Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش اِشعیا 14 Bible Online

اِشعیا 14 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

اِشعیا 14

¹امّا خداوند یک ‌بار دیگر بر یعقوب ترحّم خواهد کرد و بار دیگر بنی‌اسرائیل را برگزیده در سرزمین خودشان ساکن خواهد گرداند، و بیگانگان آمده به خاندان یعقوب خواهند پیوست.

²ملّت‌های زیادی به قوم اسرائیل کمک خواهند کرد تا آن‌ها به سرزمینی که خدا به آن‌ها داده بود بازگردند. در آنجا ملل دیگر مثل برده در خدمت اسرائیل خواهند بود. آنانی‌ که اسرائیل را اسیر کرده بودند، اسیر اسرائیل خواهند شد، و مردم اسرائیل بر ستمگرانشان حکمرانی خواهند کرد.

³وقتی خداوند قوم خود را از درد و نابسامانی و از کار‌های سختی که آن‌ها مجبور به انجام دادنش بودند، رهایی بخشد،

⁴در آن‌وقت آن‌ها با تمسخر به پادشاه بابِل خواهند گفت: «آن ستمگر سرنگون شد و ظلم‌وستم بی‌شرمانهٔ او پایان یافت.

⁵خداوند به قدرت حکمرانان شریر

⁶که با خشونت بر ملّت‌ها ظلم‌وستم می‌کردند و هیچ‌وقت از جور و جفای ملّت‌های مغلوب دست برنمی‌نداشتند، پایان داده است.

⁷اکنون، تمام دنیا از صلح‌وآرامش بهره‌مند است و همه با شادی می‌سرایند.

⁸درختان صنوبر و سِدر لبنان از سقوط پادشاه بابِل شادی می‌کنند، چون اکنون که او سقوط کرده است، دیگر کسی نیست که آن‌ها را قطع کند.

⁹دنیای مردگان خود را برای استقبال از پادشاه بابِل آماده می‌سازد. ارواح زورمندان پیشین در تب‌و‌تابند. ارواح شاهان از تخت‌هایشان برمی‌خیزند.

¹⁰همۀ آن‌ها به او خواهند گفت، 'اکنون تو مثل ما ضعیف شده‌ای! تو هم مثل یکی از ما هستی!

¹¹جلال و شکوه تو به جهنّم آورده شده است و نوای چنگ تو دیگر به گوش نمی‌رسد. زیرانداز تو حشرات‌اند و روی‌اندازت کرم‌ها.'»

¹²ای ستارۀ نورانی صبح، تو از آسمان افتادی! در گذشته تو ملّت‌ها را شکست دادی، امّا الآن خودت به خاک افتاده‌ای.

¹³تو می‌خواستی به آسمان‌ها صعود کنی و تختت را بر فراز بلندترین ستاره‌ها بگذاری. تو فکر می‌کردی که مثل یک پادشاه بر فراز آن کوه در شمال، جایی که خدایان جمع می‌شوند، جلوس خواهی کرد.

¹⁴تو می‌گفتی که بر فراز ابرها صعود کرده مثل قادر مطلق خواهم شد.

¹⁵امّا درعوض، تو به قعر دنیای مردگان کشانده شده‌ای.

¹⁶مردگان با تعجّب به تو خواهند نگریست و به فکر فرو رفته خواهند پرسید: «آیا این همان کسی نیست که زمین را می‌لرزاند و ممالک از ترسش به خود می‌لرزیدند؟

¹⁷آیا این همان کسی نیست که شهرها را ویران و دنیا را به بیابان تبدیل کرده بود؟ آیا این همان کسی نیست که هیچ‌وقت اسیران را آزاد نکرد و نگذاشت آن‌ها به وطن خود بازگردند؟»

¹⁸تمام پادشاهان زمین باعزّت در مقبره‌های خود خفته‌اند.

¹⁹امّا تو را دور از مقبره‌ات مانند لاشه‌ای گندیده، بیرون افکندند. تو با اجساد سربازانت که در جنگ کشته شده‌اند، پوشانده شده‌ای و همگی به یک دخمهٔ سنگی انداخته شده‌اید تا لگدمال شوید.

²⁰تو مثل پادشاهان دفن نخواهی شد، چون تو سرزمین خود را به ویرانی کشاندی و مردم خود را کشتی. هیچ‌ نامی از خاندان شریر تو برجای نخواهند ماند.

²¹برای قتل‌عام پسران او به‌خاطر گناهان اجدادشان آماده شوید! مبادا آن‌ها برخاسته دنیا را بگیرند و زمین را با شهرهای خود پُر سازند.

²²خداوند متعال می‌گوید: «من به بابِل حمله خواهم کرد و آن‌ را ویران نموده هیچ‌چیز از آن باقی نخواهم گذاشت؛ نه کودکی به‌جای می‌گذارم و نه بازماندگانی. من، ‌خداوند، چنین گفته‌ام.

²³من بابِل را به باتلاقی مبدّل خواهم کرد و جغدها در آن آشیانه خواهند گرفت. من بابِل را با جارویی پاک می‌کنم که همه‌‌چیز را می‌روبد و دور می‌ریزد. من، خداوند متعال این‌ را گفته‌ام.»

²⁴خداوند متعال قسم خورده می‌گوید: «آنچه ارادۀ من بود، همان واقع خواهد شد. آنچه خواسته بودم، به انجام خواهد رسید.

²⁵من نیروهای آشور را در سرزمین خودم، ‌اسرائیل، درهم خواهم شکست و آن‌ها را در کوه‌های خودم پایمال خواهم کرد. من قوم خود را از زیر یوغ آشور و از سختی‌هایی که متحمّل می‌شوند، آزاد خواهم کرد.

²⁶این است نقشهٔ من برای دنیا، و دست من برای مجازات ملّت‌ها بلند است.»

²⁷خداوند متعال چنین خواسته است؛ دستش برای مجازات بلند است و کسی نمی‌تواند جلوی آن‌ را بگیرد.

²⁸این وحی در سالی که آحاز پادشاه درگذشت، داده شد:

²⁹ای مردم فلسطین، شادی نکنید از این‌که چوبی که شما را با‌ آن می‌زدند، شکسته شده است؛ وقتی یک مار بمیرد، مار سهمگین‌تری به‌جای آن می‌آید. تخم یک مار، افعی تولید می‌کند.

³⁰مسکینان گلّه‌های خود را خواهند چرانید و محتاجان در امنیّت خواهند خوابید. امّا من ریشهٔ شما را با قحطی خشک خواهم کرد و بازماندگان شما هلاک خواهند شد.

³¹ای مردمان شهرهای فلسطین، برای کمک گریه و زاری کنید! همۀ شما بترسید! ابری از گردوخاک و ارتشی که در آن آدم ترسویی وجود ندارد از شمال می‌آید.

³²جواب ما به قاصدانی که از فلسطین می‌آیند چیست؟ ما به آن‌ها خواهیم گفت که خداوند کوه صهیون را برای قوم ستمدیدۀ خود تعیین کرده است و آن‌ها در آنجا در امنیّت خواهند بود.