Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش جامعه 5 Bible Online

جامعه 5 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

جامعه 5

¹وقتی به خانهٔ خدا می‌روی، مواظب رفتار خود باش. گوش دادن و یاد گرفتن بهتر است از تقدیم قربانی احمقان که متوجّه رفتار شریرانهٔ خود نیستند.

²پیش از آنکه حرفی بزنی، خوب فکر کن؛ در سخن گفتن عجله نکن و در حضور خدا حرف‌های نسنجیده نزن، زیرا او در عالم بالا است و تو بر روی زمین هستی. پس سخنانت کوتاه و سنجیده باشد.

³زحمت و مشقّت زیاد بی‌خوابی می‌آورد و پُرگویی حماقت.

⁴هرگاه برای خدا نذری داری، در ادای آن تأخیر نکن، زیرا خداوند از احمقان خشنود نیست؛ به قول خود وفادار باش.

⁵بهتر است اصلاً نذر نکنی تا این‌که نذر کنی و آن‌ را ادا ننمایی.

⁶مگذار که سخنان دهانت تو را به گناه بکشاند، و به خادم بگویی: «اشتباه نذر کردم». چرا باید خدا را به خشم آوری و باعث شوی تمام حاصل کار تو را از بین ببرد؟

⁷خیالات زیاد و پُرگویی بیهوده است؛ پس تو از خدا بترس.

⁸اگر می‌بینی که بر مردم مسکین ظلم می‌شود و عدالت و انصاف اجرا نمی‌شود، تعجّب نکن، زیرا بر هر مأمور یک مأمور بالاتر نظارت می‌کند و یک مأمور بالاتر همگی را تحت‌ نظر خود دارد.

⁹هرکسی از زمین بهره می‌گیرد؛ حتّی پادشاه هم در آن سهمی‌ دارد.[۴]

¹⁰شخص پول‌دوست هرگز از پول سیر نمی‌شود و کسی‌ که طالب ثروت است هرگز از درآمد خود راضی نیست. این نیز بیهوده است.

¹¹هرقدر ثروت زیاد شود به همان اندازه خورندگان آن نیز زیاد می‌شوند. پس چه نفعی به صاحب ثروت می‌رسد جز‌ این‌که به ثروت خود بنگرد؟

¹²خواب کارگر شیرین است، چه کم خورده باشد چه زیاد، امّا ثروت شخص دولتمند نمی‌گذارد که او خواب راحت داشته باشد.

¹³مصیبت دردناک دیگری که در زیر آفتاب دیدم این است که شخصی پول ذخیره می‌کند تا در آینده از آن استفاده کند.

¹⁴سپس همۀ آنچه را که اندوخته است در یک حادثه از دست می‌دهد و چیزی برای فرزندانش به‌جا نمی‌ماند.

¹⁵انسان از مادر، برهنه به دنیا می‌آید و همان‌طور برهنه از دنیا می‌رود و از ثروت خود چیزی با خود نمی‌برد.

¹⁶مصیبت دردناک دیگر این است که مردم همان‌طور که دست‌خالی می‌آیند، دست‌خالی نیز می‌روند و رنج و زحمتشان در پی باد دویدن است.

¹⁷تمام زندگی آن‌ها در تاریکی و با درد و رنج و خشم سپری می‌شود.

¹⁸از آنچه دیدم نتیجه گرفتم که بهتر است که انسان بخورد و بنوشد و از دوران کوتاه زندگی خود که خدا به او داده و از آنچه که با کار و زحمت خود در زیر آفتاب به دست آورده است لذّت ببرد، چون قسمتش همین است.

¹⁹علاوه براین اگر خدا به کسی ثروت و دارایی می‌بخشد، او باید این بخشش خدا را با شکرگزاری بپذیرد و از آن لذّت ببرد.

²⁰چنین شخصی چندان به دوران کوتاه عمر خود فکر نمی‌کند، زیرا خدا او را با خوشی دل مشغول نگه می‌دارد.