Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش مزمور 107 Bible Online

مزمور 107 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

مزمور 107

¹خداوند را سپاس بگویید، زیرا که نیکو است و محبّت پایدار او جاودانی است.

²آنانی که به‌وسیلهٔ خداوند نجات‌یافته‌اند، بگویند که خداوند آنان را از دست دشمنانشان رهایی داده است

³و آنان را از شرق و غرب، از شمال و جنوب، از سرزمین‌های بیگانه بازگردانده است.

⁴برخی در بیابان آواره و سرگردان بودند و شهری برای سکونت پیدا نکردند.

⁵گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لبشان رسیده بود.

⁶در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد زدند، و او آن‌ها را از پریشانی نجات داد.

⁷سپس آن‌ها را از راهی مستقیم به شهری هدایت کرد که بتوانند در آن ساکن گردند.

⁸آن‌ها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده شکرگزار باشند.

⁹او تشنگان را سیراب می‌کند و گرسنگان را با خوراک‌های نیکو سیر می‌گرداند.

¹⁰برخی در تاریکی و ظلمت، در زندان، در غُل‌و‌زنجیر به سر می‌برند،

¹¹زیرا از کلام خدا سرپیچی کردند و احکام خدای قادر متعال را به‌جا نیاوردند.

¹²زیر بار کار و زحمت، پشت آن‌ها خم شده، از پای افتاده بودند و کسی نبود که به آن‌ها کمک کند.

¹³در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد زدند و او آن‌ها را از پریشانی نجات داد.

¹⁴آنان را از تاریکی و ظلمت بیرون آورد و از غُل‌و‌زنجیر آزاد کرد.

¹⁵آن‌ها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده شکرگزار باشند،

¹⁶زیرا او دروازه‌های برنزی را در هم شکست و میله‏‌های آهنین را دوپاره کرد.

¹⁷بعضی به‌خاطر روش گناه‌آلود خود رنج می‌کشیدند و به‌ سبب شرارت‌های خویش در عذاب بودند.

¹⁸اشتهای خود را به هر نوع خوراک از دست‌ داده و پایشان به لب گور رسیده بود.

¹⁹در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد زدند و او آن‌ها را از پریشانی نجات داد.

²⁰او با کلامش آن‌ها را شفا داده از مرگ رهایی بخشید.

²¹آن‌ها باید خداوند را به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده شکرگزار باشند.

²²برایش قربانی تشکّر تقدیم کنند و با سرودهای شاد، کارهای او را بیان نمایند!

²³بعضی با کشتی به دریا رفته به تجارت مشغول شدند.

²⁴آن‌ها کارهای خداوند و اعمال شگفت‌انگیز او را در عمق دریاها مشاهده کردند.

²⁵به فرمان او بادی شدید برخاست و امواج دریا را خروشان ساخت.

²⁶کشتی‌ها گاهی به هوا پرتاب می‌شدند و گاهی به اعماق آب فرو‌می‌رفتند و سرنشینان آن‌ها، در این مَهلکه نیمه‌جان شده بودند.

²⁷مانند مستان تلو‌تلو می‌خوردند و مهارت خود را از دست ‌داده بودند.

²⁸در آن تنگنا، نزد خداوند فریاد زدند و او آن‌ها را از آن پریشانی رهایی داد؛

²⁹توفان را آرام کرد و امواج دریا ساکت شد.

³⁰آن‌ها از آرامی خوشحال شدند و خداوند آن‌ها را به بندر دلخواهشان رسانید.

³¹آن‌ها باید از خداوند به‌خاطر محبّت پایدار و کارهای فوق‌العاده‌ای که برای انسان انجام داده، شکرگزار باشند.

³²عظمت او را در میان مردم بیان کنند و او را در حضور رهبران ستایش نمایند.

³³خداوند رودخانه‌ها را به بیابان تبدیل می‌کند و چشمه‌های آب را خشک می‌سازد.

³⁴زمین‌های حاصل‌خیز را به‌خاطر شرارت ساکنان آن به شوره‌زار مبدّل می‌نماید.

³⁵بیابان‌ها را به برکه‌های آب، و زمین‌های خشک را به چشمه‌سار تبدیل می‌کند.

³⁶مردمان گرسنه را در آنجا ساکن می‌سازد تا برای خود شهری بسازند.

³⁷و در آنجا به زراعت بپردازند و تاکستان‌ها غرس نمایند و محصول فراوان به دست آوردند.

³⁸او قوم خود را برکت می‌دهد و فرزندان آنان را بسیار می‌سازد و نمی‌گذارد که گلّه‏‌ها و رمه‏‌های آن‌ها کم شوند.

³⁹وقتی قوم خدا توسط ظلم‌وستم دشمنان شکست ‌خورده مورد توهین قرار گرفتند،

⁴⁰خداوند رهبران ظالم را خوار و ذلیل و در ویرانه‌‏ها آواره ساخت،

⁴¹امّا نیازمندان را از مذلّت رهانید و اهل خانواده‌هایشان را مانند گلّه‏‌ها زیاد کرد.

⁴²مردمان نیک، این‌ها را می‌بینند و خوشحال می‌شوند، امّا شریران خاموش می‌گردند.

⁴³آنکه حکیم است خوب در این‌ باره بیندیشد و محبّت پایدار خداوند را به یاد داشته باشد.