Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش ایّوب 21 Bible Online

ایّوب 21 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

ایّوب 21

¹لطفاً به سخنان من به‌دقّت گوش بدهید؛ این تسلّی شما به من باشد.

³به من فرصت بدهید تا حرف‌های خود را بزنم، و بعد اگر خواستید، مسخره‌ام کنید.

⁴شکایت من از انسان نیست. برای بی‌صبری و بی‌طاقتی خودم دلیل دارم.

⁵به من نگاه کنید و از حیرت دست بر دهان گذارده ساکت باشید.

⁶وقتی مصیبت‌هایی را که بر سر من آمده است، به یاد می‌آ‌ورم، تمام بدنم از وحشت به لرزه می‌افتد.

⁷چرا مردم بدکار تا سن پیری زنده می‌مانند و به قدرت و جلال می‌رسند؟

⁸ایشان دارای فرزندان و نوادگان می‌شوند، و شاهد رشدشان می‌باشند.

⁹خانه‌هایشان از هرگونه ترس و خطر در امان است و خدا آن‌ها را جزا نمی‌دهد.

¹⁰گاوهایشان تولید مثل می‌کنند و در هنگام زایمان دچار مشکل نمی‌شوند.

¹¹کودکانشان بیرون می‌روند و مانند گوسفندان رقص و پای‌کوبی می‌کنند.

¹²با صدای دف و بربط و نی، از خوشحالی سرود می‌خوانند.

¹³بدکاران، عمر خود را در کامرانی می‌گذرانند و در آرامش از دنیا می‌روند.

¹⁴از خدا می‌خواهند که کاری به کارشان نداشته باشد و مایل نیستند که طریق خدا را بشناسند.

¹⁵می‌گویند: «قادر مطلق کیست که او را بندگی نماییم؟ چه فایده‌ای دارد که نزد او دعا کنیم؟»

¹⁶آن‌ها ادّعا می‌کنند که سعادتشان نتیجۀ سعی و کوشش خود آن‌ها است، امّا من با طرز فکرشان موافق نیستم.

¹⁷آیا تا‌به‌حال چراغ شریران خاموش شده یا بلایی بر سرشان آمده است؟ آیا خدا هرگز آن‌ها را از روی غضب خود جزا داده است؟

¹⁸یا آن‌ها را مثل کاهی در برابر باد یا مانند خاک در برابر توفان پراکنده کرده است؟

¹⁹شما می‌گویید که خدا فرزندان را به‌خاطر گناهان پدرانشان مجازات می‌کند. باشد که خدا خودش آن‌ها را مجازات کند تا جزای گناهان خود را ببینند.

²⁰خودشان باید نابودی خود را ببینند و از جام غضب قادر مطلق بنوشند.

²¹آیا آن‌ها بعد از این‌که عمرشان سپری می‌شود، برای خانواده‌هایشان دلواپس خواهند بود؟

²²آیا کسی می‌تواند به خدایی که داور عالم است، چیزی بیاموزد؟

²³برخی از انسان‌ها تا روز آخر زندگیشان از سلامتی برخوردارند؛ آن‌ها با خوشحالی در آسودگی می‌میرند؛ آن‌ها خوب تغذیه شده‌اند.

²⁵برخی هم در بدبختی، در‌حالی‌که لذّتی از زندگی نبرده‌اند، می‌میرند.

²⁶امّا همه یکسان به خاک می‌روند و خوراک کرم‌ها می‌شوند.

²⁷من افکار شما را می‌دانم و نقشه‌های کینه‌توزانه‌ای را که برای من می‌کشید.

²⁸می‌گویید: «خانۀ بزرگان و امیران چه شد، و آن‌هایی که کارشان همیشه شرارت بود، کجا هستند؟»

²⁹بروید از کسانی‌ که دنیا را دیده‌اند، بپرسید و شرح سفر آن‌ها را بخوانید.

³⁰آنگاه خواهید دانست که اشخاص بدکار در روز فلاکت در امان می‌مانند و از غضب خدا مصون می‌مانند.

³¹کسی نیست که شریران را متّهم کند و به سزای کارهایشان برساند.

³²وقتی می‌میرند، با احترام به خاک سپرده می‌شوند و در آرامگاهشان نگهبان می‌گمارند.

³³همهٔ مردم جنازۀ آن‌ها را مشایعت می‌کنند؛ حتّی خاک هم آن‌ها را با خوش‌رویی می‌پذیرد.

³⁴پس شما چطور می‌توانید با سخنان پوچ و بی‌معنی‌تان مرا تسلّی بدهید؟ همۀ پاسخ‌های شما غلط و از حقیقت دورند.