Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش امثال 14 Bible Online

امثال 14 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

امثال 14

¹زن دانا خانۀ خود را بنا می‌کند، امّا زن نادان با دست خود آن‌ را ویران می‌سازد.

²کسی‌ که باصداقت رفتار می‌نمایند، از خداوند می‌ترسد، ولی شخص بدکار او را تحقیر می‌کند.

³احمق چوب حرف‌های متکبّرانهٔ خود را می‌خورد، امّا سخنان شخص دانا او را محافظت می‌کند.

⁴اگر گاو نباشد، انبار از غلّه خالی می‌ماند، امّا با قوّت گاو محصول فراوان به دست می‌آید.

⁵شاهد امین دروغ نمی‌گوید، امّا شاهدِ نادرست فقط دروغ می‌گوید.

⁶کسی‌ که همه‌‌چیز را مسخره می‌کند، هرگز حکمت را نمی‌یابد، ولی شخص عاقل به‌آسانی معرفت را به دست می‌آورد.

⁷از مردم نادان دوری کن، زیرا معرفت نزد آنان نیست.

⁸حکمتِ شخص عاقل راهنمای او است، امّا حماقتِ افراد نادان باعث گمراهی آن‌ها می‌شود.

⁹آدم‌های نادان آنچه را که گناه شمرده می‌شود مسخره می‌کنند، امّا درستکاران از لطفِ خداوند برخوردارند.

¹⁰تنها خود شخص از تلخی درونش آگاه است و در خوشی او نیز کسی جز خودش نمی‌تواند شریک باشد.

¹¹خانۀ مردم شریر خراب می‌شود، امّا خانۀ درست‌کاران وسعت می‌یابد.

¹²راهی هست که به نظر انسان درست می‌آید، امّا عاقبت به مرگ منتهی می‌شود.

¹³ممکن است که انسان بخندد ولی دلش محزون باشد؛ وقتی خنده تمام شود اندوه باقی می‌ماند.

¹⁴آدم خدانشناس نتیجۀ کار خود را می‌بیند، و شخص نیکو ثمرۀ کارهای خود را.

¹⁵آدم ساده‌لوح هر حرفی را باور می‌کند، امّا شخص عاقل سنجیده رفتار می‌نماید.

¹⁶شخص دانا محتاط است و خود را به مخاطره نمی‌اندازد، ولی آدم نادان بی‌احتیاطی کرده باعجله به‌پیش می‌رود.

¹⁷شخص تندخو احمقانه رفتار می‌کند و آدم حیله‌گر مورد نفرت قرار می‌گیرد.

¹⁸نصیب نادانان حماقت است، و نصیب عاقلان حکمت.

¹⁹بدکاران عاقبت در برابر نیکان سر تعظیم فرود می‌آورند و شریران دست نیاز به‌سوی نیکان دراز می‌کنند.

²⁰ثروتمندان دوستان بسیار دارند، امّا شخص فقیر حتّی توسط همسایه‌هایش نیز تحقیر می‌شود.

²¹تحقیر کردن اشخاص فقیر گناه است، خوشا به حال کسی‌ که بر آن‌ها ترحّم کند.

²²کسانی‌ که نقشه‌های پلید در سر می‌پرورانند، گمراه می‌شوند، امّا آن‌هایی که نیّت خوب دارند، مورد محبّت و اعتماد قرار می‌گیرند.

²³کسی‌ که زحمت می‌کشد، منفعت عایدش می‌شود، امّا شخصی که فقط حرف می‌زند، فقیر می‌گردد.

²⁴ثروت نصیب مردم حکیم می‌شود، امّا حماقت احمقان، حماقت محض است.

²⁵شاهد امین جان مردم را نجات می‌دهد، امّا شاهد دروغ‌گو به مردم خیانت می‌کند.

²⁶کسی‌ که خداترس است، تکیه‌گاه مستحکمی ‌دارد و فرزندانش در امان می‌باشند.

²⁷ترس خداوند چشمۀ حیات است و انسان را از دام‌های مرگ دور نگاه می‌دارد.

²⁸عظمت یک پادشاه به تعداد مردمی است که بر آن‌ها حکومت می‌کند. بدون رعیّت پادشاه دوام نمی‌آورد.

²⁹کسی‌ که دیر خشمگین می‌شود، شخص بسیار دانایی است، امّا آدم تندخو بر حماقتش می‌افزاید.

³⁰آرامش فکری به بدن سلامتی می‌بخشد، ولی حسادت استخوان را می‌پوساند.

³¹کسی‌ که به فقرا ظلم می‌کند، به آفرینندۀ آن‌ها اهانت کرده است، و هرکه به مردم مسکین ترحّم می‌نماید، خدا را احترام نموده است.

³²مردم نیک حتّی در مرگ هم پناهگاهی خواهند داشت، امّا گناهکاران به‌وسیلهٔ گناهانشان تباه می‌شوند.

³³اشخاص فهمیده در دل خود حکمت دارند، ولی جاهلان حکمتی در دل ندارند.

³⁴صداقت مایۀ سرافرازی یک قوم است ولی گناه باعث رسوایی ملّت می‌شود.

³⁵پادشاه از خدمتگزارانی که عاقلانه رفتار می‌کنند، خشنود است، امّا کسانی‌ که موجب شرمساری می‌شوند، مورد غضب او قرار می‌گیرند.