Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش اِرمیا 22 Bible Online

اِرمیا 22 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

اِرمیا 22

¹خداوند به من گفت به کاخ پادشاه یهودا که از خاندان داوود است بروم و به پادشاه، درباریانش و به مردم اورشلیم که در آنجا هستند، بگویم که به آنچه خداوند می‌گوید گوش دهند. این است آنچه خداوند می‌گوید:

³«من، خداوند، به شما دستور می‌دهم از روی عدالت و راستی رفتار کنید. مظلومان را از دست ظالمان برهانید. با غریبان، یتیم‌ها و بیوه‌زنان بدرفتاری و ظلم نکنید و بی‌گناهان را در این مکان مقدّس نکُشید.

⁴اگر آنچه را که به شما دستور می‌دهم، واقعاً به‌جا آورید، در‌آن‌صورت خاندان داوود به سلطنت ادامه خواهند داد و آن‌ها به اتّفاق درباریان و مردم عادی به رفت‌وآمد با ارّابه‌ها و اسبان خود از دروازه‌های این کاخ ادامه خواهند داد.

⁵امّا اگر از دستورات من اطاعت نکنید، در برابر شما سوگند یاد می‌کنم که این کاخ به ویرانه‌ای تبدیل خواهد شد. من، خداوند، چنین گفته‌ام.

⁶«از‌ نظر من، کاخ سلطنتی یهودا به زیبایی سرزمین جِلعاد و کوه‌های لبنان است، امّا من آن‌ را به چنان ویرانه‌ای تبدیل خواهم کرد که هیچ‌کس نتواند در آن زندگی کند.

⁷من کسانی برای ویران کردن آن خواهم فرستاد. آن‌ها با تبرهای خود خواهند آمد و ستون‌های زیبای سدر اینجا را خرد خواهند کرد و در آتش خواهند سوزانید.

⁸«بعدها بسیاری از ملّت‌های دیگر که از اینجا عبور می‌کنند، از یکدیگر خواهند پرسید، چرا خداوند این شهر بزرگ را به این صورت درآورد.

⁹آنگاه آن‌ها در جواب خواهند گفت که به‌خاطر این است که شما پیمان خودتان را با خدای خودتان شکستید و سایر خدایان را پرستش و خدمت کردید.»

¹⁰ای مردم یهودا، به‌خاطر مرگ یوشیای پادشاه گریه نکنید و ماتم نگیرید. امّا برای پسرش یوآحاز زاری کنید؛ او را خواهند برد و هرگز برنخواهد گشت و دیگر سرزمینی را که در آن به دنیا آمده است، نخواهد دید.

¹¹خداوند دربارۀ یوآحاز، پسر یوشیا که بعد از پدرش پادشاه یهودا شد، چنین می‌گوید: «او از اینجا رفته دیگر برنخواهد گشت.

¹²او در کشوری که او را به اسارت برده‌اند، خواهد مرد و دیگر به این سرزمین برنخواهد گشت.»

¹³وای بر کسی که خانۀ خود را با بی‌انصافی می‌سازد و با ناراستی آن‌ را گسترش می‌دهد؛ از مردم خود بیگاری می‌کشد و مزد آن‌ها را نمی‌پردازد.

¹⁴وای بر کسی که می‌گوید: «برای خود کاخی با اتاق‌های بزرگ در طبقۀ بالا خواهم ساخت.» پس او پنجره‌هایی بر خانۀ خود نصب می‌کند، دیوار‌هایی از چوب سدر آزاد برایش می‌سازد و به آن‌ رنگ قرمز می‌زند.

¹⁵آیا ساختن خانه‌هایی از چوب سدر آزاد که از خانه‌های دیگران زیباتر باشد، تو را پادشاهی بهتر خواهد کرد؟ پدر تو همیشه عادل و با‌انصاف بود؛ از‌این‌رو، عمری طولانی کرد و در همۀ امور موفّق بود.

