Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش مزمور 31 Bible Online

مزمور 31 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

مزمور 31

¹سرود داوود خداوندا، به تو پناه می‌آورم؛ هرگز شرمسارم نکن. در عدالت خویش، مرا رهایی بده.

²دعایم را مستجاب فرما و هرچه زودتر نجاتم ده. صخره و پناهگاه من باش، و قلعه‌ای مستحکم برای نجاتم.

³تو پناهگاه و پشتیبان من هستی. به‌خاطر نام خود راهنمای من باش و هدایتم کن.

⁴مرا از دامی که برایم گسترده‌اند برهان، زیرا تو پناهگاه من هستی.

⁵ای یَهْوه، خدای امین، روح خود را به دست تو می‌سپارم؛ تو مرا نجات داده‌ای.

⁶از بُت‌پرستان نفرت داری، امّا من، ای خداوند، به تو توکّل دارم.

⁷به‌خاطر رحمت پایدار تو شادی و خوشی می‌کنم. تو سختی‌های مرا دیده‌ای و از مشکلاتم آگاهی.

⁸مرا به دست دشمنانم نسپردی؛ تو مرا آزاد گذاشتی تا هرکجا که بخواهم بروم.

⁹خداوندا، بر من رحم‌ کن، زیرا در سختی هستم. چشمانم از غصّه تار گردیده و از پا درآمده‌ام.

¹⁰عمرم در غم گذشته و سال‌های زندگی را با حسرت طی کرده‌ام. توانایی خود را از دست داده‌ام و استخوان‌هایم پوسیده‌اند.

¹¹همۀ دشمنانم، به‌خصوص همسایگانم، مرا تحقیر می‌کنند. آشنایانم از من می‌ترسند؛ وقتی مرا در کوچه می‌بینند، می‌گریزند.

¹²مثل مُردگان از خاطره‌ها فراموش شده‌ام؛ مانند ظرفی شکسته از‌ نظر افتاده‌ام.

¹³تهمت‌های زیادی از سوی دشمنانم می‌شنوم. وحشت اطرافم را فراگرفته است. آن‌ها بر ضد من دسیسه می‌چینند و برای قتل من نقشه می‌کشند.

¹⁴امّا، ای خداوند، من بر تو اعتماد دارم و می‌گویم: «تو خدای من هستی.»

¹⁵زندگی من در دست تو است؛ مرا از دست دشمنانم و آزاردهندگانم، برهان.

¹⁶نور روی خود را بر بنده‌ات بتابان؛ با رحمت پایدارت مرا نجات بده.

¹⁷خداوندا، تو را می‌خوانم، مگذار که شرمنده شوم، بلکه بگذار مردمان شریر شرمنده شوند و خاموش به دیار مردگان بروند.

¹⁸آنانی را که دروغ می‌گویند و از روی تکبّر و با تحقیر علیه مردمانِ نیک حرف می‌زنند، ساکت گردان.

¹⁹چه عظیم است نیکویی تو بر ترسندگانت؛ همه می‌دانند که تو چقدر نیکو‌یی و از آن‌هایی که به تو پناه می‌آورند محافظت می‌کنی.

²⁰آن‌ها را زیر سایۀ حضور خود از دسیسه‌های مردم حفظ می‌کنی و آن‌ها را در پناهگاه خود از زخم‌زبان دشمنان محفوظ می‌داری.

²¹خداوند را ستایش می‌کنم، زیرا زمانی‌‌که در محاصرۀ دشمنان بودم، محبّت خود را به نحوی شگفت‌انگیز به من نشان داد.

²²من ترسیدم و فکر کردم که از‌ نظر او افتاده‌ام، امّا وقتی‌ از او کمک خواستم، او دعایم را مستجاب کرد.

²³ای همهٔ مؤمنین او، خداوند را دوست بدارید، زیرا خداوند مؤمنین را حفظ می‌کند، امّا متکبّران را به سزای کارهایشان می‌رساند.

²⁴ای کسانی‌ که امیدتان به خدا است، شجاع و قوی باشید.