادی به آسمان بالا برده شد.

¹²اِلیشَع این‌ را دید و فریاد برآورد: «ای پدرم، ای پدرم، ای مدافع نیرومند اسرائیل، تو رفتی!» و پس از آن ایلیا را دیگر هرگز ندید. اِلیشَع از اندوه ردای خود را به دو نیمه پاره کرد

¹³و سپس ردای ایلیا را که افتاده بود، برداشت و به کنار رود اُردن بازگشته آنجا ایستاد

¹⁴و ردای ایلیا را به آب زده گفت: «کجا است یَهْوه، خدای ایلیا؟» سپس دوباره ردا را به آب زد و آب کنار رفت و وی به آن ‌سوی رود رفت.

¹⁵وقتی گروهی که در اریحا بودند، او را دیدند، گفتند: «روح ایلیا بر اِلیشَع ساکن است.» پس به ملاقات او رفته به او تعظیم کردند

¹⁶و به او گفتند: «در میان خدمتکاران ما پنجاه مرد نیرومند هستند. لطفاً اجازه بدهید بروند و سرور شما را بیابند. شاید روح خداوند او را بر کوهی یا در درّه‌ای گذاشته باشد.» او پاسخ داد: «نه، آن‌ها را نفرستید.»

¹⁷امّا ایشان آن‌قدر پافشاری کردند تا اِلیشَع مجبور شد و گفت: «بفرستید.» آن‌ها پنجاه مرد را فرستادند و سه روز به جستجوی ایلیا پرداختند، ولی او را نیافتند.

¹⁸آنگاه ایشان نزد اِلیشَع که در اریحا منتظر بود، بازگشتند. او به ایشان گفت: «مگر به شما نگفتم که نروید؟»

¹⁹مردم شهر به اِلیشَع گفتند: «همان‌طور که می‌بینید این شهر در جای خوبی قرار دارد، امّا آب آن بد و زمین آن بی‌حاصل است.»

²⁰او گفت: «در کاسه‌ای نو، نمک بریزید و نزد من بیاورید.» پس برایش آوردند.

²¹آنگاه اِلیشَع به چشمۀ آب رفت و نمک را در آب ریخت و گفت: «خداوند می‌فرماید، 'من این آب را گوارا ساخته‌ام. پس از این، مرگ و بی‌حاصلی از آن پدید نیاید.'»

²²پس آب آنجا طبق گفتۀ اِلیشَع تا به امروز گوارا است.

²³اِلیشَع از آنجا به ‌بِیت‌ئیل‌ رفت. در راه، پسران خردسال او را مسخره کرده گفتند: «ای کچل برو گمشو، ای کچل برو گمشو!»

²⁴اِلیشَع به عقب برگشت و آن‌ها را دید و همه را به نام خداوند لعنت کرد. آنگاه دو خرس مادّه از جنگل بیرون آمدند و چهل‌و‌دو نفر از آن‌ها را دریدند.

²⁵اِلیشَع از آنجا به کوه کَرمِل رفت و سپس به سامره برگشت.