Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش دوّم تواریخ 29 Bible Online

دوّم تواریخ 29 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

دوّم تواریخ 29

¹حِزقیا در بیست و پنج سالگی به سلطنت رسید و مدّت بیست و نه سال در اورشلیم پادشاهی کرد. مادرش دختر زَکریا بود و اَبیّه نام داشت.

²او مانند جدّ خود داوود آنچه را که در نظر خداوند نیک بود، انجام داد.

³حِزقیا در ماه اوّل سال اوّل سلطنت خود، دروازه‌های معبدِ بزرگ را گشوده آن‌ها را ترمیم کرد.

⁴او کاهنان و لاویان را در میدان شرقی گردهم آورد

⁵و به ایشان گفت: «ای لاویان، به من گوش فرادهید! خود و معبدِ بزرگ را تقدیس کنید و چیزهای ناپاک را از معبدِ بزرگ خارج کنید،

⁶زیرا نیاکان ما وفادار نبودند و در نظر یَهْوه، خدای ما کارهای پلیدی انجام دادند. ایشان او را ترک کردند و از مسکن خداوند روی برگردانده به او پشت کردند.

⁷ایشان درهای معبد بزرگ را بستند و چراغ‌هایش را خاموش کردند. در معبد خدای اسرائیل دیگر بُخور و قربانی‌های سوختنی تقدیم نکردند.

⁸شما خود می‌دانید که خشم خدا بر یهودا و اورشلیم فرود آمده و آنچه را که او بر سر ایشان آورده موجب حیرت و ترس همه شده است.

⁹پدران ما در نبرد کشته شدند و همسران و فرزندان ما را به اسارت برده‌اند.

¹⁰«اکنون من تصمیم گرفته‌ام که با یَهْوه، خدای اسرائیل عهد ببندم تا او دیگر از ما خشمگین نباشد.

¹¹ای پسران من، اکنون کوتاهی نکنید، زیرا خداوند شما را برگزیده است تا در حضورش خدمت کنید و خادمان او باشید و برای او بُخور بسوزانید.»

¹²پس لاویان آماده خدمت شدند. از خانوادۀ قُهاتیان: مَحَت پسر عَماسای و یِعوئیل پسر عَزَریا؛ از خانوادۀ مِراری‌: قِیس پسر عَبدی و عَزَریا پسر یِهَلِلئیل؛ از خانوادۀ جِرشونیان: یوآخ پسر زمه و عیدن پسر یوآخ؛ از خانوادۀ اِلیصافان: شمری و یِعیئیل؛ از خانوادۀ آساف: زَکریا و مَتَّنیا؛ از خانوادۀ هیمان: یِحیئیل و شِمعی؛ از خانوادۀ یِدوتون: شِمَعیا و عُزّیئیل.

¹⁵ایشان برادران خود را گرد آوردند و خود را تطهیر کردند و مطابق فرمان پادشاه و کلام خداوند، داخل معبدِ بزرگ شدند تا آن‌ را پاکسازی کنند.

¹⁶کاهنان به قسمت داخلی معبدِ بزرگ رفتند تا آن‌ را پاکسازی کنند و آنچه را ناپاک یافتند از معبد بزرگ، به حیاط معبدِ بزرگ آوردند و لاویان آن‌ها را به وادی قِدرون بردند.

¹⁷ایشان در اوّلین روز ماه اوّل شروع به پاکسازی کردند. در روز هشتم به اتاق ورودی معبدِ بزرگ رسیدند. آنگاه ایشان هشت روز دیگر کار کردند تا در روز شانزدهم، معبدِ بزرگ برای نیایش آماده شد.

¹⁸بعد لاویان نزد حِزقیای پادشاه رفتند و به او گفتند: «ما تمام معبد بزرگ، قربانگاه قربانی‌های سوختنی با همۀ لوازم آن، و میز نان مقدّس و لوازم آن‌ را پاکسازی کردیم.

¹⁹همچنین تمام لوازمی را که آحاز پادشاه در سال‌هایی که به خدا وفادار نبود برداشته بود، بازگرداندیم. همهٔ آن‌ها آماده و پاکسازی شده‌اند و در برابر قربانگاه خداوند قرار دارند.»

