Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش دوّم تواریخ 36 Bible Online

دوّم تواریخ 36 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

دوّم تواریخ 36

¹مردم یهودا یوآحاز، پسر یوشیا، را به جانشینی پدرش در اورشلیم به پادشاهی مسح نمودند.

²یوآحاز بیست و سه‌ساله بود که پادشاه شد و مدّت سه ماه در اورشلیم سلطنت کرد.

³سپس فرعون او را در اورشلیم برکنار کرد و خراجی معادل سه هزار و چهارصد کیلوگرم نقره و سی‌ و چهار کیلوگرم طلا بر یهودا تحمیل کرد.

⁴فرعون، اِلیاقیم برادر یوآحاز را به پادشاهی یهودا گماشت و نام او را به یِهویاقیم تغییر داد. سپس نکو، یوآحاز را به اسیری با خود به مصر برد.

⁵یِهویاقیم بیست و پنج‌ساله بود که پادشاه شد و مدّت یازده سال در اورشلیم حکومت کرد. او آنچه را در نظر خداوند پلید بود، انجام داد.

⁶نبوکدنصر، پادشاه بابِل، به یهودا حمله کرد و آن‌ را اشغال نمود و یِهویاقیم را دستگیر کرد و او را به زنجیر کشیده به بابِل برد.

⁷نبوکدنصر مقداری از ظروف معبدِ بزرگ را به بابِل برد و در کاخ خود قرار داد.

⁸شرح آنچه یِهویاقیم انجام داد و کارهای زشت او در کتاب تاریخ پادشاهان اسرائیل و یهودا نوشته شده‌اند. بعد از او پسرش، یِهویاکین به‌جای او به پادشاهی رسید.

⁹یِهویاکین در سن هجده‌سالگی پادشاه شد و مدّت سه ماه و ده روز در اورشلیم حکومت کرد. او نیز علیه خداوند گناه ورزید.

¹⁰بعد در بهار همان سال، نبوکدنصر او را همراه با ظروف گران‌بهای معبدِ بزرگ به بابِل برد و عمویش، صِدِقیا را به‌جای او به پادشاهی یهودا گماشت.

¹¹صِدِقیا بیست و یک‌ساله بود که پادشاه شد و مدّت یازده سال در اورشلیم حکومت کرد.

¹²او هم علیه خداوند گناه ورزید و به سخنان اِرمیای نبی که کلام خداوند را می‌گفت با فروتنی گوش نداد.

¹³باوجودی‌که نبوکدنَصر، صِدِقیا را وادار کرده بود به او سوگند وفاداری یاد کند، صِدِقیا علیه او شورش کرد. او سرسخت و سخت‌دل شد و به‌سوی یَهْوه، خدای اسرائیل بازنگشت.

¹⁴همچنین رهبران یهودا، کاهنان و مردم از راه‌های گناه‌آلود و بُت‌پرستانۀ ملّت‌های اطراف خود پیروی کردند و معبدی را که خداوند تقدیس نموده بود، ناپاک ساختند.

¹⁵یَهْوه، خدای نیاکان ایشان به فرستادن انبیا ادامه داد تا به قوم خود هشدار دهد، چون بر ایشان و معبدِ بزرگ خود شفقّت داشت.

¹⁶ولی آن‌ها انبیای خدا را مسخره کردند و کلام خدا را ناچیز ‌شمردند و به انبیا اهانت کردند تا آنکه آتش غضب خداوند به‌قدری بر‌ آن‌ها برافروخته شد که دیگر راه علاجی باقی نماند.

¹⁷پس خداوند پادشاه بابِل را برانگیخت تا به ایشان حمله کند. پادشاه بابِل مردان جوان را حتّی در معبدِ بزرگ کشت، و به هیچ‌کس، پیر و جوان، مرد و زن، سالم و بیمار رحم نکرد. خدا همه را به دست او تسلیم کرد.

¹⁸پادشاه بابِل معبدِ بزرگ و خزانۀ آن و ثروت پادشاه و درباریان را تاراج کرد و همه‌چیز را به بابِل برد.

¹⁹آن‌ها معبدِ بزرگ را سوزاندند و دیوارهای اورشلیم را ویران کردند و تمام کاخ‌ها را به آتش کشیدند و ظروف گران‌بهای آن‌ها را شکستند.

²⁰او آن‌هایی را که از ‌دَم شمشیر گریخته بودند، به بابِل تبعید کرد، و تا استقرار پادشاهی پارس، ایشان بردۀ او و پسرانش بودند.

²¹به‌این‌ترتیب این کلام خداوند که به‌وسیلهٔ اِرمیای نبی فرموده بود به انجام رسید: «این سرزمین به مدّت هفتاد سال به ازای سال‌هایی که مردم در اسرائیل قانون سَبَّت را شکسته بودند خالی از سکنه خواهد ماند.»

²²در سال اوّل سلطنت کوروش، شاهنشاه پارس، خداوند آنچه را که توسط اِرمیای نبی فرموده بود، به انجام رساند. او کوروش را برانگیخت تا فرمانی صادر کند و نوشتۀ آن‌ را به سرتاسر نواحی شاهنشاهی خود بفرستد تا با صدای بلند خوانده شود.

²³این فرمان کوروش امپراتور پارس است: «یَهْوه، خدای آسمان مرا فرمانروای همۀ جهان کرد و به من مسئولیّت ساختن معبدی برای او در اورشلیم در یهودا داده است. اکنون همۀ کسانی‌ که قوم خدا هستند، به آنجا بروند! یَهْوه، خدای شما همراهتان باشد!»