Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش حزقیال 14 Bible Online

حزقیال 14 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

حزقیال 14

¹گروهی از رهبران آمده نزد من نشستند.

²خداوند با من چنین سخن گفت:

³«ای انسان فانی، این مردان قلب و فکرشان را به بُت‌ها داده‌اند و آن بُت‌ها باعث لغزش ایشان شده‌اند. آیا آن‌ها فکر می‌کنند که من به سؤالات آن‌ها پاسخ خواهم داد؟

⁴«بنابراین به ایشان بگو من، خداوند متعال، به آن‌ها چنین می‌گویم: هرکدام از شما اسرائیلیان که قلب خود را به بُت‌ها داده است تا آن‌ها او را به گناه بکشند و سپس برای مشورت نزد نبی‌ای بیاید، از من پاسخ خواهد گرفت، پاسخی که بُت‌های بسیار او سزاوارش هستند.

⁵همۀ این بُت‌ها قوم اسرائیل را از من روی‌گردان کرده‌اند، امّا با این پاسخ، می‌خواهم ایشان را به‌سوی خود بازگردانم.

⁶«پس به قوم اسرائیل بگو که یَهْوه، خداوند می‌گوید: توبه کنید؛ از بُت‌پرستی دست بکشید و از بُت‌های کَریه روی برگردانید؛

⁷زیرا کسانی چه از قوم اسرائیل و چه از بیگانگانی که در اسرائیل ساکن هستند و از من جدا شده‌ بُت‌ها را به قلب‌های خود راه داده‌اند و شرارت را چون سنگ لغزشی در برابر خود قرار داده‌اند، نزد نبی‌ بروند تا از من راهنمایی بخواهند، من، خداوند، خودم پاسخ ایشان را خواهم داد.

⁸من بر ضد این اشخاص خواهم بود و ایشان را سرمشق و درس عبرتی برای همه کرده از میان قوم خود برخواهم داشت، و شما خواهید دانست که من خداوند هستم.

⁹«اگر نبی‌ای فریب بخورد و سخن دروغ بگوید، به این خاطر است که من، خداوند، آن نبی را فریب داده‌ام و دست خود را علیه او بلند کرده‌ام، و او را از میان قوم اسرائیل محو و نابود خواهم کرد.

¹⁰نبی و کسی‌ که با او مشورت می‌کند، هر دو یک مجازات خواهند داشت،

¹¹تا قوم اسرائیل دیگر از من دوری نکنند و خود را با گناه آلوده نسازند. ایشان قوم من خواهند شد و من خدای ایشان.» خداوند متعال چنین سخن می‌گوید.

¹²خداوند با من چنین سخن گفت:

¹³«ای انسان فانی، اگر سرزمینی علیه من گناه ورزد و نسبت به من بی‌وفا شود، من دست خود را علیه آن بلند کرده نان ایشان را قطع خواهم نمود؛ چنان قحطی‌ای خواهم فرستاد که انسان و حیوان را یکسان از پای درآورد.

¹⁴حتّی اگر نوح، دانیال و ایّوب در آنجا زندگی می‌کردند، نیکی ایشان فقط می‌توانست جان‌های خودشان را نجات دهد.» خداوند متعال چنین سخن می‌گوید.

¹⁵«یا اگر حیوانات وحشی را بفرستم که آن سرزمین را پایمال و ویران کنند و مردم از ترس حیوانات وحشی نتوانند از آن عبور کنند،

¹⁶و اگر آن سه مرد هم در آنجا زندگی می‌کردند، من، خداوند متعال، به حیات خود قسم می‌خورم که ایشان نمی‌توانستند حتّی جان‌های فرزندان خود را نجات دهند. آن‌ها فقط خودشان نجات می‌یافتند، و آن سرزمین به بیابان تبدیل می‌شد.

¹⁷«یا اگر شمشیر را به آن کشور بفرستم تا آنجا را از انسان و حیوان پاک سازد،

¹⁸هرچند آن سه مرد در آنجا می‌بودند، من، خداوند متعال، به حیات خود قسم می‌خورم که آن‌ها نمی‌توانستند حتّی فرزندان خود را هم از مرگ نجات بدهند. آن‌ها فقط خودشان نجات می‌یافتند.

¹⁹«یا اگر آن سرزمین را دچار طاعون کنم و با خونریزی و کشتن مردم و حیوانات آن، خشم خود را بر آن فرو ریزم،

²⁰حتّی اگر نوح، دانیال و ایّوب در آنجا می‌بودند، من، خداوند متعال، به حیات خود سوگند می‌خورم که آن‌ها نمی‌توانستند حتّی جان فرزندان خود را نجات دهند؛ نیکی ایشان فقط جان‌های خودشان را نجات می‌داد.»

²¹اینک خداوند متعال چنین می‌گوید: «من مجازات‌ فجیع خود، یعنی جنگ، گرسنگی، حیوانات وحشی و طاعون را به اورشلیم خواهم فرستاد تا انسان‌ها و حیوانات آن‌ را یکسان نابود سازند.

²²اینک، بنگرید! تعدادی از دختران و پسران شما باقی خواهند ماند و نزد شما آورده خواهند شد. شما خواهید دید که چه پلید هستند، و قانع خواهید شد مجازاتی که بر اورشلیم آوردم، عادلانه بوده است.

²³هنگامی‌که رفتار و روش‌های ایشان را ببینید، خواهید دانست که آنچه انجام داده‌ام، بی‌سبب نبوده است.» خداوند متعال چنین سخن می‌گوید.