¹⁶او از روی عدالت نسبت به فقیران قضاوت می‌کرد و در همه‌‌چیز کامیاب بود. این است مفهوم خداشناسی.

¹⁷امّا تو فقط در اندیشۀ منافع شخصی خودت می‌باشی؛ تو با خشونت، بی‌گناهان را می‌کُشی و به مردم ظلم می‌کنی. خداوند چنین گفته است.

¹⁸آنگاه خداوند دربارهٔ یِهویاقیم پادشاه یهودا، پسر یوشیا، می‌گوید، «هیچ‌کس به‌خاطر مرگ او ماتم نخواهد گرفت و نخواهد گفت، 'چه ضایعۀ بزرگی! ای دوست چه وحشتناک است!'» هیچ‌کس برای او گریه نخواهد کرد و نخواهد گفت، وای سرورم! ای پادشاه من!

¹⁹مراسم تشییع جنازۀ او مثل مرگ الاغی خواهد بود که لاشۀ آن‌ را کشان‌کشان می‌برند و در خارج از دروازه‌های شهر اورشلیم، دور می‌اندازند.

²⁰ای مردم اورشلیم، به لبنان بروید و از آنجا فریاد برآورید؛ به سرزمین باشان رفته در آنجا شیون کنید؛ به کوه‌های عَباریم رفته از آنجا ندا در دهید، چون همۀ حامیان شما شکست خورده‌اند.

²¹در زمانی‌‌که شما کامیاب بودید، خداوند با شما سخن گفت، امّا شما از گوش دادن امتناع ورزیدید. این است آنچه شما در تمام زندگیتان انجام داده‌اید؛ شما هیچ‌وقت از خداوند اطاعت نکرده‌اید.

²²به‌خاطر شرارت‌هایی که مرتکب شده‌اید، بادی شدید رهبران شما را به اطراف پراکنده خواهد کرد، یاران شما به اسیری خواهند رفت، و شهر شما رسوا و بی‌آبرو خواهد شد.

²³ای کسانی‌ که در کاخ‌های ساخته شده با چوب‌های سدر لبنان، در امنیّت زندگی می‌کنید، چه رقّت‌آمیز خواهد بود، وقتی گرفتار درد شوید، دردی مثل درد زنی در حال زایمان!

²⁴خداوند به یِهویاکین پادشاه، پسر یِهویاقیم پادشاه یهودا، گفت: «به حیات خودم سوگند، اگر تو حتّی نگین انگشتر دست راست من می‌بودی، تو را از انگشتم بیرون می‌آوردم

²⁵و به مردمی می‌دادم که از آن‌ها می‌ترسی و درصدد قتل تو هستند. من تو را به نبوکدنصر پادشاه بابِل و به سربازان او خواهم داد.

²⁶من تو و مادرت را به تبعید خواهم فرستاد. هردوی شما را به سرزمینی خواهم فرستاد که هیچ‌یک از شما در آنجا به دنیا نیامده بودید، هردوی شما در آنجا خواهید مرد.

²⁷در آرزوی دیدن این سرزمین خواهید بود، ولی هرگز برنخواهید گشت.»

²⁸من گفتم: «آیا یِهویاکین مثل کوزۀ شکسته‌ای است که به دور انداخته شده و کسی آن‌ را نمی‌خواهد؟ آیا به همین دلیل است که او و فرزندانش به سرزمینی که چیزی درباره‌اش نمی‌دانند، تبعید شده‌اند؟

²⁹ای سرزمین یهودا، ای سرزمین یهودا، ای سرزمین یهودا، پیام خداوند را بشنو!

³⁰«این مرد محکوم است که فرزندان خود را از دست بدهد، و هیچ‌وقت موفّق نشود. او فرزندانی نخواهد داشت که مثل فرزندان داوود در یهودا حکومت کنند. من، خداوند، چنین گفته‌ام.»