Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش دوّم پادشاهان 9 Bible Online

دوّم پادشاهان 9 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

دوّم پادشاهان 9

¹در این هنگام اِلیشَع نبی یکی از انبیای جوان را خواند و به او گفت: «آماده شو که به یِرِموت جِلعاد بروی. این کوزۀ روغن را با خود ببر.

²چون به آنجا رسیدی، یِیهو پسر یِهوشافاط، نوهٔ نِمشی را پیدا کن و او را به اتاق خلوتی دور از همراهانش ببر.

³آنگاه کوزۀ روغن را روی سرش بریز و به او بگو خداوند می‌فرماید، 'تو را به پادشاهی اسرائیل مسح می‌کنم.' سپس با سرعت هرچه تمام آنجا را ترک کن.»

⁴پس آن نبی جوان به یِرِموت جِلعاد رفت.

⁵هنگامی‌که به آنجا رسید فرماندهان ارتش گرد هم نشسته بودند. او گفت: «ای آقا، من برای شما پیامی دارم.» یِیهو گفت: «برای کدام‌یک از ما؟» او پاسخ داد: «برای شما، ای آقا.»

⁶پس او برخاست و به داخل خانه رفت و نبی جوان روغن را بر سرش ریخت و گفت: «یَهْوه، خدای اسرائیل چنین می‌گوید، 'من تو را به پادشاهی قوم خودم اسرائیل مسح می‌کنم.

⁷تو باید خاندان سرور خود اَخاب را نابود کنی تا من انتقام خون انبیای خود و خون همۀ خدمت‌گزاران خود را از ایزابل بگیرم.

⁸همهٔ خاندان اَخاب باید هلاک شوند، و من تمام مردان اَخاب را در اسرائیل چه برده و چه آزاد از بین خواهم برد.

⁹خاندان اَخاب را به سرنوشت خانوادۀ یِرُبعام پسر نِباط و خاندان بَعشا پسر اَخیّا گرفتار خواهم ساخت.

¹⁰سگ‌ها ایزابل را در زمین یِزرِعیل خواهند خورد و او دفن نخواهد شد.'» بعدازاین گفته، آن نبی جوان در را باز کرد و گریخت.

¹¹هنگامی‌که یِیهو نزد فرماندهان همراه خود بازگشت، از وی پرسیدند: «آیا همه‌‌چیز خوب است؟ آن مرد دیوانه از تو چه می‌خواست؟» یِیهو پاسخ داد: «شما می‌دانید او چه می‌خواست.»

¹²ایشان پاسخ دادند: «نه، ما نمی‌دانیم. به ما بگو او چه گفت.» یِیهو گفت: «خداوند چنین می‌فرماید، 'من تو را به پادشاهی اسرائیل مسح کرده‌ام.'»

¹³آن‌ها بی‌درنگ ردای خود را درآورده روی پلّه‌ها پهن کردند و شیپور نواختند و با فریاد گفتند: «یِیهو پادشاه است.»

¹⁴پس یِیهو پسر یِهوشافاط، نوۀ نمشی علیه یورام دسیسه چید. یورام و همۀ مردم اسرائیل با حَزائیل پادشاه سوریه در یِزرِعیل در حال جنگ بودند.

¹⁵امّا یورام پادشاه به یِزرِعیل بازگشت تا زخم‌هایی که سوری‌ها در جنگ با حَزائیل پادشاه سوریه به او وارد آورده بودند، بهبود یابند. پس یِیهو به فرماندهانش گفت: «اگر با من هستید، نگذارید کسی از شهر خارج شود و به یِزرِعیل خبر برساند.»

¹⁶پس او بر ارّابۀ خود سوار شد و به‌سوی یِزرِعیل رفت. یورام هنوز بهبودی نیافته بود و اَخَزیا پادشاه یهودا، به آنجا برای دیدن یورام آمده بود.

¹⁷دیدبانی که بر بُرجی در یِزرِعیل به دیده‌بانی ایستاده بود، یِیهو و مردانش را دید که نزدیک می‌شوند. پس با صدای بلند گفت: «من سوارانی را می‌بینم که می‌آیند.» یورام پاسخ داد: «سواری را بفرست تا بپرسد که آن‌ها دوست هستند یا دشمن.»

¹⁸سوار بیرون رفت و به یِیهو گفت: «پادشاه می‌خواهد بداند که آیا شما مانند دوست آمده‌اید؟» یِیهو پاسخ داد: «به تو مربوط نیست. به‌دنبال من بیا.» دیده‌بان از روی بُرج گزارش داد که قاصد به آن گروه رسید، ولی بازنگشت.

