Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش دوّم تواریخ 34 Bible Online

دوّم تواریخ 34 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

دوّم تواریخ 34

¹یوشیا هشت‌ساله بود که پادشاه شد و مدّت سی و یک سال در اورشلیم پادشاهی کرد.

²او آنچه را که از‌ نظر خداوند درست بود، انجام داد و در راه جدّ خود، داوود گام برداشت و فرمان‌های خداوند را به‌جا آورد.

³یوشیا در سال هشتم سلطنت خود، در‌حالی‌که هنوز جوان بود، به پرستش خدای جدّ خود، داوود پرداخت، و چهار سال بعد پرستشگاه‌های بالای تپّه‌ها و الهه‌های اَشیرَه و همۀ بُت‌های دیگر را درهم شکست.

⁴به دستور او، قربانگاه بُت‌های بَعَل‌ را سرنگون کرده قربانگاه بُخوری را هم که بر بالای آن‌ها قرار داشت، درهم شکستند. او الهه‌های اَشیرَه را شکست و بُت‌های فلزی و کنده‌کاری شده را به خاک تبدیل کرد و خاک آن‌ها را بر گور کسانی‌ که برای آن‌ها قربانی می‌کردند، پاشید.

⁵او همچنین استخوان کاهنان بُت‌ها را بر روی قربانگاه‌های ایشان سوزاند و یهودا و اورشلیم را پاکسازی کرد.

⁶در شهرهای مَنَسی، اِفرایِم و شمعون، تا نَفتالی و خرابه‌های اطراف آن‌ها، او قربانگاه‌ها را درهم شکست و الهۀ اَشیرَه و دیگر بُت‌ها را با خاک یکسان کرد و در سراسر سرزمین اسرائیل قربانگاه‌های بُخور را ویران کرد. آنگاه به اورشلیم بازگشت.

⁸یوشیا در سال هجدهم سلطنت خود، پس از پاکسازی مملکت و معبدِ بزرگ، شافان پسر اَصَلیا، مَعَسیا، فرماندار شهر اورشلیم و یوآخ پسر یوآحاز خبرنگار را فرستاد تا معبد بزرگِ یَهْوه، خدای خود را بازسازی کنند.

⁹ایشان نزد حلقیای کاهن اعظم رفتند و پولی را که لاویانِ نگهبان دروازه‌ها از مردم مَنَسی، اِفرایِم و سایر مردم اسرائیل و از تمام یهودا، بنیامین و ساکنان اورشلیم جمع کرده و به معبدِ بزرگ آورده بودند، به او دادند.

¹⁰سپس این پول به ناظران بازسازی و کارگرانی که معبدِ بزرگ را تعمیر می‌کردند، سپرده شد

¹¹تا با آن دستمزد نجّاران، معماران و بهای سنگ‌های تراشیده شده و الوار برای ساختن ساختمان‌هایی که به‌خاطر بی‌توجّهی پادشاهان یهود رو به ویرانی بود، پرداخته شود.

¹²همهٔ کارگران وفادارانه کار می‌کردند. ایشان زیر نظر چهار نفر از لاویان به نام‌های یَحَت و عوبَدیا از لاویان خانوادۀ مِراری، زَکریا و مِشُلّام از خانوادۀ قُهات، همراه با لاویانی که در نواختن آلات موسیقی مهارت داشتند، انجام‌ وظیفه می‌کردند.

¹³لاویان دیگر کارِ باربران و سایر کارگران را سرپرستی می‌کردند و گروهی از لاویان نیز مسئول ثبت اسناد و دروازه‌بانی بودند.

¹⁴هنگامی‌که پولی را که به معبدِ بزرگ آورده بودند، بیرون می‌آوردند، حلقیای کاهن، کتاب شریعت خداوند را که توسط موسی داده شده بود، پیدا کرد.

¹⁵او به شافان، منشی دربار گفت: «من این کتاب را در معبدِ بزرگ پیدا کرده‌ام،» و کتاب را به او داد.

¹⁶شافان کتاب را نزد پادشاه آورد و این‌طور گزارش داد: «آنچه را که به عهدۀ مأمورانت گذاشتی، دارند انجام می‌دهند.

