Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش خروج 32 Bible Online

خروج 32 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

خروج 32

¹وقتی مردم دیدند که موسی مدّت زیادی در کوه مانده و بازنگشته است، دور هارون جمع شدند و گفتند: «ما نمی‌دانیم چه بر سر این موسی مردی که ما را از مصر بیرون آورد، آمده است. پس خدایی برای ما بساز تا ما را هدایت کند.»

²هارون به آن‌ها گفت: «گوشواره‌های طلایی را که در گوش زن‌ها و دختران و پسران شما هست، درآورده نزد من بیاورید.»

³پس تمام قوم گوشواره‌های طلایی را از گوش‌هایشان درآورده نزد هارون بردند.

⁴هارون گوشواره‌ها را از ایشان گرفت و آن‌ها را ذوب کرده در قالب ریخت و یک گوسالۀ طلایی از آن درست کرد. مردم گفتند: «ای اسرائیل، این خدای ما است که ما را از زمین مصر بیرون آورد.»

⁵سپس هارون قربانگاهی در مقابل گوسالۀ طلایی درست کرد و اعلام نمود: «فردا جشنی برای خداوند خواهد بود.»

⁶روز بعد، صبح زود برخاسته قربانی‌های سوزاندنی و قربانی‌های مشارکت و سلامتی آوردند و سپس به خوردن و نوشیدن و لهوولعب پرداختند.

⁷خداوند به موسی گفت: «فوراً پایین برو. زیرا قوم‌ تو که از زمین مصر بیرون آوردی، فاسد شده‌اند.

⁸آن‌ها به همین زودی از راه من منحرف شده‌اند و گوساله‌ای از طلا برای خود درست کرده آن‌ را پرستش می‌کنند و برای آن قربانی نموده‌اند. آن‌ها می‌گویند: «ای اسرائیل، این همان خدایی است که شما را از سرزمینِ مصر بیرون آورده است!»

⁹من می‌دانم که این قوم مردمانی سرکش هستند.

¹⁰بگذار آتش خشم من شعله‌ور شده آن‌ها را بسوزاند و هلاک کند. سپس از تو قومی بزرگ به‌وجود خواهم آورد.»

¹¹امّا موسی نزد یَهْوه، خدای خود التماس نموده گفت: «ای خداوند، چرا با قوم خود چنین خشمگین هستی، قومی که باقدرت عظیم و دست توانای خود از مصر بیرون آوردی؟

¹²چرا مصریان بتوانند بگویند که هدف تو از بیرون بردن قوم از مصر این بود تا آن‌ها را در کوه‌ها بکُشی و به کُل از بین ببری؟ از خشم خود بگذر و از تصمیم خود منصرف شو و این بلا را بر سر قوم خود نیاور.

¹³خادمان خود ابراهیم و اسحاق و یعقوب، را به‌یاد آور. سوگندی که برای ایشان خوردی به‌خاطر بیاور که فرمودی نسل آن‌ها را مانند ستارگان آسمان زیاد می‌کنی و تمام سرزمینی را که به ایشان قول دادی به آن‌ها می‌دهی تا میراث ابدی آن‌ها باشد.»

¹⁴پس خداوند منصرف شد و بلایی را که گفته بود، بر سر قومش نیاورد.

¹⁵موسی از کوه پایین رفت و دو لوح سنگی که احکام بر دو طرف آن نوشته شده بود، در دستش بود.

¹⁶این لوح‌های سنگی را خود خدا خودش ساخته بود و احکامش را بر روی آن‌ها نوشته بود.

¹⁷وقتی‌که یوشع سر و صدا و فریاد مردم را شنید، به موسی گفت: «‌صدای جنگ از اردوگاه به گوش می‌رسد.»

¹⁸موسی در جواب گفت: «آنچه می‌شنوم فریاد پیروزی و یا نالۀ شکست نیست، بلکه صدای آواز خواندن است.»

¹⁹وقتی‌که موسی نزدیک اردو رسید و گوساله طلایی و مردمی‌ را که می‌رقصیدند، دید، خشمگین شد و لوح‌ها را در پای کوه به زمین زد و شکست.

²⁰سپس گوساله‌ای را که ساخته بودند برداشت و در آتش سوزانید و مثل پودر آن‌ را نرم کرد و سپس با آب مخلوط نموده آن آب را به بنی‌اسرائیل نوشانید.

²¹موسی به هارون گفت: «این مردم با تو چه‌ کرده‌اند که آن‌ها را به چنین گناه عظیمی کشاندی؟»

²²هارون گفت: «از من عصبانی نشو؛ تو می‌دانی که این مردم چقدر تمایل به شرارت دارند.

²³آن‌ها به من گفتند که ما نمی‌دانیم چه بر سر این موسی مردی که ما را از مصر بیرون آورده است، آمده. پس برای ما خدایی درست کن تا ما را هدایت کند.

²⁴من از آن‌ها خواستم تا طلاهای خود را نزد من بیاورند و آن‌ها هم آوردند. سپس طلاها را در آتش انداختم و این گوساله بیرون آمد!»

²⁵موسی دید که هارون اجازه داده قوم یاغی شوند و مورد تمسخر دشمنان قرار گیرند.

²⁶بنابراین در مقابل دروازۀ اردوگاه ایستاده فریاد کرد و گفت: «تمام کسانی‌ که با خداوند هستند، اینجا نزد من بیایند.» تمام طایفۀ لاوی نزد موسی رفتند.

²⁷موسی به آن‌ها گفت: «یَهْوه، خدای بنی‌اسرائیل می‌فرماید هریکی از شما شمشیر خود را بسته از این‌طرف اردو به آن‌طرف اردو برود و برادر و دوست و همسایۀ خود را بکُشد.»

²⁸لاویان دستور موسی را اطاعت کردند و در آن روز نزدیک به سه هزار مرد را کشتند.

²⁹موسی به لاویان گفت: «شما امروز با کشتن پسران و برادران خویش، خود را برای خدا وقف نموده‌اید تا به‌عنوان کاهنان، خداوند را خدمت کنید. بنابراین خداوند خودش شما را برکت دهد.»

³⁰روز بعد، موسی به مردم گفت: «شما مرتکب گناه بزرگی شده‌اید. امّا من دوباره بالای کوه می‌روم؛ شاید بتوانم از خدا برای شما آمرزش بطلبم.»

³¹موسی دوباره نزد خدا رفت و گفت: «این مردم گناه بزرگی مرتکب شده‌اند. آن‌ها خدایی از طلا برای خود درست کردند.

³²حالا از تو تقاضا می‌کنم که گناه آن‌ها را ببخشی. امّا اگر نمی‌خواهی گناه آن‌ها را ببخشی، پس نام مرا هم از دفترت پاک‌ کن.»

³³خداوند در جواب گفت: «من نام کسانی را که به‌ضد من گناه کرده‌اند، از دفتر خود پاک می‌کنم.

³⁴حالا برو و قوم را به‌جایی که به تو گفته‌ام، هدایت کن. به‌خاطر داشته‌ باش که فرشتۀ من تو را راهنمایی خواهد کرد. ولی به‌موقع خودش من قوم را به‌خاطر گناهانشان مجازات خواهم کرد.»

³⁵پس خداوند آن قوم را به‌خاطر این‌که هارون را مجبور کرده بودند که گوسالۀ طلایی برای آن‌ها بسازد، به بلایی مبتلا نمود.