Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش حزقیال 34 Bible Online

حزقیال 34 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

حزقیال 34

¹خداوند با من چنین سخن گفت:

²«ای انسان فانی، علیه رهبران، یعنی شبانان اسرائیل، نبوّت کرده بگو خداوند متعال می‌گوید: ای شبانان اسرائیل که شکم خود را پُر می‌کنید، آیا شبانان نباید گوسفندان را خوراک دهند؟

³شیر را می‌نوشید و با پشم برای خود لباس درست کرده می‌پوشید و گوسفندان پروار را می‌کُشید و می‌خورید، امّا به گوسفندان خوراک نمی‌دهید.

⁴از ضعیفان مراقبت نکرده‌اید، بیماران را درمان نکرده‌اید، زخم زخمی‌شدگان را نبسته‌اید، آوارگان را بازنگردانیده‌اید، به‌دنبال گمشدگان نرفته‌اید، بلکه با زور و خشونت با آن‌ها رفتار کرده‌اید.

⁵پس آن‌ها پراکنده شدند زیرا شبانی نبود، و طعمۀ حیوانات وحشی شدند.

⁶گوسفندان من پراکنده شدند و در همۀ کو‌ه‌ها و همۀ تپّه‌ها سرگردان گشتند. گوسفندان من در سراسر زمین پراکنده شدند و کسی نبود که به جستجوی آن‌ها برود یا آن‌ها را پیدا کند.

⁷«بنابراین ای شبانان، کلام خداوند را بشنوید.

⁸به حیات خودم سوگند که چون شما از گلّهٔ من مراقبت نکردید و به‌دنبال گوسفندان گم‌شدهٔ من نرفتید و گذاشتید که خوراک حیوانات وحشی شوند، و به آن‌ها خوراک ندادید، بلکه از گوشت آن‌ها شکم خود را پُر کردید، بنابراین ای شبانان بدانید که من، خداوند متعال، دشمن شما هستم و گوسفندان خود را از دست شما خواهم گرفت تا دیگر نتوانید خود را سیر کنید، و نخواهم گذاشت که دیگر شبان آن‌ها باشید. گوسفندان خود را از چنگ شما نجات خواهم داد تا آن‌ها را نخورید.»

¹¹«من، خداوند متعال، خودم به جستجوی گوسفندانم خواهم پرداخت و از آن‌ها مواظبت خواهم نمود.

¹²همان‌گونه که شبانان از گوسفندان خودشان مراقبت می‌کنند و آن‌ها را که پراکنده شده‌اند، دوباره دور هم جمع خواهم کرد، من آن‌ها را از تمام مکان‌هایی که در آن روز مصیبت‌بار پراکنده شده‌اند، به دور هم جمع خواهم کرد.

¹³من ایشان را از سرزمین بیگانه بیرون خواهم آورد و گرد هم جمع ‌خواهم کرد و به سرزمین خودشان بازخواهم گرداند. من ایشان را در کو‌ه‌های اسرائیل به‌سوی آب روان رهبری خواهم کرد و در سراسر سرزمین خواهم چرانید.

¹⁴آن‌ها را در چراگاه‌های نیکو خواهم چراند و بلندترین کوه‌های اسرائیل چراگاه ایشان خواهد بود. آنجا در چراگاه نیکو خواهند آرامید و در چراگاه حاصل‌خیز در کوه‌های اسرائیل خواهند چرید.

¹⁵من خودم شبان گوسفندانم خواهم بود و مکانی برای استراحت آنان پیدا خواهم نمود.» خداوند متعال چنین سخن می‌گوید.

¹⁶«به جستجوی گمشدگان خواهم رفت و آوارگان را باز خواهم آورد، زخمی‌شدگان را درمان خواهم کرد و ناتوانان را نیرو خواهم بخشید، ولی فربهان و زورآوران را نابود خواهم کرد. من ایشان را با عدالت، شبانی خواهم کرد.

¹⁷«امّا من، خداوند متعال، به شما، ای گلّۀ من، چنین می‌گویم که من قوچ‌ها و بُزهای نر را از میان گلّه جدا کرده داوری خواهم کرد.

¹⁸آیا برای شما کافی نیست که در چراگاه نیکو بچرید؟ آیا باید بقیّۀ چراگاه را با سُم‌های خود ویران کنید؟ و هنگامی‌که از آب زلال می‌خورید، باید بقیّۀ آب را با سُم‌های خود گِل‌آلود کنید؟

¹⁹آیا باید گوسفندان دیگر من، آنچه را که شما لگدمال کرده‌اید، بخورند و آبی را که گِل‌آلود کرده‌اید، بنوشند؟

²⁰«بنابراین من، خداوند متعال، به شما چنین می‌گویم که من خودم بین گوسفندان چاق و لاغر داوری خواهم کرد.

²¹شما گوسفندان ضعیف را کنار زده‌ و از گلّه جدا نموده‌اید و آن‌ها را با شاخ خود زده‌ و پراکنده کرده‌اید.

²²من گلّه خود را نجات خواهم داد تا دیگر مورد ستم قرار نگیرد و من بین گوسفند خوب و بد داوری خواهم کرد.

²³برای آن‌ها شبانی مانند بنده‌ام داوود برخواهم گزید و او آن‌ها را خواهد چرانید. او آن‌ها را خواهد چرانید و شبان آن‌ها خواهد بود.

²⁴من یَهْوه، خدای آن‌ها خواهم بود و شخصی مانند داوود، بندۀ من، فرماندۀ آن‌ها. من، خداوند، چنین می‌گویم.

²⁵من با آن‌ها پیمان صلح خواهم بست و حیوانات وحشی را از سرزمین ایشان دور خواهم کرد تا با امنیّت در صحرا زیست کنند و در جنگل بخوابند.

²⁶«من آن‌ها را برکت خواهم داد و اجازه خواهم داد در اطراف کوه مقدّس من زندگی کنند و باران را در موسمش خواهم بارانید و آن‌ها باران‌های برکت خواهد بود.

²⁷درختان کشتزار میوه خواهند داد و زمین محصول فراوان خواهد داد، و ایشان در زمین خود در امان خواهند بود. هنگامی‌که میله‌های یوغ ایشان را بشکنم و از دست کسانی‌ که ایشان را بَرده کرده‌اند برهانم، خواهند دانست که من خداوند هستم.

²⁸ایشان دیگر در میان ملّت‌های بیگانه به تاراج نخواهند رفت و حیوانات وحشی ایشان را نخواهند خورد. ایشان در امنیّت زندگی خواهند کرد و هیچ‌کس ایشان را نخواهد ترساند.

²⁹برای ایشان کشتزارهای حاصل‌خیز آماده خواهم کرد تا دیگر در آن سرزمین از گرسنگی نابود نشوند. دیگر سایر ملّت‌ها به آن‌ها اهانت نخواهند کرد.

³⁰آن‌ها خواهند دانست که من یَهْوه، خدای ایشان، با ایشان هستم، و این‌که آن‌ها یعنی خاندان اسرائیل، قوم من هستند.» خداوند متعال چنین سخن می‌گوید.

³¹خداوند متعال چنین می‌گوید: «شما گوسفندان چراگاه من هستید و من خدای شما.»