¹⁹پس قاصد دیگری فرستاده شد و او از یِیهو همان سؤال را پرسید. دوباره یِیهو پاسخ داد: «به تو مربوط نیست. دنبال من بیا.»

²⁰دیده‌بان دوباره گزارش داد که قاصد به آن گروه رسید، ولی بازنگشت و اضافه کرد: «فرماندۀ گروه، ارّابه‌اش را مانند یِیهو، دیوانه‌وار می‌راند.»

²¹یورام پادشاه دستور داد: «ارّابۀ مرا آماده کنید.» سپس او و اَخَزیا پادشاه یهودا هریک بر ارّابه‌های خود سوار شدند و به دیدار یِیهو رفتند. ایشان در کشتزار نابوتِ یزرعیلی به یِیهو رسیدند.

²²هنگامی‌که یورام او را دید، پرسید: «ای یِیهو آیا از در صلح آمده‌ای؟» او پاسخ داد: «تا هنگامی‌که جادوگری و بُت‌پرستی مادرت ایزابل ادامه داشته باشد، چگونه می‌توان در صلح بود؟»

²³یورام با فریاد به اَخَزیا گفت: «ای اَخَزیا، خیانت!» و ارّابۀ خود را بازگرداند و گریخت.

²⁴یِیهو کمان خود را با تمام نیرو کشید و تیری به‌سوی او پرتاب کرد که از پشت به میان کتف‌های یورام فرو‌رفت و قلب او را شکافت. یورام در ارّابۀ خود افتاد و جان سپرد.

²⁵یِیهو به دستیار خود بدقَر گفت: «او را بردار و در کشتزار نابوت یزرعیلی بینداز. به‌یاد بیاور هنگامی‌که ما دوش‌به‌دوش در عقب اَخاب پدر او سواره می‌آمدیم، خداوند علیه او چنین گفت:

²⁶'من دیروز ریخته شدن خون نابوت و پسرانش را دیدم و قول می‌دهم تو را در اینجا در همین کشتزار مجازات کنم.' پس اکنون جسد او را بردار و مطابق کلام خداوند در آن زمین بینداز.»

²⁷هنگامی‌که اَخَزیا پادشاه یهودا این را دید، به‌سوی شهر بِیت‌هَگان گریخت. یِیهو او را دنبال کرد و فریاد زد: «او را بکُشید؛» پس ایشان او را در ارّابه‌اش بر بلندی‌های جور در نزدیکی شهر یَبلعام زخمی کردند. او به شهر مِجِدّو گریخت و در آنجا جان سپرد.

²⁸افرادش او را در ارّابه‌اش به اورشلیم بردند و او را در گور خودش در شهر داوود نزد نیاکانش به خاک سپردند.

²⁹اَخَزیا در یازدهمین سال سلطنت یورام، پسر اَخاب، پادشاهی خود را بر یهودا آغاز کرده بود.

³⁰یِیهو به یِزرِعیل آمد و ایزابل از آمدنش باخبر شد. او بر چشمانش سُرمه‌ کشید و موهای خود را آراست و از پنجره بیرون را نگاه می‌کرد.

³¹زمانی‌‌که یِیهو از دروازه وارد می‌شد، ایزابل گفت: «ای زمری، [۱]ای قاتل سرورت، آیا اوضاع بر وفق مراد است؟»

³²یِیهو سَرخود را به‌سوی پنجره بلند کرد و فریاد زد: «چه کسی طرفدار من است؟ چه کسی؟» دو سه نفر از خواجگان از پنجره به او نگاه کردند.

³³یِیهو گفت: «آن زن را پایین بیندازید.» پس او را پایین انداختند و خونش به روی دیوار و اسبان پاشیده شد و یِیهو با اسب‌ها و ارّابه‌اش بدن او را لگدکوب کردند.

³⁴آنگاه او وارد شده خورد و نوشید و گفت: «اکنون این زن لعنتی را ببرید و او را به خاک بسپارید، زیرا او دختر پادشاه است.»

³⁵امّا هنگامی‌که بیرون رفتند تا او را دفن کنند، فقط کاسۀ سر و استخوان‌های دست و پای او را یافتند.

³⁶وقتی‌که بازگشتند و خبر دادند، یِیهو گفت: «این کلام خداوند است که توسط خدمتگزار خود ایلیای تشبی پیشگویی کرده بود که جسد ایزابل را در زمین یِزرِعیل سگ‌ها خواهند خورد

³⁷و اجزای بدنش مانند سرگین در کشتزارهای زمین یِزرِعیل پراکنده خواهند شد تا کسی نتواند بگوید که این ایزابل است.»