²⁰حِزقیای پادشاه، روز بعد صبح زود همۀ رهبران شهر را گرد آورد و همه با هم به معبدِ بزرگ رفتند.

²¹در آنجا هفت گاو نر، هفت قوچ، هفت برّه و هفت بُز نر را به‌عنوان کفّارۀ گناه خاندان سلطنتی، و ملّت و برای تقدیس معبدِ بزرگ آوردند و پادشاه به کاهنان که بازماندگان هارون بودند، امر کرد که آن‌ها را بر قربانگاه خداوند قربانی کنند.

²²پس کاهنان گاوهای را ذبح‌ کردند و خون آن‌ها را بر قربانگاه پاشیدند. بعد قوچ‌ها را ذبح‌ کردند و خون آن‌ها را هم بر قربانگاه پاشیدند. همچنین برّه‌ها را ذبح‌ کردند و خون آن‌ها را هم بر قربانگاه پاشیدند.

²³و در پایان، هفت بُز نر را برای کفّارۀ گناه به حضور پادشاه و جمعیّت آوردند و ایشان دست‌های خود را بر آن‌ها گذاشتند.

²⁴بعد کاهنان آن‌ها را ذبح‌ کردند و خون آن‌ها را به‌عنوان کفّارۀ گناهِ تمام مردم اسرائیل بر قربانگاه پاشیدند، زیرا پادشاه امر کرده بود که قربانی گناه و قربانی سوختنی برای تمام اسرائیل تقدیم شود.

²⁵پادشاه از فرمان‌هایی که خداوند توسط جادِ رائی و ناتانِ نبی به داوود پادشاه داده بود، پیروی کرد و لاویان را با چنگ و بربط و سنج در معبدِ بزرگ گماشت.

²⁶پس لاویان با وسایل موسیقی، همانند آن‌هایی که داوود پادشاه استفاده کرده بود، قرار گرفتند و کاهنان نیز با شیپورها آنجا ایستاده بودند.

²⁷حِزقیا دستور داد تا قربانی سوختنی اهدا شود و هم‌زمان مردم سرودهای نیایشی برای خداوند می‌خواندند و نوازندگان آغاز به نواختن شیپورها و همۀ سازها کردند.

²⁸تمام کسانی‌ که آنجا بودند به نیایش و سرودن پرداختند، و نواختن شیپور تا پایان مراسم قربانی سوختنی ادامه داشت.

²⁹بعد از خاتمۀ مراسم قربانی، حِزقیای پادشاه و همۀ مردم زانو زدند و خدا را پرستش کردند.

³⁰حِزقیای پادشاه و رهبران قوم به لاویان گفتند تا سرودهای نیایشی‌ای را که داوود و آساف رائی نوشته بودند، بخوانند. سپس همه با شادی فراوان زانو زدند و خدا را پرستش کردند.

³¹حِزقیا به مردم گفت: «شما که اکنون برای خداوند تطهیر شده‌اید، نزدیک بیایید و قربانی‌ها و هدایای شکرگزاری را به معبدِ بزرگ بیاورید.» جماعت قربانی‌ها و هدایای شکرگزاری آوردند و هر‌کس که مایل بود، قربانی سوختنی آورد.

³²ایشان هفتاد گاو نر، صد گوسفند و دویست برّه به‌عنوان قربانی سوختنی برای خداوند آوردند.

³³همچنین ایشان شش‌صد گاو و سه هزار گوسفند به‌عنوان قربانی برای مردم آوردند که بخورند.

³⁴چون تعداد کاهنان برای قربانی کردن کم بود، لاویان به ایشان کمک کردند تا کار پایان یابد. در این زمان، کاهنان بیشتری خود را پاک کردند. لاویان در مورد پاک بودن وظیفه‌شناس‌تر از کاهنان بودند.

³⁵علاوه بر قربانی‌هایی که کاملاً سوزانیده می‌شد، کاهنان مسئول سوزاندن چربی قربانی‌های مشارکت و سلامتی‌ای که مردم می‌خوردند و نیز مسئول ریختن شراب روی قربانی سوختنی بودند. به‌این‌ترتیب، نیایش خداوند در معبد بار دیگر آغاز شد.

³⁶حِزقیای پادشاه و تمام مردم شاد بودند، زیرا خدا به ایشان کمک کرد تا این کارها را به‌سرعت انجام دهند.