Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش دوّم تواریخ 26 Bible Online

دوّم تواریخ 26 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

دوّم تواریخ 26

¹همۀ مردم یهودا، عُزّیا را که شانزده‌ساله بود به جانشینی پدرش، اَمَصیا برگزیدند.

²پس از این‌که اَمَصیا در آرامگاه سلطنتی دفن شد، عُزّیا شهر ایلوت را تسخیر کرد و آن‌ را بازسازی نمود.

³عُزّیا شانزده‌ساله بود که به سلطنت رسید و مدّت پنجاه و دو سال در اورشلیم پادشاهی کرد. نام مادرش یِکُلیا بود، از اهالی اورشلیم.

⁴او نیز مانند پدرش اَمَصیا آنچه را که در نظر خداوند نیک بود، به‌جا آورد.

⁵تا زمانی‌‌که زَکریا مشاور روحانی او زنده بود، عُزّیا خدا را وفادارانه خدمت کرد و خدا او را کامیاب نمود.

⁶او به جنگ فلسطینی‌ها رفت و دیوارهای جَت، یبنه و اَشدود را ویران کرد، و شهرهای مستحکمی را در سرزمین اَشدود و در دیگر مناطق فلسطین ساخت.

⁷خدا او را در جنگ با فلسطینیان، عرب‌های جوربعل و همچنین با مِعونیان کمک کرد.

⁸عَمونی‌ها به عُزّیا خراج می‌پرداختند و شهرت او تا مرزهای مصر گسترش یافت، زیرا او بسیار نیرومند شده بود.

⁹عُزّیا همچنین اورشلیم را به‌وسیلهٔ ساختن دژهایی در دروازۀ زاویه، دروازۀ درّه و در خَم دیوار مستحکم کرد.

¹⁰او همچنین در بیرون شهر دژهای مستحکم و آب‌انبارهای بسیاری ساخت، زیرا او گلّه‌های بزرگی در دشت و کوه‌پایه‌های غربی داشت، و چون کشاورزی را دوست داشت، مردم را تشویق کرد تا در کوه‌پایه‌ها تاکستان غرس کنند و زمین‌های حاصل‌خیز را کشت کنند.

¹¹او ارتشی بزرگ و آماده جنگ داشت. آمار آن‌ها توسط یِعیئیل و مَعَسیا که منشی بودند، زیر نظر حَنَنیا، یکی از مأموران پادشاه نگاه‌داری می‌شد.

¹²تعداد تمام سران خاندان‌ها که جنگاوران دلاوری بودند، دو هزار و شش‌صد نفر بود.

¹³ایشان سی‌صد و هفت هزار و پانصد سرباز ورزیده قادر به جنگ علیه دشمنان پادشاه را تحت فرمان خود داشتند.

¹⁴عُزّیا برای همۀ سپاه خود سپر، نیزه، کلاه‌خود، زره، کمان و سنگ برای فلاخن فراهم کرد.

¹⁵سنگ‌اندازهایی را که در اورشلیم توسط صنعت‌گران اختراع شده بود، در بُرج‌ها و گوشه‌های دیوار قرار داد و سربازان می‌توانستند توسط آن‌ها سنگ‌های بزرگ و تیر پرتاب کنند. شهرت او تا دوردست‌ها رسید، و او بسیار نیرومند شد، زیرا خدا او را یاری داده بود.

¹⁶امّا هنگامی‌که او نیرومند شد، مغرور گشته رو به زوال گذاشت؛ او به یَهْوه، خدای خود به‌راستی عمل نکرد و وارد معبدِ بزرگ شد تا بر روی قربانگاه بُخور بسوزاند.

¹⁷عَزَریای کاهن و هشتاد نفر از کاهنان شجاع به‌دنبال پادشاه رفتند

¹⁸تا در برابر او ایستادگی کنند. ایشان به عُزّیا گفتند: «تو هیچ حقّی نداری که بُخور برای خداوند بسوزانی. این فقط وظیفۀ کاهنانی است که از خاندان هارون هستند و برای این کار تقدیس شده‌اند. از این مکان مقدّس بیرون شو. تو به خداوند توهین کرده‌ای و از این پس او تو را برکت نخواهد داد.»

¹⁹پس عُزّیا در کنار قربانگاه بُخور ایستاده بود و بخورسوزی برای سوزاندن بُخور در دست داشت، بر کاهنان خشمگین شد و بلافاصله بیماری جذام در پیشانی او ظاهر گشت.

²⁰عَزَریا و کاهنان دیگر با وحشت به پیشانی پادشاه خیره شدند و آنگاه او را مجبور کردند تا معبدِ بزرگ را ترک کند. او با شتاب از آنجا خارج شد، زیرا خداوند او را تنبیه کرده بود.

²¹عُزّیای پادشاه تا پایان عمر خود جزامی بود و به‌خاطر آن بیماری ناپاک شده بود و نمی‌توانست دیگر وارد معبدِ بزرگ شود. او در خانۀ خود جداگانه زندگی می‌کرد، و پسرش، یوتام حکومت سرزمین را به دست گرفت.

²²اِشعیای نبی، پسر آموص بقیّۀ رویدادهای دوران سلطنت عُزّیای پادشاه را نوشته است.

²³عُزّیا درگذشت و در آرامگاه پادشاهان به خاک سپرده شد، ولی به‌خاطر بیماری جذام، او در گور سلطنتی دفن نشد. پسرش یوتام جانشین او شد.