Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش اِشعیا 63 Bible Online

اِشعیا 63 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

اِشعیا 63

¹این کیست که از جانب شهر بُصره در اَدوم می‌آید؟ این کیست که با چنین لباس قرمز، باشکوه و جلال و باقدرت و عظمت پیش می‌رود؟ این خدا است، ‌خدای قادر و نجات‌دهنده، که می‌آید تا پیروزی خود را اعلام کند.

²چرا جامه‌ات سرخ‌رنگ است، مانند لباس کسی که انگور را زیر پا لِه می‌کند؟

³خداوند در پاسخ می‌گوید: «من ملّت‌ها را مثل انگور زیر پا لِه کردم، و هیچ‌کس به کمک من نیامد. در خشم خود آن‌ها را لگدمال کردم، و لباسم از خون آن‌ها سرخ‌فام شده است.

⁴چون روز انتقام در قلب من بود؛ و زمان نجات قوم من فرارسیده بود.

⁵وقتی نگاه کردم و دیدم کسی به یاری من نیامده، متعجّب شدم. امّا خشم من مرا قوی ساخت و پیروزی از آن من شد.

⁶در خشم خود، تمام ملّت‌ها را پایمال و خُرد کردم و خون آن‌ها را بر زمین ریختم.»

⁷از محبّت بی‌پایان خداوند سخن خواهم گفت؛ او را به‌خاطر آنچه برای ما انجام داده، سپاس خواهم گفت. او قوم اسرائیل را به‌خاطر رحمت و محبّت پایدار خود به فراوانی برکت داده است.

⁸خداوند گفت: «آن‌ها قوم من هستند؛ فرزندانی که فریبکار نخواهند بود.» و به همین دلیل آن‌ها را

⁹از تمام درد و رنجشان نجات داد. محبّت و شفقّت خود خدا بود که آن‌ها را نجات داد و نه حضور فرشته‌ای. او آن‌ها را مانند زمان‌های گذشته سرافراز کرده حافظ و نگه‌دار آن‌ها شد.

¹⁰امّا آن‌ها بر ضد او طغیان کرده روح مقدّس او را محزون نمودند. به‌این‌جهت، خداوند دشمن آن‌ها شده برضد ایشان جنگید.

¹¹آن‌ها روزهای گذشته، یعنی ایّام موسی بندۀ خداوند، را به‌خاطر آوردند و پرسیدند: «کجا است او که آن‌ها را با شبانان گلّه‌اش از میان دریا گذراند؟ کجا است او که روح مقدّس خود را در میان ایشان قرار داد؟

¹²کجا است او که دست راست پُرجلالش را به موسی داد، او که آب‌های دریا را شکافت تا نام خود را جاودان سازد؟» تحت رهبری خداوند، آن‌ها مانند اسبی که از میان بیابان می‌گذرند، نلغزیدند.

¹⁴روح خداوند به آن‌ها مثل گلّه‌ای که به‌ دشت فرود می‌آید، آرامش عطا فرمود. او قوم خود را رهبری کرد تا نام خود را پُرشکوه سازد.

¹⁵ای خداوند، از آسمان، از آن مکان مقدّس و پُرجلال خود، بر ما نظر افکن. کجا است آن توجّه و غیرت تو؟ کجا است قدرت تو؟ کجا است آن محبّت و رحمت تو؟ ما را فراموش نکن

¹⁶تو پدر ما هستی. اگرچه ابراهیم ما را نشناسد و اسرائیل ما را به‌جا نیاورد، امّا تو، ای خداوند، پدر ما هستی، کسی‌ که همیشه ما را نجات داده است.

¹⁷چرا می‌گذاری از راه تو منحرف شویم؟ چرا می‌گذاری آن‌قدر خودرأی شویم که از تو روی برگردانیم؟ ای خداوند، به‌خاطر خادمان خود، و به‌خاطر قومی که همیشه به تو تعلّق داشته‌اند، بازگرد.

¹⁸‌قوم مقدّس تو برای زمانی کوتاه به‌وسیلهٔ دشمنان تو رانده شده بود. آن‌ها معبد مقدّس تو را پایمال کردند.

¹⁹ما مانند مردمی شده‌ایم که تو هرگز بر آن‌ها حکومت نکرده بودی، مانند آنانی که به نام تو خوانده نشده‌اند.