Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش دوّم پادشاهان 6 Bible Online

دوّم پادشاهان 6 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

دوّم پادشاهان 6

¹روزی گروهی از انبیا به اِلیشَع گفتند: «مکانی که ما زیر نظر تو در آن زندگی می‌کنیم برای ما کوچک است.

²اجازه بده ما به رود اُردن برویم و الوار جمع کنیم و خانه‌ای برای خود در آنجا بسازیم تا در آن زندگی کنیم.» اِلیشَع پاسخ داد: «بسیار خوب.»

³آنگاه یکی از ایشان به او گفت: «خواهش می‌کنم همراه خدمتکارانت بیا.» او پاسخ داد: «خواهم آمد.»

⁴پس اِلیشَع با ایشان رفت. هنگامی‌که آن‌ها به رود اُردن رسیدند، مشغول بُریدن درختان شدند.

⁵امّا وقتی‌که یک نفر از ایشان درختی را می‌برید، تیغۀ تبرش در آب افتاد. او فریاد زده گفت: «ای سرورم، من این تبر را امانت گرفته بودم.»

⁶اِلیشَع پرسید: «کجا افتاد؟» آن مرد جایش را به او نشان داد. اِلیشَع چوبی بُرید و در آنجا انداخت و تیغۀ تبر به روی آب آمد.

⁷اِلیشَع گفت: «آن‌ را بردار.» پس او دستش را دراز کرد و آن‌ را برداشت.

⁸پادشاه سوریه با اسرائیل در جنگ بود. با سرکردگان خود مشورت کرد و محل اردوگاه را برگزید.

⁹امّا اِلیشَع برای پادشاه اسرائیل پیام فرستاده گفت: «مواظب باشید و از این محل عبور نکنید، زیرا ارتش سوریه در آنجا است.»

¹⁰پادشاه اسرائیل به افرادی که آنجا بودند، هشدار داد و آن‌ها مراقب بودند. این رویداد چند بار تکرار شد.

¹¹به‌خاطر این موضوع فکر پادشاه سوریه بسیار آشفته گشت. او افسران خود را فراخواند و از ایشان پرسید: «چه کسی در میان شما طرفدار پادشاه اسرائیل است؟»

¹²آنگاه یکی از آن‌ها به او گفت: «هیچ‌کس، ای پادشاه. این اِلیشَع، نبی اسرائیل است که آنچه را شما حتّی در اتاق‌خواب خود می‌گویید، به پادشاه اسرائیل خبر می‌دهد.»

¹³او گفت: «بروید و ببینید که او کجا است تا من بفرستم او را دستگیر کنند.» به او گفتند که اِلیشَع در دوتان است.

¹⁴پس او اسب‌ها و ارّابه‌ها و سپاه بزرگی به آنجا فرستاد. آن‌ها در شب آمده شهر را محاصره کردند.

¹⁵صبحگاهان، خادم اِلیشَع برخاسته بیرون رفت و دید که سپاهی با اسبان و ارّابه‌ها شهر را محاصره کرده‌اند. او پیش اِلیشَع برگشت و گفت: «ای سرورم، چه باید کرد؟»

¹⁶اِلیشَع پاسخ داد: «نترس! تعداد کسانی‌ که با ما هستند بیشتر از آن‌ها است.»

¹⁷آنگاه او دعا کرد و گفت: «ای خداوندا، چشمان او را باز کن تا ببیند.» خداوند دعای او را پاسخ داد و خدمتکار اِلیشَع نگاه کرد و دید کو‌ه‌ها پُر از اسب‌ها و ارّابه‌های آتشین در اطراف اِلیشَع هستند.

¹⁸هنگامی‌که سوری‌ها حمله کردند، اِلیشَع دعا کرد: «ای خداوند، این مردان را کور کن.» خداوند پاسخ دعای او را داد و آن‌ها را کور کرد.

¹⁹اِلیشَع به ایشان گفت: «راه این نیست و این شهری نیست که دنبال آن می‌گردید. مرا دنبال کنید و شما را نزد مردی که در جستجویش هستید خواهم برد.» او ایشان را به سامره برد.

²⁰پس از ورود به سامره اِلیشَع بی‌درنگ دعا کرد و گفت: «خداوندا، چشمان ایشان را باز کن تا ببینند.» خداوند ایشان را بینا ساخت و دیدند که در سامره هستند.

²¹هنگامی‌که پادشاه اسرائیل ایشان را دید از اِلیشَع پرسید: «ای پدر، آیا آن‌ها را بکُشم؟ آیا آن‌ها را بکُشم؟»

²²اِلیشَع پاسخ داد: «تو نباید آن‌ها را بکُشی. آیا کسانی را که با شمشیر و کمان اسیر می‌کنی، می‌کُشی؟ به آن‌ها آب و نان بده تا بخورند و بنوشند و نزد سرور خود بازگردند.»

²³پس او جشن بزرگی برای ایشان برگزار کرد. پس از این‌که خوردند و نوشیدند ایشان را روانه ساخت و آن‌ها نزد سرور خود بازگشتند. ارتش سوریه پس‌ از آن دیگر به خاک اسرائیل حمله نکرد.

²⁴پس از مدّتی بِنهَدَد، پادشاه سوریه، تمام ارتش خود را گرد آورد و به سامره یورش برد و آنجا را محاصره کرد.

²⁵در اثر محاصره قحطی در شهر به حدّی بود که کلّۀ الاغ، هشتاد تکّۀ نقره و ظرف کوچکی از فضلۀ کبوتر، به پنج تکّۀ نقره به فروش می‌رسید.

²⁶هنگامی‌که پادشاه اسرائیل روی دیوار شهر قدم می‌زد، زنی فریاد برآورد: «مرا کمک کنید، ای سرور، ای پادشاه!»

²⁷او پاسخ داد: «اگر خداوند تو را کمک نکند، من چگونه می‌توانم تو را کمک کنم؟ از کدام خرمنگاه و چرخُشت چیزی به تو بدهم؟

²⁸مشکل تو چیست؟» او پاسخ داد: «این زن به من گفت، 'پسرت را بده تا امروز او را بخوریم و فردا پسر مرا می‌خوریم.'

²⁹پس ما پسرم را پختیم و خوردیم. روز بعد، من به او گفتم پسرت را بده تا او را بخوریم، ولی او پسر خود را پنهان کرده است.»

³⁰چون پادشاه سخن زن را شنید، جامۀ خود را پاره کرد و مردمی که نزدیک دیوار بودند، دیدند که پادشاه در زیر لباس خود پلاس به تن داشت.

³¹پادشاه گفت: «خداوند مرا بکُشد اگر تا پایان روز سر اِلیشَع پسر شافاط را از تنش جدا نکنم.»

³²اِلیشَع با بزرگان در خانۀ خود نشسته بود که پادشاه قاصدی نزد او فرستاد. امّا قبل از این‌که قاصد برسد، اِلیشَع به بزرگان گفت: «می‌بینید که این قاتل کسی را فرستاده تا سر مرا از تنم جدا کند؟ هنگامی‌که قاصد آمد، در را ببندید و اجازه ندهید که داخل شود. پادشاه خودش پشت سر او خواهد آمد.»

³³هنگامی‌که هنوز سخن می‌گفت، پادشاه نزد او آمد و گفت: «این بلا از طرف خداوند است! پس چرا باید منتظر کمک خداوند باشم؟»