Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش دوّم تواریخ 30 Bible Online

دوّم تواریخ 30 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

دوّم تواریخ 30

¹مردم نتوانستند عید فِصَح را در زمان خود، یعنی ماه اوّل سال جشن بگیرند، زیرا تعداد کاهنانی که پاک شده بودند کافی نبود و عدّۀ زیادی نیز در اورشلیم گرد نیامده بودند. پس حِزقیای پادشاه، مأموران عالی‌رتبهٔ او و مردم اورشلیم موافقت کردند که در ماه دوّم جشن بگیرند، و پادشاه، برای مردم اسرائیل و یهودا پیام فرستاد. او همچنین دعوت‌نامه‌هایی برای طایفه‌های اِفرایِم و مَنَسی فرستاد تا به معبدِ بزرگ در اورشلیم بیایند و عید فِصَح را جشن بگیرند.

⁴پادشاه و مردم از این امر خشنود بودند.

⁵پس ایشان همۀ بنی‌اسرائیل را از دان در شمال تا بِئِرشِبَع‌ در جنوب دعوت کردند که در اورشلیم گردهم آیند و با جمعیّتی بزرگ‌تر از همیشه، طبق قوانین، عید فِصَح را جشن بگیرند.

⁶قاصدان طبق دستور پادشاه و مأموران عالی‌رتبهٔ او به سراسر اسرائیل و یهودا رفته این پیام را به مردم دادند: «ای مردم اسرائیل، شما که از دست پادشاهان آشور رهایی یافته‌اید. اکنون به‌سوی یَهْوه، خدای ابراهیم، اسحاق و یعقوب بازگردید، و او به‌سوی شما باز خواهد گشت.

⁷مانند نیاکان خود و اسرائیلی‌ها نباشید که به یَهْوه، خدای خود وفادار نبودند. همان‌طور که می‌بینید، او ایشان را به‌شدّت مجازات کرده است.

⁸مانند آن‌ها سرسخت نباشید، بلکه خداوند را پیروی کنید. به معبد اورشلیم، جایی که یَهْوه، خدای شما، آنجا را تا ابد مقدّس نموده است، بیایید و او را پرستش نمایید تا دیگر از شما خشمگین نباشد.

⁹اگر به‌سوی خداوند بازگردید، آنگاه آن‌هایی که اقوام شما را به اسارت برده‌اند، بر ایشان ترحّم خواهند نمود و آن‌ها را آزاد خواهند کرد تا به خانۀ خود بازگردند. یَهْوه، خدای شما مهربان و بخشنده است. اگر به‌سوی او بازگردید، او شما را خواهد پذیرفت.»

¹⁰قاصدان به همۀ شهرهای سرزمین اِفرایِم و مَنَسی و در شمال تا طایفۀ زِبولون رفتند، امّا مردم به ایشان خندیدند و آن‌ها را مسخره کردند.

¹¹باوجوداین، عدّه‌ای از طایفه‌های اَشیر، مَنَسی و زِبولون فروتن شدند و به اورشلیم آمدند.

¹²خداوند در یهودا مردم را متّحد کرد تا با پیروی از دستور پادشاه و مأموران عالی‌رتبه از ارادۀ او متابعت کنند.

¹³گروه بزرگی از مردم در ماه دوّم در اورشلیم گردهم آمدند تا عید نان فطیر را برگزار کنند.

¹⁴ایشان تمام قربانگاه‌هایی را که در اورشلیم برای قربانی و سوزاندن بخور از آن‌ها استفاده می‌شد، از جای برکنده در وادی قِدرون به دور انداختند.

¹⁵پس آن‌ها در روز چهاردهم ماه دوّم برّۀ عید فِصَح را ذبح کردند. کاهنان و لاویان که خود را پاک نکرده بودند، شرمسار ‌شده خود را پاک نمودند و قربانی‌های سوختنی به معبدِ بزرگ آوردند.

¹⁶آن‌ها مطابق تورات موسی، مرد خدا، به وظایف خود گمارده شدند. لاویان خون قربانی را به کاهنان می‌دادند و آن‌ها خون را بر قربانگاه می‌پاشیدند.

¹⁷عدۀ زیادی در آنجا به‌خاطر این‌که خودشان را پاک نکرده بودند، نمی‌توانستند برّه قربانی کنند. پس لاویان برای تمام کسانی‌ که پاک نشده بودند، برّه فِصَح را قربانی می‌کردند.

¹⁸عدّۀ زیادی از افراد طایفه‌های اِفرایِم، مَنَسی، زِبولون و یِساکار خود را پاک نکرده بودند، ولی برخلاف شریعت از قربانی می‌خوردند. امّا حِزقیا برای ایشان دعا کرد و گفت:

¹⁹«ای یَهْوه، خدای نیاکان ما، در نیکویی خود کسانی را که با تمام قلبشان تو را ستایش می‌کنند ببخش، حتّی گرچه آن‌ها مطابق مقرّرات مذهبی پاک نیستند.»

²⁰خداوند دعای حِزقیا را شنید و به ایشان آسیب نرساند.

²¹مدّت هفت روز مردمی که در اورشلیم جمع شده بودند، عید نان فطیر را با شادی فراوان جشن گرفتند. لاویان و کاهنان با تمام توان همراه با آلات موسیقی خداوند را ستایش کردند.

²²حِزقیا از لاویان به‌خاطر مهارت ایشان در برگزاری مراسم نیایشی خداوند سپاسگزاری کرد. پس از هفت روز که قربانی‌های سلامتی تقدیم کردند و یَهْوه، خدای نیاکانشان را ستایش کردند،

²³همهٔ مردم تصمیم گرفتند که مدّت هفت روز دیگر به برگزاری جشن ادامه دهند. پس هفت روز دیگر هم با شادمانی جشن گرفتند.

²⁴حِزقیا، پادشاه یهودا به حاضرین هزار گاو و هفت هزار گوسفند برای قربانی داد و مأموران عالی‌رتبه هم به مردم هزار گاو و ده‌ هزار گوسفند دادند و در آن روزها تعداد زیادی از کاهنان خود را تطهیر کردند.

²⁵تمام مردم یهودا، کاهنان، لاویان، همۀ کسانی‌ که از ناحیۀ شمالی آمده بودند، به‌اضافۀ بیگانگانی که در اسرائیل و یهودا زندگی می‌کردند، همه شادی می‌کردند.

²⁶شهر اورشلیم از شادمانی عظیمی پُر شده بود، زیرا چنین رویدادی از زمان سلیمان پادشاه، پسر داوود رخ نداده بود.

²⁷آنگاه کاهنان و لاویان ایستادند و مردم را برکت دادند. خدا صدای ایشان را شنید و نیایش ایشان به مکان مقدّس او در آسمان‌ها رسید.