Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش خروج 22 Bible Online

خروج 22 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

خروج 22

¹«اگر کسی گاو یا گوسفندی را بدزد و آن‌ را بکُشد یا بفروشد، باید در عوض هر گاو، پنج گاو و در عوض هر گوسفند، چهار گوسفند بدهد.

²اگر دزدی در حال دزدی دستگیر شده با ضربه کشته شود، چنانچه در زمان شب باشد، جریمه‌ای پرداخت نشود،

³ولی اگر در روز روشن صورت گیرد، جریمهٔ خون او باید پرداخت شود. هرکه دزدی کند باید جریمهٔ آن‌ را بپردازد و اگر چیزی برای پرداخت جریمه‌ ندارد، خود او را به‌عنوان غلام بفروشند تا با پول آن جریمه‌ٔ دزدی را بپردازد.

⁴اگر حیوان دزدیده شده زنده در دست او گرفته شود، چه گاو یا الاغ و یا گوسفند، او باید دو برابر آن جریمه بدهد.

⁵«اگر کسی بدون اجازه حیواناتش را در مزرعه یا تاکستان کس دیگری بچراند، باید از بهترین محصول تاکستان یا مزرعۀ خود تاوان آن‌ را پس بدهد.

⁶«اگر کسی در مزرعه خود آتشی روشن کند و آن آتش به مزرعه شخص دیگری سرایت کند و خوشه‌های غلّه را که رسیده و یا درو شده است بسوزاند، کسی‌ که آتش روشن کرده، باید خسارات آن‌ را جبران کند.

⁷«اگر کسی پول و یا اموال قیمتی خود را به‌طور امانت به کسی بسپارد ولی آن‌ها از خانۀ آن شخص دزدیده شود، اگر دزد را پیدا کردند، دزد باید دو برابر آن‌ را پس بدهد.

⁸امّا اگر دزد پیدا نشد، آن شخصی‌ که اموال نزد او بوده، باید نزد قاضی [۲۳]برود و در آنجا قسم بخورد که اموال امانت‌گذار را ندزدیده است.

⁹«در هر ادّعای خیانت در امانت، چه در مورد گاو، الاغ، گوسفند و چه لباس و هر چیز دیگر که کسی ادّعای آن‌ را می‌کند، هر دو نفر را نزد قاضی ببرند و کسی‌ که در حضور خدا مقصّر شناخته ‌شود، دو برابر خسارت بدهد.

¹⁰«اگر کسی الاغ، گاو، گوسفند یا هر حیوان دیگری را از همسایۀ خود به امانت بپذیرد ولی آن حیوان بمیرد یا صدمه ببیند و یا به‌زور از او گرفته شود و شاهدی هم نباشد،

¹¹آن شخص باید به حضور خدا رفته قسم بخورد که اموال همسایۀ خود را ندزدیده است. دراین‌صورت مالک حیوان قسم او را قبول کند و عوض آن‌ را نگیرد.

¹²امّا اگر حیوان امانتی دزدیده شود، باید تاوان آن‌ را پس بدهد.

¹³اگر حیوان امانتی توسط حیوان وحشی کشته شده باشد، باقی‌مانده‌ٔ لاشه را به‌عنوان مدرک نزد صاحبش بیاورد و دیگر لازم نیست که تاوان پس بدهد.

¹⁴«اگر کسی حیوانی را از همسایۀ خود قرض گرفت و در غیاب صاحبش آسیبی به آن حیوان رسید و یا مُرد، او باید به همسایه‌اش تاوان آن‌ را بدهد.

¹⁵ولی اگر در حضور صاحب حیوان بوده، لازم نیست که خسارت آن‌ را بپردازد. اگر آن حیوان را کرایه کرده بود، کرایه‌ای که داده شده به‌عوض تاوان آن می‌باشد.

¹⁶«اگر کسی دختری را که نامزد کسی نیست، فریب بدهد و به او تجاوز کند، باید مهریه‌اش را به او پرداخته با او ازدواج نماید.

¹⁷اگر پدر دختر به هیچ‌وجه راضی نباشد که دختر را به او بدهد، آن مرد باید مهریۀ یک دختر را به او بدهد.

¹⁸«زن جادوگر را زنده نگذارید.

¹⁹«هر‌کس که با حیوانی جماع کند، باید کشته شود.

²⁰«هر‌کس که برای خدای دیگری غیراز من که یَهْوه هستم قربانی بگذراند، باید به مرگ محکوم شود.

²¹«به کسی که غریب است ظلم منمایید. به‌خاطر داشته باشید که شما هم در سرزمین مصر غریب بودید.

²²به بیوه‌زن یا یتیم ظلم نکنید.

²³اگر بر ایشان ظلم کنید و ایشان نزد من فریاد برآورند، دعای ایشان را مستجاب خواهم کرد،

²⁴و من خشمگین شده شما را با شمشیر خواهم کشت و زن‌های شما بیوه و فرزندانتان یتیم خواهند شد.

²⁵«اگر به فقیری از افراد قوم من پولی قرض دادید، مثل رباخواران از او بهره نگیرید.

²⁶اگر ردای همسایۀ خود را به‌عنوان گرو گرفتید، قبل از غروب آفتاب آن‌ را به او برگردانید،

²⁷چون ممکن است تنها ردایی باشد که او خود را با آن گرم می‌کند و با آن می‌خوابد. اگر او نزد من فریاد برآورد، دعای او را مستجاب خواهم کرد، زیرا من مهربان هستم.

²⁸«به خدا ناسزا مگویید. رهبر قوم خود را لعنت نکنید.

²⁹«در دادن هدیۀ نوبر محصول و شیرۀ انگور خود تأخیر نکنید. «نخست‌زادگان پسر را برای من وقف نمایید.

³⁰نخست‌زادۀ گاو و گوسفند خود را نیز به من بدهید؛ اوّلین نخست‌زادۀ نر را هفت روز نزد مادرش نگه‌دارید و در روز هشتم آن‌ را به من تقدیم کنید.

³¹«شما قومی هستید که برای من تقدیس شده‌اید، پس نباید گوشت حیوانی را که توسط حیوانات وحشی دریده شده باشد، بخورید. آن‌ را نزد سگ‌ها بیندازید.