Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش حزقیال 37 Bible Online

حزقیال 37 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

حزقیال 37

¹من حضور پُرتوان خداوند را احساس کردم و روح او مرا برداشت و در درّه‌ای قرار داد. آنجا پُر از استخوان بود.

²او مرا در اطراف آن‌ها چرخاند. دیدم که استخوان‌های فراوان و بسیار خشک در آنجا افتاده‌اند.

³او به من گفت: «ای انسان فانی، آیا این استخوان‌ها می‌توانند زنده شوند؟» پاسخ دادم: «ای خداوند متعال، تنها تو می‌توانی آن‌ را پاسخ بدهی.»

⁴آنگاه او به من گفت: «بر این استخوان‌های خشک نبوّت کرده بگو: ای استخوان‌های خشک، به کلام خداوند گوش دهید.

⁵خداوند متعال به شما ای استخوان‌های خشک، چنین می‌گوید: من به درون شما نَفَس خواهم دمید و شما زنده خواهید شد.

⁶من به شما رگ و پِی داده و گوشت بر شما خواهم آورد و شما را به پوست پوشانده و نفس در شما خواهم دمید. شما زنده خواهید شد و خواهید دانست که من خداوند هستم.»

⁷پس من چنان‌که به من دستور داده شده بود، نبوّت کردم. ناگهان صدایی برخاست، صدای جنبش، و استخوان‌ها به هم پیوستند، استخوان به استخوان.

⁸نگاه کردم دیدم که رَگ و پی و گوشت بر آن‌ها بود و پوست آن‌ها را پوشانده بود، امّا نَفَس حیات در آن‌ها نبود.

⁹آنگاه خداوند به من گفت: «بر نَفَس نبوّت کن، ای انسان فانی، به نَفَس بگو خداوند متعال چنین می‌گوید، 'ای نَفَس از چهار باد بیا و بر این کشتگان بدَم تا زنده شوند.'»

¹⁰پس همان‌گونه که به من فرمان داده شده بود نبوّت کردم و نفَس به درون آن‌ها رفت و زنده شدند و به پا ایستاده لشکر بزرگی را تشکیل دادند.

¹¹سپس خداوند گفت: «ای انسان فانی، این استخوان‌ها همه قوم اسرائیل هستند. اینک می‌گویند، 'استخوان‌های ما خشک شده‌اند و امید ما گُم گشته است؛ ما کاملاً منقطع شده‌ایم.'

¹²پس نبوّت کرده به ایشان بگو: بنابراین خداوند متعال می‌فرماید، من گورهای شما را خواهم گشود و شما را از گورهایتان بیرون خواهم آورد. ای قوم من، شما را به سرزمین اسرائیل بازخواهم گرداند.

¹³ای قوم من، هنگامی‌که گورهای شما را بگشایم و شما را بیرون بیاورم، خواهید دانست که من خداوند هستم.

¹⁴روح خود را در شما خواهم گذاشت تا زنده شوید و شما را در سرزمینتان قرار خواهم داد. آنگاه خواهید دانست که من، خداوند، سخن گفته‌ام و به قول خود عمل خواهم کرد.» خداوند متعال چنین ‌سخن گفته‌ است.

¹⁵خداوند با من چنین سخن گفت:

¹⁶«ای انسان فانی، یک تکّه چوب بردار و روی آن بنویس، 'برای پادشاهی یهودا و اسرائیلیان متّحد با او' آنگاه تکّه چوبی دیگر را بردار و بر روی آن بنویس، 'برای پادشاهی اسرائیل و قبایل متّحد او'

¹⁷و انتهای دو چوب را طوری نگه‌دار که یک چوب به‌نظر بیایند.

¹⁸هنگامی‌که قوم معنی این‌ کار را از تو بپرسند،

¹⁹به آن‌ها بگو من، خداوند متعال، چوبی را که نمایانگر پادشاهی اسرائیل و قبایل متّحد او است، برداشته و آن‌ را کنار چوبی که نمایانگر یهودا است خواهم گذاشت. من‌ آن‌ها را یکی نموده و در دستم نگاه خواهم داشت.

²⁰«چوب‌هایی را که بر روی آن‌ها نوشته‌ای در برابر چشمانشان نگه‌دار،

²¹آنگاه به ایشان بگو خداوند متعال چنین می‌فرماید: اینک قوم اسرائیل را از میان همۀ مللی که رفته‌اند، برخواهم داشت و از هر گوشه‌ای ایشان را جمع کرده به میهن خودشان بازخواهم گرداند.

²²من ایشان را در سرزمین در کوه‌های اسرائیل به‌صورت یک ملّت متّحد درخواهم آورد. یک پادشاه بر همۀ ایشان فرمانروایی خواهد کرد و دیگر دو ملّت نخواهند بود و به دو پادشاهی تقسیم نخواهند شد.

²³آن‌ها دیگر خود را با بُت‌های کَریه، آلوده و با گناهان، فاسد نخواهند ساخت. من آن‌ها را از تمام راه‌هایی که در آن گناه کرده و به من خیانت ورزیده‌اند، رهایی خواهم بخشید.

²⁴پادشاهی مثل بندۀ من داوود، پادشاه آنان خواهد بود. آن‌ها تحت پادشاهی او متّحد خواهند شد و فرمان‌های مرا وفادارانه اطاعت خواهند نمود.

²⁵ایشان در سرزمینی که به بنده‌ام یعقوب دادم زندگی خواهند کرد، سرزمینی که نیاکانشان در آن زیستند. آن‌ها و همچنین فرزندان و بازماندگان ایشان همواره در آن سرزمین زندگی خواهند کرد. پادشاهی چون داوود تا ابد بر ایشان حکومت خواهد کرد.

²⁶با ایشان پیمان جاودانۀ صلح خواهم بست، ایشان را برکت داده و تعداد ایشان را زیاد خواهم کرد و معبدِ بزرگ خود را تا ابد در سرزمین ایشان خواهم گذاشت.

²⁷محل سکونت من در میان ایشان خواهد بود. من خدای ایشان و ایشان قوم من خواهند بود.

²⁸هنگامی‌که معبدِ بزرگ من در بین ایشان تا ابد مستقر شود، آنگاه ملّت‌ها خواهند دانست که من، خداوند، اسرائیل را قوم برگزیدۀ خود کرده‌ام.»