¹⁷ایشان پولی را که در معبدِ بزرگ بود، به کارفرمایان و کارگران داده‌اند.»

¹⁸شافان همچنین به پادشاه اطّلاع داد: «حلقیای کاهن کتابی به من داده است.» آنگاه شافان از آن کتاب برای پادشاه خواند.

¹⁹هنگامی‌که پادشاه کلمات آن کتاب را شنید، جامۀ خود را درید

²⁰و به حِلقیا، اَخیقام پسر شافان، عَبدون پسر میکا، شافان منشی دربار و عسایا، خادم پادشاه چنین امر کرد:

²¹«بروید و از طرف من و سایر مردمی که هنوز در اسرائیل و یهودا هستند، از خداوند دربارۀ آموزش‌های این کتابی که پیدا شده است، هدایت بخواهید، چون خشم خداوند که بر ما فرود آمده، بزرگ است، زیرا نیاکان ما کلام خداوند را به‌جا نیاوردند و مطابق نوشته‌های این کتاب عمل نکردند.»

²²پس حِلقیا و کسان دیگر نزد حُلده نبی، که زن شَلّوم بود، رفتند. شَلّوم پسر توقهَت و نوۀ حَسره، مسئول لباس‌های معبدِ بزرگ بود. او در قسمت جدید اورشلیم زندگی می‌کرد. ایشان در این مورد با او سخن گفتند.

²³او به ایشان گفت: «یَهْوه، خدای اسرائیل چنین می‌فرماید، 'بروید و به کسی‌ که شما را فرستاده است بگویید،

²⁴من به‌یقین تمام لعنت‌هایی را که در این کتاب آمده و در حضور پادشاه یهودا خوانده شده بر سر این سرزمین و ساکنان آن خواهم آورد.

²⁵زیرا ایشان مرا ترک کرده‌اند و برای خدایان دیگر قربانی می‌کنند، و با کردار دست‌های خود خشم مرا برانگیخته‌اند. پس خشم من بر این سرزمین خواهد ریخت و سیراب نخواهد شد.'

²⁶امّا در مورد پادشاه به او بگویید یَهْوه، خدای اسرائیل چنین می‌گوید، 'تو به آنچه در کتاب نوشته شده است، گوش فرادادی،

²⁷و توبه کرده خود را در برابر من فروتن ساختی، جامۀ خود را دریدی و هنگامی‌که تهدیدهای مرا در مورد اورشلیم و ساکنان آن شنیدی، گریستی. من نیایش تو را شنیده‌ام

²⁸و مجازات اورشلیم بعد از مرگ تو رخ خواهد داد. تو در آرامش خواهی مرد.'» پس ایشان جواب نبیّه را به پادشاه رساندند.

²⁹آنگاه پادشاه برای رهبران یهودا و اورشلیم پیام فرستاد تا گرد هم بیایند.

³⁰پادشاه با همۀ مردم یهودا و ساکنان اورشلیم، کاهنان، لاویان، کوچک و بزرگ به معبدِ بزرگ رفت. او تمام تورات را که در معبدِ بزرگ یافته بود، برای مردم خواند.

³¹پادشاه در مکان خود ایستاد و در برابر خداوند پیمان بست تا از خداوند پیروی کند، فرمان‌های او را به‌جا آوَرَد و قوانین و احکام او و پیمانی را که در کتاب نوشته شده بود، با تمامی دل‌وجان به‌جا آوَرَد.

³²او مردم بنیامین و هرکسی را که در اورشلیم بود، واداشت تا سوگند بخورند که پیمان را نگه خواهند داشت. و مردم اورشلیم از ضوابطی که در پیمان ایشان با خدای نیاکان خویش داشتند، پیروی کنند.

³³یوشیای پادشاه تمام بُت‌های نفرت‌انگیزی را که در سرزمین‌های مردم اسرائیل بود، از بین برد و همۀ کسانی را که در اسرائیل بودند، مجبور کرد تا یَهْوه، خدای خود را پرستش کنند و تا زمانی‌‌که زنده بود، مردم را واداشت تا یَهْوه، خدای نیاکانشان را خدمت کنند.