Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش اِرمیا 36 Bible Online

اِرمیا 36 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

اِرمیا 36

¹در چهارمین سال سلطنت یِهویاقیم، پادشاه یهودا، خداوند به من گفت:

²«طوماری بردار و هرچه را که تاکنون دربارۀ اسرائیل و یهودا به تو گفته‌ام بر آن بنویس. همۀ چیزهایی را که از ابتدا، از زمان یوشیا تا به امروز‌، به تو گفته‌ام بنویس.

³شاید وقتی مردم یهودا دربارۀ مصیبتی که من می‌خواهم بر ایشان بیاورند بشنوند، از راه شرارت‌آمیز خود بازگردند. آنگاه من شرارت‌ها و گناهانشان را خواهم بخشید.»

⁴پس من باروک، پسر نیریا را خواندم و هرآنچه را خداوند گفته بود، به او گفتم تا او بنویسد. و باروک تمام آن‌ها را بر روی طومار نوشت.

⁵پس از آن من به باروک چنین گفتم: «من دیگر اجازه ندارم وارد معبدِ بزرگ شوم.

⁶امّا می‌خواهم تو، وقتی مردم در روزه هستند، به آنجا بروی و این طومار را بلند بخوانی تا همۀ آن‌ها آنچه را که خداوند به من گفته و تو آن‌ را نوشته‌ای، بشنوند. در جایی این‌ را بخوان که همۀ مردم، از جمله اهالی یهودا که از شهرهای خودشان آمده‌اند، بتوانند بشنوند.

⁷شاید آن‌ها به حضور خداوند دعا کنند و از راه‌های شرارت‌آمیز خود بازگردند، زیرا خشم و غضبی که خداوند بر ضد این قوم اعلام کرده، عظیم است.»

⁸باروک همان‌طور که به او گفته بودم، پیام‌های خداوند را در معبدِ بزرگ خواند.

⁹در ماه نهم از پنجمین سال سلطنت یِهویاقیم، پادشاه یهودا، مردم اورشلیم و کسانی‌ که از شهرهای یهودا آمده بودند، همه برای جلب رضایت خداوند روزه گرفته بودند.

¹⁰پس وقتی همه گوش می‌دادند، باروک از روی طومار، آنچه را که گفته بودم، خواند. او این کار را در اتاق جِمَریا، پسر شافان منشی دربار، انجام داد. اتاق او در صحن بالایی نزدیک ورودی دروازۀ جدید بود.

¹¹میکایا، پسر جِمَریا و نوۀ شافال، سخنان خداوند را که از روی طومار به‌وسیلهٔ باروک خوانده شد، شنید.

¹²بعدازآن او به کاخ سلطنتی، به دفتر منشی دربار، جایی که درباریان در آن جلسه داشتند، رفت. اِلیشَمَع منشی، دِلایا پسر شِمَعیا، اِلناتان، پسر عکبور، جِمَریا پسر شافان، و صِدِقیا پسر حَنَنیا در آن جلسه حضور داشتند.

¹³میکایا آنچه را باروک از روی طومار خوانده بود، برای آن‌ها بازگو کرد.

¹⁴آنگاه آن‌ها شخصی را به نام یهودی که پسر نِتَنیا، نوۀ شِلِمیا و نبیرۀ کوشی بود، نزد باروک فرستادند تا طوماری را که او برای مردم خوانده بود، بیاورد. باروک طومار را آورد.

¹⁵آن‌ها از او خواستند بنشیند و طومار را برای آن‌ها بخواند. پس باروک آن‌ را خواند.

¹⁶آنگاه همه با وحشت به یکدیگر نگاه کردند و به باروک گفتند: «ما باید این‌ها را به پادشاه گزارش دهیم.»

¹⁷پس به او گفتند: «به ما بگو، چگونه به نوشتن چنین طوماری هدایت شدی؟ آیا این سخنان را از دهان اِرمیا شنیدی؟»

¹⁸باروک گفت: «اِرمیا کلمه به کلمهٔ آن سخنان را به من گفت و من آن‌ها را بر روی این طومار نوشتم.»

¹⁹آنگاه آن‌ها به او گفتند: «تو و اِرمیا باید بروید و خودتان را در جایی پنهان کنید و به هیچ‌کس نگویید کجا هستید.»

²⁰بزرگان دربار طومار را در دفتر اِلیشَمَع، منشی دربار، گذاشتند و به کاخ سلطنتی رفتند تا همه‌‌چیز را به پادشاه گزارش دهند.

²¹آنگاه پادشاه، یهودی را فرستاد تا طومار را بیاورد. او طومار را از دفتر اِلیشَمَع آورد و آن‌ را برای پادشاه و تمام درباریانی که اطراف او ایستاده بودند، خواند.

²²آن‌وقت زمستان بود و پادشاه در کاخ زمستانی در برابر آتش نشسته بود.

²³یهودی هنوز بیش از سه یا چهار قسمت را نخوانده بود که پادشاه آن‌ را با چاقوی کوچکی پاره کرد و به داخل آتش انداخت. او این کار را ادامه داد تا تمام طومار در آتش سوخت.

²⁴پادشاه و درباریان از شنیدن آنچه خوانده شد، دچار واهمه‌ نشدند و جامهٔ خود را به نشانهٔ ابراز تأسف ندریدند.

²⁵گرچه اِلناتان، دِلایا، و جِمَریا از پادشاه خواهش کردند که طومار را نسوزاند، امّا پادشاه به آن‌ها اعتنایی نکرد.

²⁶سپس پادشاه دستور داد تا شاهزاده یِرَخمِئیل، سِرایا پسر عزرئیل، و شِلِمیا پسر عَبدِئیل، مرا و منشی‌ام باروک را دستگیر کنند. امّا خداوند ما را پنهان کرده بود.

²⁷بعد از آنکه یِهویاقیم پادشاه طوماری را که من به باروک گفته بودم بنویسد سوزانید، خداوند به من گفت

²⁸که طومار دیگری بردارم و هرچه را در طومار نخست بود بر آن بنویسم.

²⁹خداوند به من گفت تا به پادشاه بگویم: «تو طومار را سوزاندی و از اِرمیا ‌پرسیدی که چرا او نوشت که پادشاه بابِل خواهد آمد و این سرزمین را ویران خواهد کرد و تمام مردم و حیوانات آن‌ را خواهد کشت؟

³⁰پس اکنون من، خداوند، به تو یِهویاقیم پادشاه می‌گویم دیگر از نسل تو هیچ‌کس بر قلمرو داوود حکومت نخواهد کرد. جسد تو بیرون انداخته خواهد شد تا روزها زیر گرمای خورشید و شب‌ها در برابر یخ و سرما باشد.

³¹من، تو و فرزندانت و درباریانت را به‌خاطر گناهانی که مرتکب شده‌اید، مجازات خواهم کرد. تو و مردم اورشلیم و یهودا به اخطارهای من اعتنایی نکردید، پس من آن بلایی را که برضد شما اعلام کرده بودم، بر سر شما خواهم آورد.»

³²پس من طومار دیگری برداشتم و آن‌ را به منشی خودم، باروک، دادم و او تمام چیزهایی را که در طومار اوّلی بود، به انضمام پیام‌های مشابه، بر آن نوشت.